Tα άλλοτε πολυταξιδεμένα και με δεκάδες αναμνήσεις πλοία βρίσκονται πλέον τα τελευταία χρόνια παροπλισμένα στον λιμένα Μανδρακίου.
Πολλά τα ερωτηματικά για τον λόγο τον οποίο βρίσκονται ακόμη παροπλισμένα εφόσον έχουν βρεθεί στην ιδιοκτησία γνωστού fund.
Δεν εξετάζουμε τους λόγους για τους οποίους δεν κατάφεραν να μείνουν στα χέρια των αγαπητών συμπολιτών μας, γιατί βιώσαμε πολλά… οικονομική κρίση, μεταναστευτικό, σεισμός - καταστροφή του λιμένα κ.α. που ίσως οδήγησαν την τοπική ναυτιλιακή εταιρεία σε μαρασμό.
Το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Tους ουσιαστικούς λόγους τους γνωρίζουν καλύτερα αυτοί που μάτωσαν, πόνεσαν και προσπάθησαν να τα κρατήσουν ενεργά και προφανώς δεν ήθελαν να έχουν αυτό το άδοξο τέλος. Πιθανόν να μην έλαβαν καμία στήριξη ώστε η εταιρία να είναι βιώσιμη.
Πάμε όμως στο σήμερα. Τα πλοία αλλάζουν θέση (σχεδόν μία πενταετία), με σταθερή την τωρινή (στο κάστρο), παροπλισμένα, καταλαμβάνοντας αφενός σημαντικές θέσεις ελλιμενισμού σκαφών και πολυτελών γιοτ, συνεπώς χάνονται χρήματα για λογαριασμό της Μαρίνας και αφετέρου εγκυμονώντας σοβαρούς κινδύνους πρόκλησης ρύπανσης ή ακόμη και ναυτικού ατυχήματος με πολύ ακραία καιρικά φαινόμενα το χειμώνα.
Μπορεί ν’ αναλογιστεί κανείς τι μπορεί να σημαίνει κάτι τέτοιο στο εσωτερικό λιμάνι της Κω;
Τί έχει γίνει έως σήμερα; Επανειλημμένες οχλήσεις αρχικά, αλλά και εξώδικα στην τράπεζα και τα funds χωρίς απαντήσεις από την πλευρά του Δ.Λ.Τ. και ανάλογα έγγραφα για σχετικές παραβάσεις κατά την παραμονή τους εκεί από την οικία Λιμενική αρχή και αυτή ατελέσφορη χωρίς αποτελέσματα.
Γιατί άραγέ; Υψηλό το κόστος μεταφοράς τους στο πλησιέστερο ναυπηγείο;
Ποιος να εγγυηθεί για την πλευστότητα τους και να δώσει τα απαραίτητα δικαιολογητικά ώστε να φτάσουν στον προορισμό τους;
Άλλοι λόγοι;
Τι πραγματικά συμβαίνει και για πόσο ακόμη θα αναμένουν οι αρμόδιές αρχές;
Θα βρεθεί μία λύση πριν να είναι αργά;
ΥΓ: Για την «ιστορία» τους, τα αμέτρητα ταξίδια τους, για τους εργαζόμενους που δούλεψαν σε αυτά, για τους καπεταναίους και για όλους εμάς που έχουμε μια όμορφη παιδική ανάμνηση από ένα ταξίδι με το Στεφαμαρ και το Νήσος Κως δεν αξίζει η τωρινή εικόνα τους…
Τα πλοία είναι για τις θάλασσές και όχι να είναι δεμένα στα λιμάνια…
Καλλιόπη Δανελλάκη
