Ένας από τους «λαμπρούς» ποδοσφαιριστές του ιστορικού Ανταγόρα, όπως τον περιγράφει ο Ανδρέας Χατζημιχαήλ στο πρόσφατο βιβλίο του «Το Ποδόσφαιρο στην Κω» (σελ. 70), δεν βρίσκεται πια μαζί μας. Ο Σταμάτης Π. Ιτσινές (τρίτος μου εξάδελφος) άφησε την τελευταία του πνοή πριν περίπου τρεις μήνες στην Αδελαΐδα της Αυστραλίας. Υιός του Παράσχου και της Μαρίας, γεννήθηκε στην Κω λίγο πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μικρός ακόμη γνώρισε ταλαιπωρίες εξ αιτίας του πολέμου στην Παλαιστίνη και αλλού, φοίτησε στο τότε Ιπποκράτειο Γυμνάσιο, αλλ’ αυτό που θυμούνται πολλοί Κώοι κάποιας ηλικίας ακόμη και σήμερα είναι οι ανδραγαθίες του σαν ποδοσφαιριστής κατά την δεκαετία του 1950 στον τότε δυναμικό Ανταγόρα.
Πάνω απ’ όλα ήταν πραγματικά πολύ γρήγορος στο τρέξιμο – πρωταθλητής στα 400 και 800 μέτρα – και η δεξιότητά του με την μπάλα πάντα εντυπωσίαζε τους θεατές. Ήταν άφθαστος ειδικά στα κόρνερ. Όταν δε επισκέφτηκε την Κω κατά την διάρκεια του πρώτου παγκόσμιου συνεδρίου Κώων της διασποράς το 2000, πολλοί ήσαν οι συμπατριώτες μας του εσωτερικού και εξωτερικού που έσπευσαν να τον συναντήσουν.
Το 1964 έφθασε στην Αδελαΐδα της Αυστραλίας οικογενειακώς και λίγο αργότερα παντρεύτηκε την Άννα Στυλιανού και απέκτησαν δύο παιδιά : τον Παράσχο και την Ειρήνη. Σαν καλός οικογενειάρχης επιδόθηκε στις οικοδομικές εργασίες για τον «επιούσιον άρτον», αλλ’ αυτό που ξεχώριζε τον Σταμάτη Ιτσινέ ήταν οι δραστηριότητές του. Πάντα φίλος του ποδοσφαίρου, αγωνίσθηκε για λίγο σαν ποδοσφαιριστής της ομάδας «Ελλάς» και υπηρέτησε σαν μέλος του διοικητικού συμβουλίου του αθλητικού αυτού συλλόγου. Οι δραστηριότητες του ανάμεσα στα πολιτιστικά, αθλητικά, ακόμα και στα πολιτικά της ελληνικής παροικίας της Αδελαΐδας ήσαν πάμπολλες και σαν στιβαρό στέλεχος οργανισμών και σαν μέλος διοικητικών συμβουλίων .
Εκείνο όμως που κατέστησε τον Σταμάτη πασίγνωστο μεταξύ των Ελλήνων μεταναστών στην περιοχή της Αδελαΐδας ήταν το επί εικοσιπενταετίαν ραδιοφωνικό του πρόγραμμα, αρχικά στον σταθμό SEBI FM, με ελληνική μουσική, νέα, σχόλια και αθλητικά νέα. Γέννημα και θρέμμα της Κω, φήμιζε και διαφήμιζε την γενέτειρά του ανά πάσαν ώρα και στιγμή. Προικισμένος με ευφράδεια λόγου, ήταν «φανταστικός ρήτορας», όπως αναφέρει ο γιος του Παράσχος στον επικήδειο λόγο του.
Αυτά τα λίγα λόγια ας αποτελέσουν ένα στερνό αντίο προς τον εκλεκτό αυτόν συμπατριώτη μας που ποτέ δεν ξέχασε την πατρίδα του την Κω.
Αιωνία σου η μνήμη αλησμόνητε Σταμάτη !
Νικόλαος Γ. Ιτσινές
