Αρθρογραφία

Η Ανατομία μιας πτώσης

Μια πτώση δεν έρχεται ποτέ ξαφνικά , καθώς οι περισσότερες επιχειρήσεις δεν κλείνουν απότομα. Η κατάρρευση σπάνια είναι αποτέλεσμα ενός και μόνο γεγονότος. Συνήθως προηγείται μια παρατεταμένη φθορά. Η ρευστότητα στερεύει, οι υποχρεώσεις πολλαπλασιάζονται, η αποδοτικότητα μειώνεται και η πίεση συσσωρεύεται αθόρυβα. Εξωτερικά, όλα μπορεί να φαίνονται ότι λειτουργούν. Εσωτερικά όμως, η επιχείρηση χάνει σιγά σιγά τις αντοχές της.Ένα εστιατόριο στη Ζια, ένα ξενοδοχείο στην Καρδάμαινα, ένα συνεργείο στην πόλη της Κω. Οι επιχειρήσεις αυτές μπορεί να μη σχετίζονται μεταξύ τους κι όμως, όλες τους αντιμετωπίζουν την ίδια πρόκληση: πώς ξέρεις αν “βγαίνεις”; Αν αντέχεις; Αν έχεις προοπτική;Αυτό που λείπει σε τέτοιες περιπτώσεις δεν είναι μόνο τα κεφάλαια ή η στρατηγική. Είναι, κυρίως, η έγκαιρη διάγνωση. Σε αυτό ακριβώς βοηθά ένα εργαλείο που στην Ελλάδα παραμένει , τουλάχιστον για τους περισσότερους επιχειρηματίες , σχεδόν άγνωστο: ο δείκτης AltmanZ-Score.Ο Z-Score δημιουργήθηκε το 1968 από τον Αμερικανό καθηγητή Edward Altman. Από τότε μέχρι σήμερα έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως για την αποτύπωση της οικονομικής κατάστασης χιλιάδων επιχειρήσεων ,  τόσο εισηγμένων στο χρηματιστήριο (αρχικό μοντέλο) όσο και μικρομεσαίων.Ουσιαστικά, συνδυάζει πέντε θεμελιώδη στοιχεία από τα οικονομικά μιας επιχείρησης: τη ρευστότητα, τα αποθεματικά της, την αποδοτικότητα, τη σχέση ιδίων και ξένων κεφαλαίων, και το πόσο αποτελεσματικά αξιοποιεί το ενεργητικό της. Όλα αυτά τα μετατρέπει σε ένασκορ.Η λογική είναι απλή. Αν η επιχείρηση συγκεντρώνει αρκετές θετικές ενδείξεις, τότε το σκορ της είναι υψηλό και θεωρείται σταθερή. Αν όχι, το σκορ υποχωρεί και η πιθανότητα αδυναμίας ή πτώχευσης αυξάνεται. Προφανώς δεν υπάρχει τίποτα το μεταφυσικό , πρόκειται απλά για ένα μοντέλο πρόβλεψης της αποσταθεροποίησης.Ένα συχνό λάθος από τους επιχειρηματίες είναι ότι θεωρούν ότι αυτές οι επιστημονικές προσεγγίσεις και δείκτες αφορούν μόνο πολυεθνικές ή εισηγμένες εταιρείες. Στην πραγματικότητα, η χρησιμότητά τους είναι ακόμη μεγαλύτερη σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες συνήθως λειτουργούν χωρίς ενσωματωμένους μηχανισμούς ελέγχου.Σε μια τουριστική οικονομία όπως της Κω, η εποχικότητα δημιουργεί στρεβλώσεις. Οι περισσότεροι επαγγελματίες αξιολογούν την πορεία τους με βάση το καλοκαίρι. Αν υπήρξε κίνηση, αν υπήρξε τζίρος, θεωρούν ότι το σύστημα λειτουργεί. Αυτό, όμως, δεν είναι (σχεδόν ποτέ) ακριβές. Η επιχείρηση μπορεί να καταγράφει πωλήσεις και να πληρώνει προμηθευτές, αλλά να αδυνατεί να συγκρατήσει κεφάλαιο, να καλύψει υποχρεώσεις που μεταφέρονται και να αντέξει τους δύσκολους χειμερινούς μήνες. Το ρίσκο δεν φαίνεται στον τζίρο , φαίνεται στη σχέση των αριθμών μεταξύ τους.Πώς λειτουργεί λοιπόν στην πράξη το μοντέλο; Για τις μη εισηγμένες εταιρείες , όπως οι περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις , χρησιμοποιείται η προσαρμοσμένη μορφή του δείκτη, γνωστή ως Z-Score. Ο τύπος του είναι:Z’ = 0,717X1 0,847X2 3,107X3 0,420X4 0,998X5Πίσω από αυτόν τον τύπο, βρίσκονται πέντε κρίσιμα ερωτήματα για κάθε επιχείρηση:• X1: Κεφάλαιο Κίνησης ÷ Σύνολο Ενεργητικού . Έχεις επαρκή ρευστότητα; Μπορείς να καλύψεις τις άμεσες υποχρεώσεις σου χωρίς πίεση;• X2:Κέρδη που έχουν παρακρατηθεί ÷ Σύνολο Ενεργητικού. Συγκρατείς κεφάλαιο μέσα στην επιχείρηση ή κάθε χρόνο ξεκινάς από το μηδέν;• X3:EBIT ÷ Σύνολο Ενεργητικού. Παράγεις πραγματικό, λειτουργικό κέρδος ή καλύπτεις απλώς το κόστος λειτουργίας σου;• X4: Σύνολο Ίδιων Κεφαλαίων ÷ Σύνολο Υποχρεώσεων. Πόσο εξαρτάσαι από τραπεζικό ή εξωτερικό δανεισμό; Έχεις επαρκή ίδια κεφάλαια σε σχέση με τις υποχρεώσεις σου;• X5:Πωλήσεις ÷ Σύνολο Ενεργητικού Πόσο αποτελεσματικά χρησιμοποιείς τα περιουσιακά σου στοιχεία για να δημιουργήσεις έσοδο;Ο δείκτης συνδυάζει όλες τις παραπάνω μεταβλητές και αποτυπώνει έναν αριθμό που αντικατοπτρίζει τη συνολική ανθεκτικότητα της επιχείρησης.Σκορ άνω του 2,9 θεωρείται ένδειξη οικονομικής σταθερότητας και χαμηλής πιθανότητας αφερεγγυότητας.Σκορ μεταξύ 1,8 και 2,9 δείχνει ότι η επιχείρηση βρίσκεται σε μεταβατική ή «γκρίζα» ζώνη , δηλαδή δεν κινδυνεύει άμεσα, αλλά απαιτείται προσοχή.Σκορ κάτω από 1,8 υποδηλώνει αυξημένο χρηματοοικονομικό κίνδυνο, που ενδέχεται να οδηγήσει σε αδυναμία εξυπηρέτησης υποχρεώσεων, αν δεν υπάρξουν παρεμβάσεις.