Ανασκαφές στην τοποθεσία Κυπαρίσσι, δυτικά από τον λόφο Ψωριάρη Κω, από τους Ιταλούς αρχαιολόγους, το 1929.
Υπό την επίβλεψη του L. Laurenzi έρχεται στο φως το Ελευσίνιο ή Δαμάτριο, ένας χώρος λατρείας των Ελευσίνιων Θεών. Το ιερό λειτουργούσε υπαίθρια , βρίσκεται ανάμεσα σε δύο σημαντικά ενεργά ρήγματα που όμως δεν φαίνεται να έχουν ενεργοποιηθεί κατά τους ιστορικούς χρόνους.
Στο ιερό βρέθηκαν 3 αγάλματα της Δήμητρας, 3 της Κόρης και ένα του Άδη με αναθήματα, λυχνάρια 4ου αιώνα π.Χ και μερικά κομμάτια από πήλινα αγαλματίδια του 5ου αιώνα.
Από τα επτά που έχουν διασωθεί : τα τέσσερα είναι του 4ου και τα τρία του 3ου αιώνα π.Χ. Τα πέντε αγάλματα ήταν από πεντελικό μάρμαρο. Πρόκειται για απλό τετράγωνο κτίσμα μέσα σε θρησκευτικό χώρο που περιελάμβανε ένα βωμό.
Σύμφωνα με τον Laurenzi τα αγάλματα είναι των παιδιών του Πραξιτέλη. Τα γλυπτά έδειξαν ότι το ντόπιο μάρμαρο είχε ήδη αρχίσει να χρησιμοποιείται από τα μέσα του 4ου αιώνα π.Χ, με τον συνοικισμό της πόλης.
Ο ναός καταστράφηκε από τον σεισμό του 411 π.Χ., άλλωστε ήταν πολύ κοντά [5χλμ;] στο εκτιμώμενο επίκεντρο.
Επισκευάστηκε και φαίνεται ότι λειτούργησε όμως η ισχυρή σεισμική δόνηση το 199-198 π.Χ το κατέστρεψε ξανά με αποτέλεσμα να εγκαταλειφθεί οριστικά.
