Με μεγαλοπρέπεια και παρουσία πλήθους πιστών από την Κω, αλλά και από άλλα νησιά, γιορτάστηκε στη Νίσυρο η γιορτή του Αγίου Νικήτα του Νισύριου που μαρτύρησε πριν 283 χρόνια, το 1735, στην Χίο.
Το απόγευμα της Πέμπτης τελέστηκε Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἀγκύρας κ.κ. Ἱερεμίου συγχοροστατούντων του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου
Λέρου, Καλύμνου καί Ἀστυπαλαίας κ.κ. Παϊσίου, του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σύμης, Τήλου, Χάλκης καί Καστελλορίζου κ.κ. Χρυσοστόμου, του Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Στρατονικείας κ.κ. Στεφάνου
καί του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κώοου καί Νισύρου κ. Ναθαναήλ.
Μετά το πέρας του Πανηγυρικού Ἑσπερινού θα γίνει η λιτάνευση της Ιεράς Εἰκόνας του Αγίου Νικήτα πρός τον Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Γενεσίου Θεοτόκου Ποταμητίσσης.
Εν συνεχείᾳ,προσφέρθηκε φαγητό στο Ζωσιμοπούλειο και ακολούθησε παραδοσιακό γλέντι με ζωντανή μουσική.
Ο Αγιος Νικήτας γεννήθηκε στη Νίσυρο το 1716, από πατέρα που ήταν δημογέροντας του νησιού. Ο πατέρας του εξισλαμίστηκε και μαζί του εξισλαμίστηκε και ολόκληρη η οικογένειά του κατά τη συνήθεια των Τούρκων, και μετακόμισε στη Ρόδο . Ο άγιος νεομάρτυς Νικήτας ήταν τότε μωρό και δεν είχε συνείδηση του γεγονότος.
Όταν όμως το ανακάλυψε, συγκλονίστηκε, αρνήθηκε το Ισλάμ, έφυγε από το σπίτι του και κατέφυγε στη Νέα Μονή Χίου. Στη Χίο συνελήφθη από έναν «άνθρωπο του χαρατζή» (του φοροεισπράκτορα), επειδή δεν είχε χαρτιά ούτε χρήματα να πληρώσει το χαράτσι, και, ενώ περίμενε τη μεταφορά του στις φυλακές, μαθεύτηκε ότι ήταν μουσουλμάνος που επέστρεψε στο χριστιανισμό.
Εκεί ομολόγησε με θάρρος την πίστη του στο Χριστό. Οι Τούρκοι προσπάθησαν να τον μεταπείσουν. Ο νεαρός γενναίος Νισύριος Νικήτας τους απάντησε: «Χριστιανός είμαι, Νικήτας ονομάζομαι και Νικήτας θα πεθάνω». Τότε μετά από φρικτά βασανιστήρια τον αποκεφάλισαν στις 21 Ιουνίου 1732, και πέταξαν το σώμα του στη θάλασσα.
Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας οι χριστιανοί άλλαζαν πίστη, επειδή δεν άντεχαν τις αβάσταχτες συνθήκες της δουλείας, ενώ οι μουσουλμάνοι που γίνονταν χριστιανοί, όχι μόνο άφηναν την απόλυτη ελευθερία τού κυρίαρχου και έπαιρναν πάνω τους αυτές τις αβάσταχτες συνθήκες, αλλά και διακινδύνευαν τη σύλληψή τους και την καταδίκη τους σε βασανιστήρια και θάνατο.
Αυτοί οι άνθρωποι αγαπούσαν τη ζωή και δεν επιθυμούσαν να υποστούν τα φρικτά βασανιστήρια που ήξεραν ότι τους περίμεναν. Όμως τους οδηγούσε εκεί η συνείδησή τους, που δεν ειρήνευε με την απλή μυστική επιστροφή στο χριστιανισμό. Θεωρούσαν ότι οφείλουν να ισοσταθμίσουν την άρνησή τους, που κατά κανόνα ήταν δημόσια, με μια εξίσου δημόσια ομολογία πίστης.
Ο νεαρός Νικήτας δεν υπολόγισε την ζωή του μπροστά στη βαθιά πίστη του στο Χριστιανισμό. Ο νεαρός Νισύριος προέταξε την ελεύθερη βούληση του και επαναστάτησε ενάντια στην αβίαστη ευκολία του πατέρα του να συνθηκολογήσει με το καταπιεστικό καθεστώς που επέβαλαν οι Τούρκοι κατακτητές, για να μπορέσει να βολευτεί.
Για το νεαρό Νισύριο τα μοναδικά κίνητρα του στην απόφαση του να αντιπαραταχθεί απέναντι στους φυσικούς, κοινωνικούς, πνευματικούς περιορισμούς και να μην ακολουθήσει την κατεστημένη λογική που επέβαλαν οι κατακτητές, ήταν οι πεποιθήσεις του, τα ιδανικά του και η βαθιά πίστη του.
Ο Αγιος Νικήτας, ο νεαρός Νισύριος Νικήτας, αποτελεί για τις σημερινές γεννιές, για τους σημερινούς νέους, στους δύσκολους καιρους που ζούμε, παράδειγμα προς μίμηση.
Η Νίσυρος του ατίθασου Πολυβώτη που επαναστάτησε ενάντια στο κατεστημένο των αρχαίων Ελλήνων Θεών, που κοίτεται στα σπλάχνα της και μας θυμίζει συχνά πυκνά την ύπαρξη του με τους σεισμούς του, η Νίσυρος του μαχητή κατά των εισβολέων, Ναύαρχου Γνωμαγόρα, η Νίσυρος του Αγίου Νικήτα του νεομάρτυρα που θανατώθηκε από τους κατακτητές για τη βαθιά πίστη του και τα ιδανικά του, η Νίσυρος του ενεργού ηφαιστείου, η Νίσυρος της ανάρχου άγριας φύσης, γιορτάζει την υπερηφάνεια της για τα άξια παιδιά της την 21 Ιουνίου, την ημέρα του νεομάρτυρα Νικήτα. Ο Αγιος Νικήτας συσπειρώνει στο πρόσωπο του τα ιδανικά της ελέυθερης βούλησης, της πίστης σε αξίες και αρχές, της ελευθερίας, ιδανικά που δίνουν νόημα στη ζωή.