Η σημασία του δείκτη δεν βρίσκεται μόνο στην πρόβλεψη πτώχευσης, αλλά στο ότι συγκεντρώνει σε έναν αριθμό τη συνολική εικόνα της επιχείρησης: τη σταθερότητα, τη δυναμική και τα όριά της.Πάμε να δούμε ένα απλοϊκό παράδειγμα: Έστω μια τουριστική επιχείρηση με σταθερό τζίρο, αλλά χωρίς σαφή εικόνα για τα καθαρά κέρδη της. Οι λογαριασμοί εξυπηρετούνται, το προσωπικό πληρώνεται, αλλά κάθε χρόνο παρατηρείται αύξηση των υποχρεώσεων, χωρίς αντίστοιχη ενίσχυση των ιδίων κεφαλαίων. Οι αποσβέσεις αγνοούνται, η ρευστότητα εξαρτάται από προκαταβολές πελατών, και οι προμηθευτές πληρώνονται με καθυστέρηση. Παράλληλα, η επιχείρηση δεν επενδύει ούτε ανανεώνει τον εξοπλισμό της.Σε μια τέτοια περίπτωση, ο δείκτης Z-Score πιθανότατα θα κατέγραφε χαμηλή επίδοση. Παρότι η επιχείρηση εξακολουθεί να λειτουργεί, η οικονομική της εικόνα υποδεικνύει ότι ένα δυσμενές γεγονός , όπως μια κακή σεζόν ή μια απρόσμενη επιβάρυνση , μπορεί να αρκεί για να τη θέσει σε επισφαλή τροχιά.Ποια είναι τα οφέλη τελικά από την χρήση του μοντέλου αξιολόγησης; Η εφαρμογή του δείκτη δεν προσφέρει μόνο μια «φωτογραφία» της παρούσας κατάστασης. Μπορεί να γίνει εργαλείο παρακολούθησης, σχεδιασμού και λήψης αποφάσεων. Ενδεικτικά μπορούν να εντοπιστούν τομείς αδυναμίας που δεν είναι εμφανείς από το αποτέλεσμα χρήσης , ενώ το μοντέλο δύναται να παρέχει σαφή μέτρηση μεγέθυνσης ή υποχώρησης της οικονομικής δραστηριότητας , σε ετήσια βάση.Ενισχύει την εικόνα της επιχείρησης σε διαπραγματεύσεις με τράπεζες, επενδυτές ή συνεργάτες και βοηθάστον σχεδιασμό στρατηγικών μείωσης χρέους, αύξησης κεφαλαίων, περιορισμού εξόδωνή μετασχηματισμού νομικής μορφής.Και γιατί να το ζητήσει ένας επιχειρηματίας; Η εμπειρία δείχνει πως οι περισσότεροι επιχειρηματίες δεν ζητούν βοήθεια όταν τη χρειάζονται, αλλά όταν είναι ήδη αργά. Το Z-Score προσφέρει κάτι μοναδικό: τη δυνατότητα να δεις τι έρχεται, όχι τι έγινε.Είναι ένα εργαλείο διάγνωσης που μπορεί να γίνει ο καταλύτης για να παρθεί μια απόφαση έγκαιρα.Όταν η επιχείρηση «δείχνει» να λειτουργεί, αλλά ο επιχειρηματίας νιώθει πίεση, αβεβαιότητα, κόπωση, τότε ίσως είναι η κατάλληλη στιγμή να δει τα πράγματα αλλιώς. Όχι με ένστικτα και υποθέσεις, αλλά με μετρήσεις.Αν είστε επιχειρηματίας και δεν μπορείτε να απαντήσετε με σιγουριά στα πέντε παραπάνω ερωτήματα, ζητήστε να δείτε το Z-Score της επιχείρησής σας. Δεν θα κοστίσει τόσο πολύ για να το μάθετε. Μπορεί όμως να κοστίσει πολύ ακριβά αν το αγνοήσετε.Πηγή: Journal of the Academy of Finance «Altman Z-score Models of Predicting Corporate Distress: Evidence from the emerging Sri Lanka Stock Market», L. Samarakoon and T. Hasan, 2003*Για την σύνταξη και διόρθωση του παρόντος, έγινε χρήση εργαλείων τεχνητής νοημοσύνης.*Ο Βασίλης Βογιατζής MSc , είναι Λογιστής – Φοροτεχνικός Α’ Τάξης , ιδρυτής της Λογιστικής εταιρείας VoyiatzisGroup , με έδρα την Κω.

Death, taxes and a guy named.. Kostas - «Σε αυτή τη ζωή, δύο πράγματα είναι σίγουρα: ο θάνατος και οι φόροι»

Ο Μπέντζαμιν Φραγκλίνος, από τους ιδρυτές των Ηνωμένων Πολιτειών, έγραψε το 1789 αυτή τη φράση, σε μια επιστολή που έστειλε σε έναν φίλο του. Περισσότερο από διαχρονική ατάκα, είναι και μια παρατήρηση για τη σταθερότητα δύο σκληρών αληθειών: ο θάνατος είναι αναπόφευκτος και το ίδιο ισχύει για τη φορολογία. Δυόμιση αιώνες μετά, μέσα στην οικονομική κρίση του 2008, ο (τότε) Αμερικανός Υπουργός Οικονομικών Τίμοθι Γκάιτνερ (TimothyGeithner) επανάφερε μια νέα εκδοχή του ίδιου ρεαλισμού: «Ένα κακό πλάνο είναι προτιμότερο από κανένα πλάνο». Ο Γκάιτνερ το είπε αυτό μέσα στον Λευκό Οίκο, ενώ οι μεγαλύτερες τράπεζες των ΗΠΑ κατέρρεαν. Το δίλημμα δεν ήταν μεταξύ καλού και κακού. Ήταν μεταξύ αβεβαιότητας και δράσης και η απόφασή του ήταν σαφής: προτιμότερο ένα μέτριο σχέδιο, παρά η απραξία.Όσο μακρινοί κι αν φαίνονται ο Φραγκλίνος και ο Γκάιτνερ, μιλούν και οι δύο για το ίδιο πράγμα που αντιμετωπίζει σήμερα κάθε μικρομεσαία επιχείρηση στην Κω, στα Δωδεκάνησα και σε όλη την Ελλάδα: τη φορολογία ως δεδομένο και την ανάγκη ύπαρξης (φορολογικού, επιχειρηματικού, επιχειρησιακού) πλάνου.Πολλοί επιχειρηματίες λειτουργούν στη λογική «ό,τι έρθει, θα το πληρώσουμε». Δεν έχουν εικόνα του φορολογικού βάρους που θα προκύψει στο τέλος του έτους. Δεν συζητούν προληπτικά με τον λογιστή ή την λογίστρια τους. Δεν υπολογίζουν το κόστος των αποφάσεών τους. Έτσι , νομοτελειακά , κάθε Ιούλιο ρωτούν: «Πώς προέκυψε τόσος φόρος;»Η απάντηση λοιπόν είναι , «δεν υπήρξε ΚΑΝΕΝΑ ΠΛΑΝΟ». Δεν υπήρξε εκτίμηση φόρου εισοδήματος και προκαταβολής φόρου ,προγραμματισμός αποσβέσεων, σωστός χρόνος επενδύσεων, επιλογή φορολογικά αποδοτικότερων ενεργειών, έγκαιρη ενημέρωση για διορθωτικές κινήσεις.Φυσικά, όλα αυτά θα μπορούσαν να προβλεφθούν. Μπορεί να μην οδηγούσαν στη βέλτιστη λύση , αλλά θα απέτρεπαν τη χειρότερη. Δεν υπάρχει φορολογικό σχέδιο χωρίς αβεβαιότητες. Κάποιες αποσβέσεις μπορεί να μη συμφέρουν απόλυτα. Κάποιες αγορές να μην αποδώσουν όπως είχε υπολογιστεί. Όμως ακόμη και μια επιλογή με ατέλειες είναι ενέργεια. Ενέργεια σημαίνει δράση και δράση σημαίνει ότι δεν σε βρίσκει η «Εφορία» απροετοίμαστο.Στον αντίποδα, η απουσία πλάνου οδηγεί σε αιφνιδιαστικούς φόρους, απώλεια χρηματοδοτικών προγραμμάτων, έλλειψη ρευστότητας και τελικά σε πανικό. Είναι σχεδόν αξίωμα στην Ελλάδα: Στο τελευταίο τρίμηνο του έτους, ξεκινάει ο χορός των «εξόδων». Παίρνονται τιμολόγια, κλείνονται «δουλειές», γίνονται αχρείαστες προμήθειες , με στόχο να μειωθούν τα όποια κέρδη. Αλλά το κόστος αυτών των κινήσεων είναι πραγματικό, τα ταμεία αδειάζουν χωρίς λόγο, η στρατηγική απουσιάζει και το κράτος έχει ήδη προβλέψει και ελέγχει τέτοιες κινήσεις.Φυσικά , η ζωή του επιχειρηματία είναι γεμάτη αβεβαιότητες: από το τι καιρό θα κάνει, πότε θα ‘χει δουλειά, αν θα πληρώσει ο πελάτης, μέχρι αν θα εγκριθεί το δάνειο. Αλλά ένα πράγμα είναι ΑΠΟΛΥΤΑ βέβαιο: στο τέλος του χρόνου θα φορολογηθεί.Εκεί μπαίνει ο ρόλος του λογιστή. Η σχέση ενός επιχειρηματία με τον λογιστή του δεν είναι μια απλή εμπορική συναλλαγή. Δεν είναι ένα τιμολόγιο που αντιστοιχεί σε καταχωρήσεις παραστατικών και μια ετήσια υποβολή δηλώσεων. Είναι , ή τουλάχιστον πρέπει να είναι (προσωπική μου άποψη) , μια στρατηγική συνεργασία που δημιουργεί πραγματική προστιθέμενη αξία. Αυτό, το 2025, δεν είναι απλώς επιθυμητό , είναι αναγκαίο. Η έννοια της προστιθέμενης αξίας συχνά περιορίζεται στον όρο «αύξηση της αξίας ενός προϊόντος ή υπηρεσίας μέσω επεξεργασίας». Στην οικονομική και επιχειρηματική πρακτική, όμως, προστιθέμενη αξία είναι οποιαδήποτε συμβολή που βελτιώνει τη θέση του επιχειρηματία , είτε αυτό σημαίνει καλύτερη κερδοφορία, είτε εξοικονόμηση χρόνου, είτε πρόβλεψη κινδύνων, είτε λήψη αποφάσεων με βάση ποσοτικά και ποιοτικά δεδομένα. Ο λογιστής λοιπόν δεν πρέπει να είναι εκεί για να πατάει κουμπιά σε πλατφόρμες. Είναι εκεί για να σου πει «Μην επενδύσεις φέτος ,δεν έχεις περιθώριο απορρόφησης.» , «ας εξετάσουμε μια νομική μορφή με καλύτερη φορολογική μεταχείριση» , «άλλαξε τρόπο τιμολόγησης» , «δώσε προσοχή στο Cash flow , άλλο κέρδη άλλο χρήματα». Η εισαγωγή και χρήση της τεχνολογίας μπορεί να κάνει τα πράγματα εύκολα. Τα δύσκολα όμως , αυτά που φέρνουν αξία , θέλουν σύμβουλο, όχι «πλατφορματζή». ΕΚΕΙ υπάρχει η προστιθέμενη αξία.Ο λογιστής το 2025 είναι αυτός που πρέπει να ξέρει πού «πονάει» η επιχείρησή σου και πώς μπορείς να βελτιωθείς. Η παλιά λογική «φέρνω τα τιμολόγια και τα περνάμε» έχει τελειώσει.Στην Ελλάδα μας βέβαια , υπάρχει η παρεξηγημένη φιγούρα του «καλού λογιστή»: αυτός που «σου βρίσκει έξοδα», που «σε γλιτώνει από ΦΠΑ», που «μαγειρεύει» νόμιμα και… αποτελεσματικά. Αν όλα τα παραστατικά είναι «έξοδα», τότε πού είναι η αξία που δημιουργείς; Πού είναι το περιθώριο για να εξελιχθείς; Πως θα έχεις πρόσβαση σε χρηματοδότηση; Η προστιθέμενη αξία της σχέσης με τον λογιστή δεν βρίσκεται στο να μην πληρώνεις τίποτα, αλλά στο να πληρώνεις σωστά, όταν πρέπει και με σαφή εικόνα του γιατί το κάνεις.Όπως σε κάθε σοβαρή σχέση, έτσι και εδώ, η «χημεία» είναι καθοριστική. Αν ο επιχειρηματίας λειτουργεί αυθαίρετα , αν υπάρχει καχυποψία και κυρίαρχα αν υπάρχει διάσταση απόψεων , τότε η συνεργασία είναι ήδη αποτυχημένη. Επίσης , αν ο λογιστής λειτουργεί απλώς ως καταχωρητής πλατφορμών και δηλώσεων, τότε η συνεργασία δεν παράγει τίποτα πέρα από συμμόρφωση.Η νέα σχέση επιχειρηματία – λογιστή απαιτεί κατανόηση του επιχειρηματικού μοντέλου, πρόβλεψη κινδύνων, φορολογικό σχεδιασμό σε ορίζοντα 12 μηνών και όχι 12 ημερών, υποστήριξη στις επενδυτικές επιλογές και συνεργασία με τρίτους ( δικηγόρους , ορκωτούς , τραπεζικούς κτλ.). Ο λογιστής δεν μπορεί να σου βρει «λύση» όταν όλα έχουν τελειώσει , είναι εκεί για να σε καθοδηγήσει έγκαιρα. Είπαμε για τον λογιστή , αλλά ποιος είναι ο ρόλος του επιχειρηματία; Ο ρόλος του επιχειρηματία είναι να ζητά! Πλάνο , ενημέρωση , στοιχεία. Βέβαια , δεν αρκεί να απαιτεί από τον λογιστή του να είναι κάτι παραπάνω. Ο λογιστής , δεν είναι συνεταίρος ξέρετε, είναι εξωτερικός συνεργάτης. Πρέπει ο επιχειρηματίας να ανοίξει τον δρόμο, να μοιράζεται τις σκέψεις του , να ρωτά, να μαθαίνει, να ζητά γνώμη ΠΡΙΝ πάρει σημαντικές αποφάσεις. Να δέχεται να ακούσει πράγματα που ίσως ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ. Να έχει σύστημα και πειθαρχία στα οικονομικά του.