Όμορφος σαν Απόλλωνας συνόδευε με την λύρα του τα ζωντανά μας παραμύθια . Ακόμα και με ένα βλέμμα του, έδειχνε την πόρτα για να μπεις στο νόημα του μύθου. Το γέλιο του και κυρίως ο αυτοσαρκασμός του όταν έπλαθε ένα ωραίο παραμύθι αποφεύγοντας να ομολογήσει μια θλιβερή πραγματικότητα, μας λύτρωνε. Εγώ πάντως θα κρατώ σαν φυλαχτό την διήγηση σου ,όπως και την περιγραφή σου για τις φυλές της Αφρικής όπου ξενιτεύτηκες και στα μικρά χωριά οι Ιθαγενείς σε προσφωνούσαν Alexander . Φιλιά στην παλιοπαρέα όπου ο Σεβαστός ήδη σου τραγουδάει Πάριο...
O συγκινητικός αποχαιρετισμός της Μαρίας Παπαζαχαρίου στον Κώστα Θεοδωρίδη
Η ανωνυμία είναι το καλύτερο κρησφύγετο δειλίας και χυδαιότητας!
Σχόλια 0
ΣΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΑΚΟΜΗ
