ΠΡΩΤΟ ΦΑΟΥΛ:Τυχαία τις μεταμεσονύχτιεςώρες της τελευταίας μέρας του πιο θερμού Αυγούστου παρακολουθήσαμε την συνεδρίαση του Δημοτικό μας συμβουλίου και πέτυχαμεπρώτα την πρόταση του κ. Δημάρχου περί μετονομασίας τουιστορικού δημοτικού γηπέδου ‘’ΑΝΤΑΓΟΡΑΣ’’ με το όνομα ενός καλού και καθ’ όλα άξιουσυμπατριώτη μας με την παρουσία του, γεγονός που δημιούργησεπρόβλημα στην μειοψηφία η οποίαπροέκβαλε τις ενστάσεις της όχι επι της ουσίας άλλα επι της διαδικασίας.(Πώς γίνεται η ονοματοδοσίαγίνεται σύμφωνα με πρόταση της Επιτροπής Γνωμοδότησης του άρθρου 8 του ν. 3463/2006 σε συνδυασμό με το άρθρο 76 του ν. 3852/2010. Η απόφαση υπόκειται στον έλεγχο νομιμότητας του άρθρου 227 με δυνατότητα ένστασης εντός 15 ημέρων). Ο κ.Δήμαρχοςέχοντας την πλειοψηφία του σώματος , αγνοεί διαδικασίες, αγνοείτην νομοθεσία, αγνοεί εν τέλει την κοινωνία και αποφασίζει και μάλλον θα επιβάλει την διαγραφή της 80-χρονης σχεδόν ιστορικήςτοπικής ονομασίας‘’ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ ΑΝΤΑΓΟΡΑΣ’’. Δεν φημιζόμαστε σαν κοινωνία για τον σεβασμό μας στο χθες, στην ιστορία, στην τοπική μας παράδοση. Η πρακτική να τιμούμε εν ζωήσυμπολίτες μας είναι καινούργιααφούμέχρι χθες κυριαρχούσεηλογική της μετα θάνατονονοματοθεσίας και είναι μια πολιτικάεπικίνδυνηπρακτική γιατί εμπεριέχει την πιθανότητα της πολιτικήςεκμετάλλευσης.
---ιστορικόμετονομασιών: γράφει ο Ηλίας Πετρόπουλος: Οι Έλληνες μετά τους Βαυαρούς άρχισαν να δίνουν ονόματα αρχαίων στους δρόμους, αναζητώντας την ελληνικότητά και την ταυτότητά τους. Έπρεπε το νέο κράτος θα θεμελιώσει ταυτότητα, την οποία βρήκε μέσα από τα ονόματα». Επί κατοχής:«Συνηθιζόταν τότε, όταν ερχόταν κάποιος αξιωματούχος από το εξωτερικό στην Ελλάδα, να δίνουν το όνομά του σε κάποιο δρόμο της Αθήνας. Ήταν ένας τρόπος να χαϊδέψουν όλους αυτούς που έρχονταν από το εξωτερικό. Όλα αυτά ευτυχώς άλλαξαν με το πέρασμα των χρόνων. Υπήρξαν δημοκρατικές δυνάμεις, οι οποίες έφεραν μία ισορροπία».
Η πλατεία Λουδοβίκου έγινε Θεάτρου γιατί ήταν κοντά στο δημοτικό θέατροκαι στην συνέχειαπήρε το όνομα του θανούντοςδήμαρχουΚ Κοτζιά το 1951 και το 1974 ονομάστηκε πλατεία Εθνικής Αντίστασης, μετά από λαϊκή συνέλευση που συνήλθε στην πλατεία και το αποφάσισε. Το υπουργείο Εσωτερικών όμως στο οποίο υπάγεται το συμβούλιο τοπωνυμιών και έπρεπε να δώσει την έγκρισή του, ζήτησε να παραμείνει η ονομασία της πλατείας ως είχε. Τυπικά δεν εγκρίθηκε η μετονομασία. Παρόλα’ αυτά όμως ως πράξη αντίστασης ονομάστηκε ανεπίσημα πλατεία Εθνικής Αντίστασης».