Η προστιθέμενη αξία στη συνεργασία χτίζεται και από τις δύο πλευρές.Κατακλείδα: Α. Δεν απαιτείται τέλειο πλάνο , αλλά χρειάζεται κάποιο πλάνο. Η απόφαση να καταγράψεις, να προβλέψεις, να πάρεις έστω μια μέτρια θέση , είναι πάντα καλύτερη από το τίποτα. Β.Ο επιχειρηματίας χρειάζεται έναν λογιστή που ακούει, που προτείνει, που σχεδιάζει μαζί με τον επιχειρηματία , που εξηγεί το γιατί και όχι μόνο το πώς. Ο λογιστής για να επιτελέσει σωστά τα καθήκοντα του, χρειάζεται έναν επιχειρηματία που είναι έτοιμος να ΑΚΟΥΣΕΙ και να ΑΛΛΑΞΕΙ , κανένας δεν μπορεί να «μαζέψει» μια χρονιά στις 20 Νοεμβρίου. Αν λοιπόν δεν υπάρχει αυτή η ανθρώπινη σύνδεση, να κινούνται τα δύο μέρη στο ίδιο μήκος κύματος, τότε δύσκολα χτίζεται και εμπιστοσύνη στη λήψη αποφάσεων.Ο Φραγκλίνος είπε ότι οι φόροι είναι βέβαιοι. Ο Γκάιτνερ είπε ότι οι κακές επιλογές είναι καλύτερες από την απραξία. Εσύ τι έχεις να πεις για όλα αυτά; Αλλά κυρίως , τι θα κάνεις;Πηγή: Stress Test: Reflections on Financial Crises (2015) Timothy F. Geithner*Για την σύνταξη και διόρθωση του παρόντος, έγινε χρήση εργαλείων τεχνητής νοημοσύνης.*Ο Βασίλης Βογιατζής MSc, είναι Λογιστής – Φοροτεχνικός Α’ Τάξης, ιδρυτής της Λογιστικής εταιρείας VoyiatzisGroup, με έδρα την Κω.

«Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε»

Η περίφημη φράση του Λουίτζι Πιραντέλο, από το ομώνυμο θεατρικό του έργο, δεν είναι απλώς ένα φιλοσοφικό παιχνίδι σχετικότητας. Είναι ένα διαχρονικό σχόλιο πάνω στη φύση της ανθρώπινης πεποίθησης , πώς αυτό που νομίζουμε «σωστό», καταλήγει να γίνεται η αλήθεια μας , ακόμα και όταν όλα γύρω μας δείχνουν το αντίθετο.Στον χώρο της επιχειρηματικότητας, αυτή η ρήση αποκτά σκληρή πρακτική σημασία , γιατί πολύ συχνά, οι επιχειρήσεις δεν αποτυγχάνουν από κακές αποφάσεις, αλλά από την αδυναμία να αναθεωρήσουν τις  παλιές τους. Αυτό το φαινόμενο έχει όνομα στην ψυχολογία και λέγεται η πλάνη της υποστήριξης των επιλογών μας (choice-supportivebias).Πρόκειται για μια γνωστική προκατάληψη που μας οδηγεί στο ναεξιδανικεύουμε τις αποφάσεις που πήραμε στο παρελθόν , να αγνοούμε ή υποτιμάμε πληροφορίες που τις αμφισβητούν και να συνεχίζουμε να τις υπερασπιζόμαστε , ακόμα κι αν τα δεδομένα έχουν αλλάξει.Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι όταν ένας επιχειρηματίας πάρει μια απόφαση, το μυαλό του “επιστρατεύει” λογική, ανάμνηση και συναίσθημα για να τον πείσει ότι έπραξε ορθά ,ακόμη και αν η αγορά, η τεχνολογία και οι ανάγκες του πελάτη τον διαψεύδουν.Η Κως διαθέτει ένα παραδοσιακά οικογενειακό επιχειρηματικό ιστόμε έντονη τουριστική εξάρτηση. Οι επιχειρήσεις της , μικρές και μεγαλύτερες , έχουν κερδίσει τη θέση τους με κόπο, ευρηματικότητα και πείσμα. Όμως αυτές οι ίδιες αρετές μετατρέπονται σε βαρίδια, όταν ο επιχειρηματίας δεν αμφισβητεί πια τις επιλογές του.Πόσες επιχειρήσεις στην Κω λειτουργούν με την ίδια μορφή επί δεκαετίες, ενώ τα παιδιά των ιδιοκτητών απέχουν ή εργάζονται απλώς εκτελεστικά; Η παλιότερη γενιάδεν εμπιστεύεται εύκολα τη νέα, απορρίπτει την τεχνολογία που φέρνει, εμμένει στη δική της «συνταγή», που «πάντα δούλευε».Η συνέπεια; (πολλές φορές , όχι πάντα)Στασιμότητα. Εμμονή. Αδιαφορία για το αύριο. Η επιχείρηση γίνεται ένα προσωπικό καταφύγιο αναμνήσεωνκαι όχι ένας ζωντανός οργανισμός που εξελίσσεται.Από το myDATAκαι την ψηφιακή κάρτα εργασίας, μέχρι τα νέα πρότυπα ESGκαι την υποχρεωτική ασφάλιση έναντι φυσικών καταστροφών, η σύγχρονη επιχείρηση οφείλει να προσαρμόζεται διαρκώς.Όμως πολλοί επιχειρηματίες , όχι απαραίτητα από αμέλεια, αλλά από άμυνα στις αλλαγές , υιοθετούν στάσεις του τύπου:«Μας έχουν τρελάνει με τους νόμους τους. Εγώ έτσι το κάνω τόσα χρόνια και δεν είχα πρόβλημα».Αυτή η συμπεριφορά δεν είναι αντίσταση. Είναι πλάνη. Είναι η ψευδαίσθηση ότι επειδή δεν τιμωρήθηκες χθες, δεν κινδυνεύεις αύριο. Είναι η πεποίθηση ότι η μη συμμόρφωση είναι στρατηγική επιλογή και όχι κίνδυνος.