Δίκαια στο παρελθόν αλλά και στις μέρες μας αποκαλούν οι πάντες τον Ιπποκράτη Πατέρα της Ιατρικής, Μέγιστο Φιλόσοφο και Ανθρωπιστή. Λίγοι όμως γνωρίζουν ότι υπήρξε κι ένας θαυμάσιος διατροφολόγος και μάγειρας με τη σημερινή πραγματική έννοια των λέξεων.
Σε μια εποχή που ο άνθρωπος βομβαρδίζεται από πολλούς και συχνά επιζήμιους για την υγεία του τρόπους διατροφής και υποφέρει από πολλών ειδών ασθένειες είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητος ένας κώδικας υγιεινής ζωής και καλής διατροφής σαν αυτόν που με την πολύχρονη εμπειρία του μας προτείνει ο αθάνατος Ιπποκράτης στο «Περί διαίτης», «Περί τροφής», «Περί υγρών χρήσιος», «Περί διαίτης υγιεινής» και σε άλλα διαιτητικά-θεραπευτικά και διατροφικά θα λέγαμε έργα του.
Αλλά υπάρχουν όμως κι αυτά που θα μπορούσαν να τον καταστήσουν και τέλειο μάγειρα και είναι τα όσα αναφέρει στην περίφημη πραγματεία του «Περί Αρχαίης Ιητρικής». Στο έργο του αυτό ο Ιπποκράτης μας τονίζει ανάμεσα στ’ άλλα και τα ακόλουθα σε ελεύθερη μετάφραση:
«Οι παλαιότεροι άνθρωποι γυρέψανε να βρούνε μια τροφή που θα ήταν σε αρμονία με τη σωματική τους διάπλαση. Έτσι ανακαλύψανε το σημερινό διαιτολόγιο. Απ’ το σιτάρι γίνεται το ψωμί με το θέρισμα, το άλεσμα, το κοσκίνισμα, το ζύμωμα και το ψήσιμο κι απ’ το κριθάρι γίνεται η πίτα. Κάνανε πειράματα για την τροφή. Βράζανε και ψήνανε, ανακατεύανε κι’ αναμιγνύανε, κάνοντας τις βαριές τροφές πιο θρεπτικές, ίσαμε που πετύχανε να τις προσαρμόσουνε στη δύναμη και τη διάπλαση του ανθρώπου. Είχανε τη γνώμη πως οι πόνοι, οι αρρώστιες κι ο θάνατος προκαλούνται απ’ τις βαριές τροφές, ενώ η διατροφή, η ανάπτυξη και η υγεία του ανθρώπου κατακτώνται με την εύκολα αφομοιώσιμη τροφή».
Και καταλήγει ο Ιπποκράτης στην περίφημη αυτή πραγματεία του: «Ποιόν όρο θα μπορούσαμε άραγε να δώσουμε σ’ αυτή την ανακάλυψη που να είναι πιο σωστός και πιο ακριβολόγος απ’ τον όρο Ιατρική, αφού γνωρίζουμε πως (η επιστήμη αυτή) βρέθηκε για την υγεία, την ευτυχία και τη διατροφή του ανθρώπου και για ν’ αντικαταστήσει εκείνον τον τρόπο ζωής που προξενούσε τον πόνο, τις αρρώστιες και το θάνατο;»
Να, λοιπόν, γιατί θα μπορούσε σήμερα ν’ αποκαλείται ο Ιπποκράτης διατροφολόγος, μάγειρας και γιατρός συγχρόνως!
ΒΑΣΙΛΗΣ Σ. ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
