Ο Μεχμέτ (Μεμέτης) Ισμιρνιόγλου ήτανε ο πιο λόγιος Τούρκος της Κω και ο καλύτερος άνθρωπος. Ήτανε γεωργός και ευκατάστατος άνθρωπος είχε κτήματα και σπίτια στο Κακά Πινάρι, στο Γκερμεττέ, στο Παραδείσι και στο βουνό. Ο ίδιος έμενε στο Κακά Πινάρι, περνούσε ένα στενό δρομάκι, άλλος δεν περνούσε ποτέ από εκεί. Ο πατέρας του ο Χασάν Εφέντης ήταν από τους πρώτους γεωργούς της Κω και πρώτος παραγωγός σιταριού και κάθε χρόνο το πουλούσε στους Ιταλούς και έπαιρνε επιδότηση. Οι Ιταλοί, όποιος έκανε σιτάρι πάνω από 5 τόνους, το επιδοτούσανε. Η επιδότηση ήταν ίσα ίσα με την τιμή του σιταριού. Ο πατέρας του είχε ανοίξει πολλά χωράφια στα βουνά και έβγαλε και τίτλους και τα χουν ακόμα μέχρι σήμερα.
Μετά τον πατέρα του, τα έσπερνε ο Μεχμέτ. Έχει λίγα χρόνια που χάλασε τα ζευγάρια. Είχε δυο κοπέλια, τον Αντώνη τον Καλυμιαναρή και τον Γιάννη τον Τρακόσα και λαλούσανε δυο ζευγάρια βόδια και οργώνανε τα βουνά. Είχε ένα στάβλο στο βουνό, με στεγασμένο με τα βρούλα και είχε και φύλακα εκεί πάνω ένα σκύλο, να έχει και στο βουνό ένα νοικοκυριό. Τα κοπέλια που οργώνανε το ζώα τα φήναν πάνω στο βουνό για να μην τα φέρνουν κάτω και τα τυραννούνε με το πήγαινε έλα. Όταν τελείωνε τα οργώματα, τα φέρνανε κάτω. Η Χανούμ κάθε πρωί έφτιαχνε τα ποκινήματά τους, δύο στα κοπέλια και ένα του σκύλου. Εκεί πάνω άνοιγε η όρεξη των κοπελιών, τρώγαν το δικό τους το φαί, τρώγαν και του σκύλου και τον αφήσαν και ψόφησε από την πείνα. Ο Μεμέτης στενοχωρέθηκε πολύ από τον σκύλο.
Εμείς με τον Μεμέτη γνωριστήκαμε όταν ήταν Σύμβουλος του γέρου του Γιώργη του Καϊσερλη. Εγώ ήμουνα πελάτης του Χατζηπέτρου πολλά χρόνια και πήγαινα τακτικά στο γραφείο του και πολλές φορές έβρισκα και τον Μεμέτη εκεί και κουβεντιάζαμε και γίναμε αχώριστοι φίλοι. Ερχόταν εκεί, έπαιρνε τον Χατζηπέτρο και πηγαίναν μαζί πάνω στο Δήμο όταν είχαν Δημοτικό Συμβούλιο,. Ο Χατζηπέτρος ήταν τότε Αντιδήμαρχος και ήταν ο ουσιαστικός Δήμαρχος της Κω και ηγετική προσωπικότητα στο Δήμο. Μια φορά ήταν του Αγίου Νικολάου και είπαμε να πάμε στη δοξολογία. Και πήγαμε μαζί με τον Μεμέτη στη δοξολογία. Άλλη μια μέρα, μας λέει, εγώ ήρθα στην εκκλησία σας μαζί σας, τώρα και σεις πρέπει να ρθετε στο Τζαμί που έχουμε αύριο Μπαϊράμ.
Και πήγαμε στο Τζαμί της Πλ. Ελευθερίας. Ανεβήκαμε πάνω τη σκάλα, μπήκαμε μέσα, είχε πολλούς Μουσουλμάνους, άλλοι πλέναν τα πόδια τους στη βρύση, άλλοι ανεβαίνανε άλλοι κατεβαίνανε, εμείς βγάλαμε τα παπούτσια μας στον προθάλαμο, μπήκαμε μέσα, περπατήσαμε 2 βήματα πάνω στα χαλιά και μας προσφέραν καρέκλες και καθίσαμε. Οι πιστοί ήταν γονατιστοί πάνω στα χαλιά και προσκυνούσανε.. μας έκανε εντύπωση με πόση ευλάβεια προσευχότανε και έλεγα ενώ οι Ρωμιοί άμα σταυροκοπιούνται νομίζει κανείς ότι παίζουν μαντολίνο. Εμείς μείναμε στις καρέκλες και ο Μεμέτης πηγε και εκείνος γονάτισε για να προσευχηθεί. Τα τούρκικα τζαμιά δεν έχουν μέσα εικόνες και είδωλα.