Παραμένει εξαιρετικά συχνό το φαινόμενο επιχειρήσεων στην Κω να διατηρούν την απογραφή της «αποθήκης» σε χαρτιά, να μην αξιοποιούν λογισμικά κρατήσεων ή τιμολόγησης, να φοβούνται το cloudή την ψηφιακή υπογραφή, να αδιαφορούν για το ψηφιακό αποτύπωμα της επιχείρησης τους.Πρόκειται και πάλι για πλάνη υποστήριξης επιλογών. Δεν απορρίπτουν την τεχνολογία μόνο γιατί δεν τη γνωρίζουν , αλλά την απορρίπτουν , γιατί δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι καθυστέρησαν.Για να κατανοήσουμε τη σοβαρότητα της πλάνης και για να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν κάνει διακρίσεις μεταξύ μικρών επιχειρήσεων και πολυεθνικών , ας δούμε μια από τις πιο γνωστές περιπτώσεις στην ιστορία των επιχειρήσεων: την αποτυχία του MiniDiscτης Sony.Τη δεκαετία του ’90, η Sonyεπένδυσε τεράστια ποσά για να λανσάρει το MiniDisc, μια καινοτόμα μορφή αποθήκευσης ήχου. Ήταν τεχνικά προηγμένο, αλλά ακριβό, δύσχρηστο και με περιορισμένοοικοσύστημα. Το κοινό στράφηκε στα MP3 καιλίγο αργότερα, στο iPod. Η Sony, αντί να επαναξιολογήσει, διπλασίασε την υποστήριξη του MiniDisc. Υπερασπίστηκε την αρχική της επιλογή με πείσμα και αγνόησε την αλλαγή του κόσμου. Το προϊόν απέτυχε και μαζί του η Sonyέχασε την ηγεμονία της στην αγορά του ήχου.Το ίδιο παθαίνουν και πολλές μικρές επιχειρήσεις. Όχι επειδή δεν ξέρουν τι αλλάζει , αλλά επειδή έχουν συναισθηματικά επενδύσει στις αποφάσεις τους και δεν αντέχουν την ιδέα ότι πρέπει να τις αλλάξουν.«Έτσι είναι» ή «έτσι θέλουμε να είναι» τελικά; Όταν ο Πιραντέλο έγραφε το έργο του, ήθελε να δείξει (θεωρώ) ότι η αντίληψή μας για την πραγματικότητα είναι πάντα μερική, πάντα υποκειμενική. Το ίδιο ισχύει και στην επιχείρηση , συχνά δεν βλέπουμε την αγορά όπως είναι, αλλά όπως θα θέλαμε να είναι.Αυτή η εσωτερική απόσταση ανάμεσα σε «πραγματικότητα» και «εκτίμηση της πραγματικότητας» είναι το πιο επικίνδυνο πεδίο για έναν επιχειρηματία. Εκεί γεννιούνται οι πλάνες, οι καθυστερήσεις, οι αποτυχίες που δεν φαίνονται μέχρι να είναι πολύ αργά.Πώς να προστατευτεί λοιπόν ένας επιχειρηματίας από αυτή την πλάνη; Δεν υπάρχει απόλυτη ασφάλεια. Αλλά υπάρχουν μηχανισμοί επίγνωσης και πρόληψης , όπως διαχωρισμός ρόλου και απόφασης. Δεν είσαι η απόφασή σου. Είσαι ο άνθρωπος που την πήρε. Μπορείς και να την αλλάξεις. Ακόμη ο επιχειρηματίας πρέπει να επανελέγχει ετήσια την στρατηγική του , τι δουλεύει, τι όχι, τι πρέπει να εγκαταλειφθεί. Συνεχίζοντας πρέπει να διατηρεί ανοιχτή επικοινωνία με την επόμενη γενιά. Οι απόψεις των νεότερων είναι όχι μόνο σημαντικές, αλλά και απαραίτητες. Θεωρώ δεδομένο ότι επιχειρηματίας χωρίςεξωτερικούς συμβούλους δεν μπορεί να υφίσταται. Αφενός κανείς δεν τα ξέρει όλα , αφετέρου η εξωτερική ματιά βλέπει συχνά καθαρότερα. Τέλος υιοθέτηση τεχνολογίας και καινοτομίας τουλάχιστον πιλοτικά για τους διστακτικούς, όπωςcloudτιμολόγηση ή απλή CRMεφαρμογή.Στην Κω ,αλλά και γενικά όπως σε κάθε μέρος με ισχυρή παράδοση και οικογενειακή επιχειρηματικότητα , όπως είναι η ελληνική επικράτεια , το πιο δύσκολο πράγμα είναι να αποδεχτεί κανείς ότι η επιτυχία του παρελθόντος δεν εγγυάται το μέλλον. Η πλάνη της υποστήριξης των επιλογών μας είναι ύπουλη. Δεν φαίνεται. Δεν προκαλεί θόρυβο. Απλώς καθυστερεί την πρόοδο, δικαιολογεί τη στασιμότητα και σβήνει σιγά σιγά τη φλόγα της εξέλιξης. Οι αυτοδημιούργητοι Κώοι επιχειρηματίες τα έχουν καταφέρει μόνοι τους , χωρίς καθοδήγηση και τους αξίζει ο σεβασμός όλων. Ξεκίνησαν από το μηδέν σε μια Κω που αναπτυσσόταν , έκαναν περιουσία , σπούδασαν και προίκισαν τα παιδιά τους.Είναι όμως συχνά ισχυρογνώμονες και εξαιρετικά ανθεκτικοί την αλλαγή. Αλίμονο , δεν μηδενίζω την προσπάθεια κανενός , δεν είμαι σε θέση να το κάνω άλλωστε. Θέτω όμως ένα ερώτημα:«Έτσι είναι τελικά»; «Ή απλώς έτσι νομίζουμε»; Η γνώμη δεν ισούται με την αλήθεια. Αν νομίζεις ότι η πραγματικότητα προσαρμόζεται στις επιλογές σου, κάποτε θα εκπλαγείς. Γιατί ο κόσμος συνεχίζει , είτε εσύ το νομίζεις είτε όχι. Ο Πιραντέλο βέβαια είχε δίκιο: η αλήθεια είναι σχετική. Αλλά το αποτέλεσμα στην αγορά δεν είναι. Κι αν επιμένουμε να βλέπουμε τον κόσμο όπως θέλουμε, και όχι όπως είναι, τότε κάποια στιγμή ο κόσμος , θα πάψει να βλέπει και εμάς.*Για την σύνταξη και διόρθωση του παρόντος, έγινε χρήση εργαλείων τεχνητής νοημοσύνης.*Ο Βασίλης Βογιατζής MSc , είναι Λογιστής – Φοροτεχνικός Α’ Τάξης , ιδρυτής της Λογιστικής εταιρείας VoyiatzisGroup , με έδρα την Κω.