---Από αυτές τις αναφορέςφαίνεται το βαθύ ιδεολογικό υπόβαθρο πίσω από τα ονόματα. Οι άστοχες μετονομασίες παρουσιάζονται σε εποχές κρίσεως, (όπως η σημερινή) είτε σε εποχές που υφίστανται ανελεύθερα καθεστώτα. γιατί προσπαθούν να επηρεάσουν το δημόσιο χώρο με τις ονομασίες δημοτικών εγκαταστάσεων. Αντί της πολιτικής πρότασης του κ. Δήμαρχου θα ήταν πολύ πιο τιμητικό να σχεδιαστεί ένα νέααθλητικόέργο να ονομαστεί από τώρα με το όνομα του τιμώμενου και όλη η κοινωνία να δουλέψει για αυτό τον σκοπό.
ΔΕΥΤΕΡΟ ΦΑΟΥΛ:αφορά την προφανώς σκανδαλώδη πώληση στην πολυεθνική εταιρεία IKOSAPIAMON. AE της εισφοράς σε γη για την επεκταση των εγκαταστάσεων της 34 στρεμμάτων στην τεράστιαέκταση της ιδιοκτησίας της στην ΟΝΙΑ, στην παραλία της Κεφάλου. Ηπρότασηπαραχώρησης έγινε όταν είμαστανμέλος του δημοτικού συμβουλίου και την χαιρετήσαμε γιατί ήταν η πρώτηφορά που μια μεγάληεπιχείρησηπροσέφερε γη στον Δήμο και δεν ζητούσε την μετατροπή της σε χρήμα. Και γιατί αυτή η έκταση των 34 στρεμμάτων είναι το θεμέλιοδημιουργίας ενός αξιολόγουαστικούπάρκου όταν η όληπεριοχή θα αστικοποιηθεί, πράγμα που θα γίνει στα πλαίσια της ‘’τουριστικής ανάπτυξης’’ που όλοισχεδόνλατρεύουμε. Πέρα όμως από την αλλαγή μιας προηγουμένηςπολιτικής συλλογιστικήςπου θέτεικάποιο κριτήριο κοινωνικό και περιβαλλοντικό εδώ υπαρχει σκανδαλώδηςοικονομικήπρόκληση. Τα 34 στρέμματαεκτιμήθηκαν το 2020 σε χρηματική αξία 720.000 ευρώ και μας την πρόταση της δημοτικής αρχής σήμεραπεριορίζεταιστις 550.000 ευρώ! Όσοιασχολούνται με την γη ξέρουν ότι από το 2020 μέχρισήμερα οι εμπορικέςαξίεςέχουνανεβεί κατά 50% και οι αντικειμενικές κατά 20% . Πώς να δεχτούμε την μείωση του 23% που ψήφισε η δημοτική αρχή; Δεν θα βρεθείέναςδημοτικόςσύμβουλος, μια δημοτική παράταξη να κάνει ένστασηνομιμότητας του άρθρου 227; Ποιος υπηρετείτελικά το τοπικό δημοτικόσυμφέρον; Η πλειοψηφία ή η σιωπή της μειοψηφίας; Μας επιτρέπεται το …ΚΑΝΕΝΑΣ;
υστερόγραφο: στο πλαίσιο της δουλειάς της ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣείχαμε κάνει 4 ενστάσεις κατα παρόμοιων αποφάσεων της τότε δημοτικής αρχής με βασικό αιτιολογικόότι για πωλήσεις δημοτικής περιουσίας πάνω από 20.000 ευρώ απαιτείται εκτίμησηαξίωναπόΟρκωτούςΛογιστέςκερδίσαμε μία ένσταση που είχε σχεση με ανισοβαρήανταλλαγήοικοπέδουμεταξύ δημου και ιδιώτη. Μετα από 5 χρόνια περίπου στην ερώτηση του Α. Παυλίδη (στην κοινή μας παρουσία στο Δημ Συμβ.) του ανέφερααυτή την... επιτυχία. Η απάντηση του ήτανσυντριπτική: ‘’αν δεν έπαιρνατηλέφωνο ως υπουργός, δεν...’’. Άμοιρη Κως! Άμοιρη πατρίδα! απάντησα. Η ζωή συνεχίζεται.... και απαιτεί τον τερματισμό της σιωπής μας!
Ν. Μυλωνάς
