ΤΟΠΙΚΑ

Κατοικία στην Κω (Τιγκάκι) διέρρηξε 54χρονος αλλοδαπός αλβανικής καταγωγής με σκοπό την κλοπή, και όταν ο γείτονας που τον αντιλήφθηκε έβαλε τις φωνές, ο δράστης του προέταξε το πιστόλι που κρατούσε!Το περιστατικό συνέβη στις αρχές Ιουλίου 2025 και εκτός από τον αλλοδαπό στην υπόθεση φέρεται να εμπλέκεται και ένας 57χρονος Έλληνας ο οποίος τον περίμενε να τον παραλάβει με το αυτοκίνητό του.Σύμφωνα με όσα έχουν ανακοινωθεί από την αστυνομία, οι δύο άνδρες μετέβησαν βραδινές ώρες στις 8 Ιουλίου 2025 σε κατοικία στην Κω. Ο 54χρονος Αλβανός, φορώντας καπέλο και γάντια διέρρηξε το παράθυρο του σπιτιού και μπήκε μέσα. Την ενέργειά του αυτή, είδε γείτονας ο οποίος άρχισε να φωνάζει στον αλλοδαπό με σκοπό να τον φοβίσει. Ο 54χρονος μόλις είδε τον γείτονα τού προέταξε ένα πιστόλι που κρατούσε και τράπηκε σε φυγή.Το περιστατικό καταγγέλθηκε στο Τμήμα Εξιχνίασης Εγκλημάτων Κω, αστυνομικοί του οποίου κατάφεραν να εξιχνιάσουν στις 17 Νοεμβρίου 2025 την υπόθεση. Σε βάρος του 54χρονου Αλβανού και του 57χρονου Έλληνα σχηματίστηκε ποινική δικογραφία με την οποία θα παραπεμφθούν στη δικαιοσύνη, ενώ δεν συνελήφθησαν λόγω παρέλευσης των χρονικών ορίων του αυτοφώρου.rodiaki.gr

«Έφυγε» από τη ζωή η αγαπητή συμπολίτισσά μας Κυρανιώ Παμπού, σε ηλικία 89 ετών.Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί το Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2025 και ώρα 12 το μεσημέρι από τον ΙΝ Αγίων Πάντων Κω.Από το "ΒτΚ" τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην  οικογένειά της.