Μπορεί ένας εργαζόμενος να εργαστεί σε δεύτερο εργοδότη;

Από την ψήφιση του Ν. 5053/2023 , ο εργαζόμενος μπορεί να απασχολείται ταυτόχρονα σε δύο ή περισσότερους εργοδότες ,εφόσον δεν υπάρχει ρητή απαγόρευση στην ατομική σύμβαση που έχει υπογράψει υπό αυστηρές βέβαια προϋποθέσεις που εξασφαλίζουν την προστασία της υγείας και της άδειάς του.Ο Ν. 5053/2023 έρχεται να υιοθετήσει τις αρχές της ευρωπαϊκής Οδηγίας 2003/88/ΕΚ για τον χρόνο εργασίας, εφαρμόζοντας τις εξής βασικές διατάξεις: ημερήσια ανάπαυση τουλάχιστον 11 ώρες, χορήγησης διαλείμματος εντός της ημέρας, εβδομαδιαία ανάπαυση τουλάχιστον 24 συνεχείς ώρες εντός κάθε εβδομάδας, μέγιστος εβδομαδιαίος χρόνος εργασίας 48 ώρες κατά μέσο όρο σε διάστημα τεσσάρων μηνώνκαι κανονική άδεια του εργαζόμενου που πρέπει να διασφαλίζει ξεκούραση.Δηλαδή ένας εργαζόμενος που απασχολείται με πλήρες ωράριο (δηλαδή 40 ώρες την εβδομάδα) έχει τη δυνατότητα να εργάζεται έως 13 ώρες μέσα σε ένα 24ωρο για όλους τους εργοδότες συνολικά, καθώς είναι υποχρεωτικό να του παρέχεται τουλάχιστον 11 ώρες συνεχούς ανάπαυσης ημερησίως. Ωστόσο, η καθημερινή εργασία διάρκειας 13 ωρών δεν μπορεί να είναι συνεχής, αφού ο μέσος όρος εβδομαδιαίας εργασίας δεν επιτρέπεται να ξεπερνά τις 48 ώρες σε περίοδο τεσσάρων μηνών. Επιπλέον, την ημέρα που ισχύει η εβδομαδιαία ανάπαυση στον κύριο εργοδότη, ο εργαζόμενος δεν επιτρέπεται να απασχοληθεί ούτε σε αυτόν ούτε σε άλλον εργοδότη. Παράλληλα, είναι υποχρεωτικό να λαμβάνει ανάπαυση τουλάχιστον 24 ωρών σε εβδομαδιαία βάση, στην οποία προστίθενται και οι 11 συνεχόμενες ώρες ανάπαυσης της προηγούμενης ή επόμενης ημέρας.Ο εργαζόμενος δεν μπορεί να απασχοληθεί σε άλλον εργοδότη κατά τη διάρκεια της κανονικής του άδειας στον πρώτο εργοδότη. Σκοπός του δικαιώματος ετήσιας άδειας μετ’ αποδοχών είναι να δοθεί στον εργαζόμενο η δυνατότητα να αναπαυθεί και να έχει στη διάθεσή του ένα χρονικό διάστημα χαλάρωσης και αναψυχής. Η απουσία αυτών των προϋποθέσεων καθιστά την παράλληλη απασχόληση μη σύννομη.Εξαίρεση από την ελευθερία της απασχόλησης σε δεύτερο εργοδότη ισχύει όταν υπάρχει ρητή απαγόρευση στη σύμβαση εργασίας, και αυτή δικαιολογείται από αντικειμενικούς λόγους όπως η υγεία και ασφάλεια, η προστασία του επιχειρηματικού απορρήτου, η ύπαρξη ανταγωνισμού ή η σύγκρουση συμφερόντων.Οι επιπλέον ώρες εργασίας υπόκεινται σε ασφαλιστικές εισφορές, οι οποίες προσαυξάνουν τις συντάξιμες αποδοχές του εργαζομένου, αλλά δεν προσθέτουν επιπλέον ασφαλιστικά ένσημα. Πρόκειται για ένα σύστημα που ευνοεί την αύξηση των αποδοχών κατά τη συνταξιοδότηση χωρίς να επηρεάζεται ο χρόνος θεμελίωσης.Από τα παραπάνω βγαίνει το συμπέρασμα πως νόμιμη απασχόληση σε δεύτερο εργοδότη μπορεί μόνο να προκύψει στη περίπτωση που το νόμιμο ωράριο απασχόλησης του μισθωτού δεν καλύπτεται στην πρώτη εργασία και συντρέχουν ΟΛΕΣ οι παραπάνω αναφερθείσες προϋποθέσεις. Επιπλέον σύμφωνα με το άρθρο 28 του ν.3996/2011:«Κάθε εργοδότης, που παραβαίνει τις διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας τις σχετικές με τους όρους και τις συνθήκες εργασίας και συγκεκριμένα τα χρονικά όρια εργασίας, υπό την επιφύλαξη των παραγράφων 5 και 6 του άρθρου 31 του ν. 3904/2010 (Α΄218), την καταβολή δεδουλευμένων, την αμοιβή, την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων ή την καταβολή της νόμιμης αποζημίωσης απόλυσης, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι μηνών ή με χρηματική ποινή τουλάχιστον εννιακοσίων (900) ευρώ ή και με τις δύο αυτές ποινές. Με τις ίδιες ποινές τιμωρείται και ο εργοδότης που παραβιάζει την πράξη ή την απόφαση περί προσωρινής ή οριστικής διακοπής λειτουργίας της συγκεκριμένης παραγωγικής διαδικασίας ή τμήματος ή τμημάτων ή του συνόλου της επιχείρησης ή εκμετάλλευσης ή στοιχείου του εξοπλισμού της, που του έχει επιβληθεί ως διοικητική κύρωση για παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας».Επίσης με τα άρθρα 174 και 180 του Αστικού Κώδικα ορίζεται πως δικαιοπραξία που αντιβαίνει σε απαγορευτική διάταξη του νόμου, αν δεν συνεπάγεται κάτι άλλο, είναι άκυρη, καθώς και το ότι η άκυρη δικαιοπραξία θεωρείται σα να μην έγινε.Να σημειωθεί όμως πως είναι άκυρη μόνο ως προς τον χρόνο που υπερβαίνει το νόμιμο ωράριο σύμφωνα με την Εφ. Αθηνών 7244/84 απόφαση (Δ.Ε.Ν. τεύχος 993, 1985) στην οποία ορίζεται:«Επί παραλλήλου απασχολήσεως του μισθωτού σε δύο εργοδότες, η δεύτερη σύμβαση εργασίας είναι άκυρη μόνον ως προς τον χρόνο που υπερβαίνει το νόμιμο ωράριό του.»