Το Κάστρο με τον προμαχώνα Del Carretto, η Λ.Φοινίκων με τους πύργους και ο Ταρσανάς του Δημήτρη Μάρκογλου, δεκαετία ΄20;.
Την δεκαετία του ΄60, τοπικοί φορείς πλησίασαν τον Δημήτρη Μάρκογλου και του είπαν.Άκου Δημήτρη έρχεται η ανάπτυξη είναι καιρός να συνταξιοδοτηθείς και να φύγεις από εδώ, όμως αν θέλεις θα σου βρούμε άλλη θέση να μεταφέρεις την ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη της Κω.
Ο Μάρκογλου ήταν ένας θρύλος του λιμανιού, δούλευε από παιδί και δεν του άρεσε να τα παρατάει, σε καμία περίπτωση δεν ήθελε να συνταξιοδοτηθεί και αποδέχτηκε την δεύτερη πρόταση. Έτσι και έγινε πήρε τα εργαλεία του και έφυγε.
Βρήκε τοποθεσίες να μεταφέρει τον Ταρσανά, αλλά κανένας από τους φορείς δεν τον αδειοδοτούσε.
Τα χρόνια περνούσαν και η κοροϊδία συνεχιζόταν, εως ότου αποφάσισε να πουλήσει τον εξοπλισμό του στον Παστρικό, ο οποίος θα συνέχιζε τον αγώνα του για την εύρεση μιας θέσης για την δημιουργία του νεου ταρσανά της Κω. Ομως και αυτός ο καημένος την πάτησε.
Έδιναν άδειες για μόλους σε ξενοδοχεία άλλα όχι για ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη. Σε ένα νησί με ιστορία αιώνων δεν χωρούσε αυτή η δραστηριότητατα.
Έτσι έμεινε από ταρσανά η Κως.
Ήταν ο μεγαλύτερος της Δωδεκανήσου και του Κεραμικού Κόλπου, από τα άλλα νησιά ακόμη και από την Τουρκία έφερναν στην Κω τα σκάφη τους για να επισκευαστούν. Στήριξε την τοπική οικονομία τα δύσκολα χρόνια και έδωσε δουλειές και προοπτική στον τόπο.Όμως αυτό δεν έφτανε.
Με αυτό τον τρόπο συνταξιοδοτήθηκε ο Μάρκογλου και έμεινε η Κως χωρίς Ταρσανά.
Κάτι ακόμη ποτέ ο πετρουμιανός Μάρκογλου δεν τιμήθηκε για την προσφορά του στον τόπο.
Γεωδίφης[geogeodifhs.blogspot]