Τον Αλκιβιάδη τον γνώρισα ως πληρεξούσιο του ιδιοκτήτη που στεγάζεται το πρακτορείο του Χάρη στην Πλατεία. Ερχόταν πάντα αθόρυβα, έκαναν τους λογαριασμούς τους και έφευγε, σα να μην πέρασε ποτέ. Άνθρωπος πράος, να χαιρετά γνωστούς και φίλους και να φεύγει μ’ ένα πλατύ χαμόγελο από το πρακτορείο. Δε μας δημιούργησε ποτέ πρόβλημα, τουναντίον. Όσο περνούσαν τα χρόνια, είχα να κάνω εγώ μαζί του. Όταν λογαριαζόμασταν, πάντα είχε την ίδια αφοπλιστική ατάκα: αφού τα έκανες εσύ, είναι οκ. Και το έκανε γιατί του άρεσε να εμπιστεύεται τους ανθρώπους. Όταν έδινε το λόγο του για κάτι, πάντα τον τηρούσε. Δε θα ξεχάσω όταν ήθελα να επεκτείνω το πρακτορείο, μου έδωσε λευκή επιταγή (αφού συνεννοήθηκε με τον ιδιοκτήτη), να κάνω ότι θέλω στο κτήριο.Ήταν από αυτούς τους ανθρώπους που ο λόγος του ήταν συμβόλαιο. Όταν δε έδινε τα χέρια δεσμευόταν και δε σε πουλούσε ποτέ. Ο Αλκιβιάδης ήταν ένας από τους λόγους της σημερινής μου επιχειρηματικής παρουσίας, διότι με την εν λευκώ στήριξή του, τότε, δε θα είχα καταφέρει να ορθοποδήσω οικονομικά στο μικρό πρακτορείο.Ο Αλκιβιάδης είχε το μικρόβιο της πολιτικής. Δίπλα στον Τέλη Παυλίδη έμαθε πολλά, αλλά έδωσε και πολλά, χωρίς να εκτιμάται ή να αποτιμάται η προσφορά του. Δε θα ξεχάσω τις φορές που μαζί με τον κραταιό Τέλη περνούσαν από το μαγαζί να χαιρετήσουν (σχεδόν πάντα σε κάθε περιοδεία του), παρότι γνώριζαν ότι ο Χάρης δεν είναι ιδεολογικά κοντά στην παράταξή τους. Ωστόσο, υπολόγιζαν στο θυμικό του, ότι μπορεί να μην τον ψηφίσει ο ίδιος αλλά θα βάλει κάποιους άλλους να το κάνουν. Έτσι και γινόταν. Ο σεβασμός του Αλκιβιάδη στην πολιτική διαφορετικότητα του άλλου ήταν ένα χαρακτηριστικό που εκτιμούσαν όλοι οι «αντίπαλοί» του. Με τον Αλκιβιάδη είχαμε συναντηθεί νωρίτερα από το πρακτορείο. Όταν εκείνος κατέβηκε ως Δήμαρχος κι εγώ ως δημοσιογράφος. Πάντα δεχόταν την κριτική και ποτέ δε με πήρε τηλέφωνο, ακόμη κι όταν ήταν σκληρή, πλην μιας φοράς, όπου σήκωσε το τηλέφωνο για να μου εκφράσει ένα παράπονο. Είχα γράψει ότι το γνωστό λόμπι, που είχε συναντηθεί σε πασίγνωστο καφέ της πόλης, θα τον πουλήσει παρότι είχε δεσμευτεί ότι θα τον στηρίξει (ο Αλκιβιάδης ήταν ο εκλεχτός της ΝΔ). Μου είπε ότι δεν ισχύει κι ότι θα το δω στις προσεχείς εκλογές. Εγώ του απάντησα ότι το ρεπορτάζ μου δεν αμφισβητείται και κάπως ψυχραμένοι κλείσαμε το τηλέφωνο. Έγιναν οι εκλογές και τελικά, δυστυχώς για τον Αλκιβιάδη, επιβεβαιώθηκα. Ο Αλκιβιάδης πίστευε όσους του έδιναν το λόγο τους. Στην πολιτική, όμως, η ηθική δεν υπερισχύει, όπως και το ήθος κι η ντομπροσύνη. Ο Αλκιβιάδης πορεύτηκε και πολιτεύτηκε με άλλους αξιακούς κώδικες, γι’ αυτό τον… ξέβρασε το σύστημα. Γελαστός και γελασμένος. Ήθελε μια ανθρώπινη Κω όταν είχε χαθεί η ανθρωπιά και κυριαρχούσε ο ωχαδερφισμός, το πούλημα κι η πάγια πρακτική να πατούν επί πτωμάτων. Για το ρόλο του ως εκπαιδευτικός μίλησαν οι συνάδελφοί του, ενώ ως οικογενειάρχης διακρίθηκε και ήταν περήφανος για τη σύζυγο και τα παιδιά του. Η σχέση του με τα στενά συγγενικά του πρόσωπα αξιοζήλευτη, ακούραστο στήριγμα για όλους. Αν έκανε λάθη; Σίγουρα έκανε λάθη, αλλά το αποτύπωμα του ήταν πλέον από θετικό. Βοήθησε τόσους πολλούς, χωρίς να κοιτάζει τι «χρώμα» φορούσαν, που αποτελούν βαριά παρακαταθήκη, ώστε να μη ξεχαστεί ποτέ η μνήμη του. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του και στους οικείους του. Είστε περήφανοι για τον Αλκιβιάδη, όπως είμαστε και εμείς για την Ανθρωπιά και την καλοσύνη του. Άλλωστε, δεν είναι πολλοί που τους λέμε με το μικρό τους όνομα και ξέρουμε σε ποιον αναφερόμαστε. Αυτό και μόνο τα λέει όλα.Ο Θεός να τον αναπαύει.