Το πλαίσιο πολλαπλής απασχόλησης δημιουργεί ευκαιρίεςαλλά και ευθύνες. Η επιλογή της νόμιμης παράλληλης απασχόλησης μπορεί να θεωρηθεί ασφαλής τόσο για τον εργαζόμενο όσο και για τον εργοδότη, υπό την προϋπόθεση ότι τηρούνται αυστηρά τα προβλεπόμενα όρια του ωραρίου και της ανάπαυσης, όπως ορίζονται από τη νομοθεσία. Για τον εργαζόμενο, η πρακτική αυτή μπορεί να προσφέρει αυξημένο εισόδημα και βελτιωμένες ασφαλιστικές προοπτικές, εφόσον δεν προκαλεί υπερκόπωση ή βλάβη στην υγεία του. Από την πλευρά του εργοδότη, η συνεργασία με έναν εργαζόμενο που έχει ήδη κύρια απασχόληση δεν είναι προβληματική, αρκεί να εξασφαλίζεται ότι δεν υφίσταται σύγκρουση συμφερόντων και ότι ο εργαζόμενος παραμένει αποδοτικός και ξεκούραστος. Δυστυχώς ή ευτυχώς μέχρι την στιγμή που γράφεται το κείμενο δεν έχει τεθεί σε πλήρη λειτουργία το Εργάνη ΙΙ οπού ο κάθε εργοδότης θα μπορούσε να πληροφορηθεί για την απασχόληση κάποιου εργαζόμενου σε άλλον εργοδότη.Σε κάθε περίπτωση, η επιτυχής εφαρμογή του θεσμικού πλαισίου της παράλληλης απασχόλησης προϋποθέτει διαφάνεια, ειλικρίνεια και σωστό σχεδιασμό των εργασιακών συνθηκών, ώστε να αποφεύγονται νομικά και λειτουργικά προβλήματα. Η επιτυχία του Ν. 5053/2023  εξαρτάται από τη συνεπή εφαρμογή, την ψηφιακή εποπτεία και τη διαφάνεια. Οι εργοδότες καλούνται να συνυπολογίσουν τα νέα δεδομένα στις στρατηγικές ανθρώπινου δυναμικού, ενώ οι εργαζόμενοι να ασκήσουν με υπευθυνότητα το δικαίωμα της παράλληλης απασχόλησης, χωρίς να θίγονται οι υφιστάμενες εργασιακές ισορροπίες.Υ.Γ. Το άρθρο αυτό εκφράζει προσωπικές απόψεις και ερμηνείες του συντάκτη, με βάση τη διαθέσιμη νομοθεσία και τις γενικές αρχές του εργατικού δικαίου. Δεν αποτελεί επίσημη νομική ή ασφαλιστική καθοδήγηση και δεν υποκαθιστά τη συμβουλή εξειδικευμένων επαγγελματιών ή των αρμόδιων φορέων. Ο συντάκτης του κειμένου δεν φέρει καμία ευθύνη για οποιαδήποτε χρήση του περιεχομένου αυτού ή για οποιαδήποτε απόφαση βασιστεί σε αυτό.Συνιστάται σε κάθε περίπτωση η επιβεβαίωση των πληροφοριών πριν από τη λήψη οποιασδήποτε απόφασης.*Για την σύνταξη και διόρθωση του παρόντος, έγινε χρήση εργαλείων τεχνητής νοημοσύνης.*Ο Βασίλης Βογιατζής MSc , είναι Λογιστής – Φοροτεχνικός Α’ Τάξης , ιδρυτής της Λογιστικής εταιρείας VoyiatzisGroup , με έδρα την Κω.

Από το Gemini στο ChatGPT

Στη σύγχρονη επιχειρηματική πραγματικότητα, οι μικρομεσαίες επιχειρήσειςαναζητούν συνεχώς τρόπους εξοικονόμησης χρόνου και κόστους. Σε αυτό το πλαίσιο, η τεχνητή νοημοσύνη (AI) αναδεικνύεται σε έναν ισχυρό ψηφιακό σύμμαχο. Δύο από τα κορυφαία εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης, το ChatGPT της OpenAI και το Gemini της Google, (ακόμα και στις δωρεάν εκδόσεις τους) ανοίγουν νέους ορίζοντες για τους επιχειρηματίες.Η εμφάνιση μοντέλων όπως το Gemini και το ChatGPT έχει αλλάξει τον τρόπο λειτουργίας των επιχειρήσεων. Αυτά τα εργαλεία, βασισμένα σε μεγάλα γλωσσικά μοντέλα (LLMs), μπορούν να παράγουν κείμενο, να μεταφράζουν, να απαντούν σε ερωτήσεις, να συνοψίζουν πληροφορίες, ακόμα και να δημιουργούν κώδικα ή περιεχόμενο. Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι οι δωρεάν εκδόσεις τους προσφέρουν ένα αξιοσημείωτο εύρος λειτουργιών, καθιστώντας τα έναν "ψηφιακό βοηθό" διαθέσιμο 24/7 για τους επιχειρηματίες με περιορισμένους πόρους.Το ChatGPT είναι εξαιρετικό στην υποστήριξη του Excel. Μπορεί να γράψει τύπους, να εξηγήσει συναρτήσεις, να διορθώσει λογικά λάθη και να προτείνει αυτοματισμούς. Το Gemini ενσωματώνεται φυσικά στο Google Sheets, δημιουργώντας τύπους υπολογισμού, πίνακες pivot και συνοψίζοντας οικονομικές εκθέσεις. Βέβαια για σύνθετες λογιστικές ανάγκες, το ChatGPT είναι πιο εξελιγμένο.Το ChatGPT απαντά πολύ καλά σε θεωρητικά ερωτήματα με παραδείγματα, λειτουργώντας ως "ψηφιακός καθηγητής". Το Gemini έχει το πλεονέκτημα της πρόσβασης στο διαδίκτυο για επικαιροποιημένα στοιχεία, καθιστώντας το έναν "βοηθό έρευνας".Για τους επαγγελματίες, το ChatGPT υπερέχει καθαρά, ειδικά σε θέματα φορολογίας και λογιστικής. Το Gemini έχει χαμηλότερη ακρίβεια σε αυτά τα εξειδικευμένα ελληνικά θέματα. Για καθαρά λογιστικά-φοροτεχνικά ζητήματα ελληνικών επιχειρήσεων, μόνο το ChatGPT έχει πρακτική αξία.Το ChatGPT είναι κορυφαίο στη σύνταξη εκτενών εγγράφων, όπως επιχειρηματικές προτάσεις, δελτία τύπου και marketing κείμενα. Το Gemini είναι χρήσιμο για σύνοψη ή μετάφραση περιεχομένου και ενσωματώνεται άμεσα με εργαλεία της Google (Gmail, Docs, Sheets) για αυτόματες περιλήψεις ή αναλύσεις.Και τα δύο εργαλεία μπορούν να δημιουργήσουν ελκυστικές περιγραφές για προϊόντα/υπηρεσίες, να συντάξουν επαγγελματικά email, να παρέχουν προσαρμοσμένες απαντήσεις σε πελάτες και να σχεδιάσουν αναρτήσεις για social media.Το ChatGPT είναι γνωστό για τη φυσική, ανθρώπινη συνομιλία και τη δυνατότητα δημιουργικής σύνθεσης κειμένου. Υπερέχει σε ξεκάθαρες, περιγραφικές απαντήσεις και στη συγγραφή marketing κειμένων. Το Gemini υπερέχει σε ερωτήσεις που απαιτούν ανάλυση ή έρευνα μεγάλου όγκου δεδομένων, καθώς έχει άμεση πρόσβαση σε πληροφορίες του διαδικτύου σε πραγματικό χρόνο και μεγάλα data sets. Το ChatGPT αποδίδει καλύτερα σε στυλ και σαφήνεια, ενώ το Gemini σε συγκέντρωση και επεξεργασία δεδομένων.