Έχουν όμως επιγραφές που έχουν μία φιλανθρωπική έννοια, γραμμένες στην παλιά Αραβική γραφή που η UNεSCO την ονόμασε καλλιγραφία. Οι Τούρκοι με τον ισλαμισμό φτιάξαν την μεγαλύτερη αυτοκρατορία που στήθηκε ποτέ στον κόσμο και ο Χριστιανισμός, με το Σταυρό στο χέρι, καταβρόχθισε δύο ολόκληρες αυτοκρατορίες και τις εξαφάνισε από προσώπου της γης, πρώτα τη Ρωμαϊκή και μετά τη Βυζαντινή. Εγώ πήγαινα πολλές φορές και ποσπερίζαμε με τον Μεχμέτ. Ήταν λόγιος άνθρωπος, έμαθα πολλά από αυτόν. Μου εξήγησε τις επιγραφές, αλλά εγώ πάλι για να μια σίγουρος πήγα στον Χότζα τον Σουκρή και μου τα εξήγησε και ήταν ακριβώς όπως μου τα πε ο φίλος μου ο Μεμέτης.
Μια φθινοπωρινή μέρα άστραφτε και βροντούσε αλλά δεν έβρεχε, ο Χασάν Εφέντης (πατέρας του Μεμέτη) ήταν εκεί στην άκρη του Πλατύ ποταμού, μέχρι εκεί έφτανε το κτήμα του, για μια στιγμή όπως άστραφτε και βροντούσε πήγε κάτω από μια θεόρατη συκιά, τόσο μεγάλη δεν είχα ξαναδεί. Εκείνη τη στιγμή έπεσε κεραυνός πάνω στη συκιά και σκότωσε τον Χασαν Εφέντη που ήταν από κάτω . ) Μεμέτης ήταν άνθρωπος γραμματισμένος και είχε το κολάι του, αυτοκίνητο δεν έπιασε στη ζωή του, εγώ από τότε που τον γνώρισα ήταν με τον γάδαρο. Τ
α τελευτά χρόνια είχε πάρει ένα τρακτεράκι με το σκαπτικό και με αυτό πήγαινε όπου ήθελε και έσκαβε και το αμπέλι. Για τις δουλειές του είχε τον ξάδερφό μου τον Αντώνη τον Τσιμισίρη, αυτός του κλάδευε το αμπέλι, του κοβε τα σταφύλια, του έκανε όλες τις δουλειές.
Ο Μεμέτης είχε μεγάλη παραγωγή αμύγδαλα και ερχόνταν τότε εμπόροι και παίρναν τα αμύγδαλα. Είχα και εγώ αμύγδαλα αλλά οι αμυγδαλιές δεν ζούνε πολλά χρόνια. Με τον Μεμέτη φιλοσοφούσαμε τα πάντα. Μου έλεγε ότι ο τουρισμός φέρνει χρήμα και παίρνει ηθική. Λέγαμε για τις θρησκείες, μου έλεγε ότι σοφοί άραβες γράψανε το κοράνιο. Οι Μουσουλμάνοι με το Κοράνιο στο χέρι κατακτήσανε τον κόσμο. Οι Μουσουλμάνοι πιστεύουν όσο δεν πιστεύουν οι Ρωμιοί.
Το κάθε τι που κάνουνε το κάνουν με τη συμβουλή του Κορανίου. Ακόμα και οι ηγέτες των Μουσουλμάνων κυβερνούνε με Σύνταγμα το κοράνι. Με το νόμο του Κορανιου βοηθούσαν οι πλούσιοι τους φτωχούς και κοντά στους πλούσιους ζήσαν και οι φτωχοί. Ο Μεμέτης είχε δυο αδελφές, πεθάναν ελεύθερες, εγώ σε όλους πήγα στις κηδείες τους, είχε και ένα αδελφό του Χουσεϊν, είχε ψυχολογικά προβλήματα και νοσηλευόταν στο ψυχιατρείο της Λέρου. Πεθάναν όλοι. Είχε όμως και στην Τουρκία ανίψια ή ξαδέρφια και έρχονται τώρα στην Κω και πουλούνε τα υπάρχοντα της οικογενείας Ισμιρνιόγλου.
