Άλλη μία Οδύσσεια περιμένει τους εργαζόμενους στον τουρισμό, μέσα στα κάτεργα των τεράστιων ξενοδοχείων, με τις συνθήκες γαλέρας που θέλουν να επιβάλλουν κυβέρνηση και εργοδοσία.
Με φίσκα τα ξενοδοχεία πέρσι οι εργαζόμενοι έπεφταν λιπόθυμοι από την εξάντληση, πολλοί από εμάς πεταχτήκαμε να ζήσουμε με ψίχουλα, και άλλοι έμειναν χωρίς εισόδημα στον κλάδο του τουρισμού.
Πρωτόκολλο τους η κερδοφορία τους, γεμίζοντας τα ξενοδοχεία τους με κόσμο αλλά αδειάζοντας τα από προσωπικό..
Όπως και πέρυσι έτσι και φέτος με σύμμαχο την κυβέρνηση ετοιμάζουν κόλαση για τους εργαζόμενους. Αδιαφορώντας και βάζοντας σε κίνδυνο όχι μόνο τα δικαιώματά μας στην εργασία αλλά και την ίδια μας την υγεία, θέλουν τα κάτεργα να γίνουν καθεστώς.
Θέλουν εργαζόμενους - σκλάβους, να δουλεύουν 10ωρα και 12ωρα απλήρωτα, να περάσουν και με νόμο τις απαράδεκτες συνθήκες που υπήρχαν στα πανάκριβα ξενοδοχεία τους. Χωρίς σύμβαση - με «πακέτο», χωρίς ωράριο - με ατελείωτες ώρες δουλειάς, χωρίς ρεπό - κάθε μέρα μέχρι τελικής πτώσης.
Θέλουν να δουλεύουμε, όποτε θέλουν, όπως θέλουν και να μας δίνουν ότι θέλουν.
Δεν τους φτάνουν όμως αυτά... Μας θέλουν απομονωμένους, φοβισμένους, με σκυμμένο κεφάλι. Θέλουν τους εργαζόμενους να μην αντιδρούν, να μην αγωνίζονται συλλογικά και οργανωμένα. Γι’ αυτό χτυπάνε τα σωματεία, την συνδικαλιστική δράση, για να μην ακούγεται η φωνή των εργατών.
Κι από κοντά οι κολαούζοι τους, οι ηγεσίες σε ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ και ΓΣΕΕ , που σπέρνουν την μοιρολατρία, την λογική του μικρότερου κακού, του συμβιβασμού, για να συνηθίσουμε να ζούμε με ψίχουλα.. Καμία αναμονή, γυρνάμε τις πλάτες σε όλους αυτούς που μας θέλουν χωρίς ανάσα, χωρίς ζωή...
Στις 20 Απρίλη είμαστε όλοι στους δρόμους
Αυτό είναι το δικό μας πρωτόκολλο...
Όλοι στην δουλειά με όλα τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, με όλα τα μέτρα προστασίας της υγείας μας.
Κλιμακώνουμε τον αγώνα μας γιατί ξέρουμε ότι όλα αυτά τα χρόνια της απομόνωσης και της σιωπής δεν μας οδήγησαν πουθενά. Γιατί κανείς δε μπορεί μόνος του να αντιμετωπίσει την επίθεση που δεχόμαστε. Απεναντίας είδαμε να καταργούνται δικαιώματα, διεκδικήσεις και κατακτήσεις. Τίποτα όμως δεν έχει τελειώσει.
Σπάμε τη σιωπή μας, σπάμε τις αλυσίδες της απομόνωσης και βγαίνουμε στους δρόμους, μαζί με το σωματείο, με τους συναδέλφους μας, φωνάζουμε και διεκδικούμε αιτήματα που πατάνε πάνω στις σύγχρονες ανάγκες μας. Και δεν σταματάμε εδώ.
Συνεχίζουμε πιο αποφασιστικά, προετοιμάζουμε τον αγωνιστικό εορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς με απεργία 6 Μάη. 18/04/21