Για επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν λύσεις Microsoft (π.χ. Office 365), το ChatGPT ενσωματώνεται μέσω του Copilot. Αντίθετα, επιχειρήσεις με Google Workspace (Drive, Gmail, Sheets) επωφελούνται φυσικά από το Gemini.Το ChatGPT είναι διαθέσιμο μέσω του ιστότοπου chat.openai.com ή εφαρμογών κινητών, προσφέροντας ένα περιβάλλον chat. Το Gemini λειτουργεί μέσω της εφαρμογής Google Gemini/Bard ή ενσωματωμένα σε εφαρμογές Google, υποστηρίζοντας απευθείας εργαλεία του Google Workspace (π.χ. ανάλυση Gmail ή Calendar).Στη δωρεάν έκδοση, το ChatGPT τρέχει πλέον στο μοντέλο GPT-4o με ορισμένα όρια χρήσης, αλλά δίνει πρόσβαση σε εργαλεία ανάλυσης δεδομένων και αναζήτησης web. Ο Gemini App προσφέρει σε όλους τους δωρεάν χρήστες "γενική πρόσβαση" στο μοντέλο Gemini 2.5 Flash και επιτρέπει την αναζήτηση και σύνοψη εγγράφων/slides. Ωστόσο, για ανάλυση υπολογιστικών φύλλων και πρόσβαση σε πιο προηγμένα μοντέλα απαιτείται συνδρομή.Και τα δύο εργαλεία είναι εξαιρετικά και μπορούν να χρησιμοποιηθούν συμπληρωματικά. Το Gemini είναι ο "γρήγορος ερευνητής" με άμεση πρόσβαση στο διαδίκτυο, ενώ το ChatGPT είναι ο "εξπέρ στη συγγραφή" και ο "δομημένος αναλυτής" κειμένου.Παρά τα οφέλη βέβαια η χρήση των δωρεάν εκδόσεων της AI παρουσιάζει σημαντικές προκλήσεις:Τα μοντέλα AI μπορεί να παράγουν πληροφορίες που ακούγονται πειστικές αλλά είναι λανθασμένες ή επινοημένες. Έρευνα έδειξε ότι το ChatGPT απάντησε σωστά σε λογιστικές ερωτήσεις σε ποσοστό μόλις 47,4%. Ειδικά σε σύνθετους μαθηματικούς υπολογισμούς και φορολογικά θέματα, η ακρίβεια δεν είναι εγγυημένη. Είναι κρίσιμο οι επιχειρηματίες να επαληθεύουν πάντα τις πληροφορίες, ειδικά αυτές που αφορούν νομικά, οικονομικά ή κρίσιμα επιχειρηματικά ζητήματα. Κάθε αποτέλεσμα πρέπει να ελέγχεται σχολαστικά από άνθρωπο.Οι χρήστες πρέπει να είναι προσεκτικοί με ευαίσθητα εταιρικά ή προσωπικά δεδομένα που εισάγουν στα AI, καθώς οι πληροφορίες αυτές ενδέχεται να χρησιμοποιηθούν για την εκπαίδευση των μοντέλων. Υπάρχει ρίσκο παραβίασης της ιδιωτικότητας. Ποτέ δεν πρέπει να εισάγονται ευαίσθητα, απόρρητα στοιχεία χωρίς επιπλέον μέτρα ασφαλείας.Τα μοντέλα AI δεν διαθέτουν ανθρώπινη κατανόηση ή ενσυναίσθηση. Η επικοινωνία που δημιουργούν μπορεί να είναι τυπική και να στερείται της προσωπικής πινελιάς. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να υποκατασταθεί πλήρως σε καμια περίπτωση.Οι δωρεάν εκδόσεις μπορεί να μην παρέχουν εξαιρετικά εξειδικευμένες λύσεις για πολύπλοκα προβλήματα, απαιτώντας περαιτέρω ανθρώπινη παρέμβαση , ενώ η λειτουργικότητα και των δύο εργαλείων εξαρτάται από τη συνεχή σύνδεση στο διαδίκτυο.Ενώ οι δωρεάν εκδόσεις είναι χρήσιμες, έχουν όρια. Για πλήρη αυτοματοποίηση ή χρήση των πιο προηγμένων μοντέλων, απαιτείται συνδρομή.Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα μοντέλα AI είναι εργαλεία υποβοήθησης και δεν υποκαθιστούν τον επαγγελματία λογιστή ή φοροτεχνικό. Δεν αντικαθιστούν την κριτική σκέψη. Από το Σήμερα στο Αύριο:Για τις επιχειρήσεις, η AI μπορεί να λειτουργήσει ως ένας "πολλαπλασιαστής" των δυνατοτήτων τους στο BI. Ακόμη και χωρίς ακριβά λογισμικά, ένας επιχειρηματίας μπορεί να ζητήσει από το Gemini ή το ChatGPT να τον βοηθήσει να ερμηνεύσει βασικά στοιχεία από τις πωλήσεις του ή τα σχόλια πελατών, μετατρέποντας τα "ακατέργαστα" δεδομένα σε χρήσιμες πληροφορίες για τη λήψη αποφάσεων. Η τεχνητή νοημοσύνη, μέσω εργαλείων όπως το Gemini και το ChatGPT, φέρνει επανάσταση σε εργασίες όπως η ανάλυση δεδομένων, η αναγνώριση προτύπων και η προγνωστική μοντελοποίηση, προσφέροντας πρωτοφανείς γνώσεις και αποτελεσματικότητα στην οικονομική διαχείριση. Ωστόσο, η ενσωμάτωση της τεχνητής νοημοσύνης εγείρει επίσης ερωτήματα σχετικά με το μέλλον πολλών επαγγελμάτων.Αγκαλιάζοντας την τεχνολογική αλλαγή, προωθώντας τη διά βίου μάθηση και τηρώντας τα δεοντολογικά πρότυπα, οι λογιστές μπορούν να ανταποκριθούν στις πολυπλοκότητες της ψηφιακής εποχής και να συνεχίσουν να υπηρετούν ως αξιόπιστοι σύμβουλοι και διαχειριστές της οικονομικής ακεραιότητας σε έναν συνεχώς μεταβαλλόμενο κόσμο. Οι επιχειρηματίες επιβάλλεται να αγκαλιάσουν αυτή την τεχνολογία, να πειραματιστούν με τις δυνατότητές της και να την ενσωματώσουν στην καθημερινή τους πρακτική. Με προσοχή στις προκλήσειςκαι με ανάγκη για ανθρώπινη επίβλεψη, η AI μπορεί να γίνει ο απαραίτητος συνεργάτης που θα βοηθήσει τις επιχειρήσεις να ανθίσουν σε ένα ολοένα και πιο ψηφιακό και ανταγωνιστικό περιβάλλον. Το μέλλον είναι ήδη εδώκαι είναι διαθέσιμο σε όλους.*Για την σύνταξη και διόρθωση του παρόντος, έγινε χρήση εργαλείων τεχνητής νοημοσύνης.*Ο Βασίλης Βογιατζής MSc , είναι Λογιστής – Φοροτεχνικός Α’ Τάξης , ιδρυτής της Λογιστικής εταιρείαςVoyiatzisGroup , με έδρα την Κω.