Εκπληκτική είναι η ιστορία της εικόνας του Αγίου Γεωργίου του Πετρουμιανού, που αποκαλύφθηκε με αφορμή τα πρόσφατα θυρανοίξια του Ι.Ν. Αγ. Γεωργίου Ν. Αλικαρνασσού στη Λάμπη.
Ο Νικόλας Σπύρου μίλησε στο Ράδιο Πρώτο και Βήμα της Κω για το πως διασώθηκε και κατέληξε στην οικογένεια του πατέρα του Γιώργου, η εικόνα, ποιο το όραμα της νονάς Μαρίας Μαρκόγλου η οποία είχε ένα όνειρο, να δει την εικόνα, την κολυμπήθρα και το καντήλι να τοποθετούνται εντός ομώνυμου ναού και πως η πολιτιστική κληρονομιά που άφησε πίσω της η αείμνηστη Μαρκόγλου μπορεί να αξιοποιηθεί.
Με μεγάλη συγκίνηση ο Νικόλας μίλησε για τον ακούραστο κ. Τσιγαρά που επί δεκαετίες κόπιαζε για να χτιστεί η εκκλησία, τους ανθρώπους που δεν είναι εν ζωή ( Χατζηχριστοφή) και προσέφεραν ότι μπορούσαν για να ανεγερθεί η εκκλησία και πολλά άλλα ζητήματα που αφορούν τους Μικρασιάτες της Κω.
« Η Μαρία Μαρκόγλου, νονά του πατέρα μου και ο λόγος που ο αδερφός μου ονομάστηκε Μάριος, είχε ένα όνειρο, να γίνει η εκκλησία του Αγ. Γεωργίου του Πετρουμιανού. Για αυτό το λόγο, παραδώσαμε την ημέρα των εγκαινίων την εικόνα, την κολυμπήθρα και το καντήλι».
Να σημειωθεί ότι η εμβληματική εικόνα ανήκει στην οικογένεια Γεωργίου Σπύρου και δόθηκε από την ίδια της αείμνηστη Μαρκόγλου για να φυλαχτεί και να τοποθετηθεί όταν χτιστεί η εκκλησία.
Σε ερώτηση περί παραχώρησης όπως γράφτηκε από μερίδα του τύπου, ο κ. Σπύρου δεν ήθελε να απαντήσει όμως σε άλλο σημείο της κουβέντας ξεκαθάρισε ότι τα παραπάνω εκκλησιαστικά αντικείμενα είναι οικογενειακά κειμήλια.
Επίσης έως το 2013, η εικόνα εκκλησιαζόταν σε διάφορες εκκλησίες και εξωκλήσια της Κω όμως εξαιτίας του γεγονότος ότι υπήρξε τεράστια καθυστέρηση σε συντήρηση της εικόνας κατόπιν προτροπής τρίτων, η οικογένεια Σπύρου τότε αποφάσισε ότι η εικόνα θα παρέμενε στο σπίτι μέχρι την ημέρα των εγκαινίων του ναού, όπως και έγινε.
Επίσης στάθηκε στο γεγονός κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, ότι την εικόνα σήκωσε ο πατέρας του Γιώργος μαζί με τον κ. Καζαμία και δικαίως όπως χαρακτήρισε ο Νίκος. Όπως εξήγησε, ο κ. Καζαμίας ήταν ο μοναδικός άνθρωπος πλην της οικογένειας που όλα αυτά τα χρόνια φρόντιζε το μνήμα της αλησμόνητης Μαρκόγλου. « Κανένας άλλος δεν το έκανε αυτό. Να καθαρίσει το μνήμα και να ανάψει το καντήλι της νονάς. Θεωρώ πως έπρεπε πριν φτάσει στην εκκλησία η εικόνα, να είχε γίνει μία στάση στο νεκροταφείο εις μνήμην της και να είχε γίνει ένα τρισάγιο με ιερά. Έπρεπε να τιμήσουμε την Μαρία Μαρκόγλου κάνοντας μία στάση στο μνήμα με την ιερή εικόνα».
Ο Νικόλας Σπύρου έκανε ιδιαίτερη αναφορά στον κ. Τσιγαρά και στην οικογένεια Χατζηχριστοφή που μέλη που δεν είναι πια στην ζωή έδωσαν τα πάντα για να ανεγερθεί ο ναός.
« Κάναμε ως οικογένεια το καθήκον μας. Το σπίτι μας ήταν πάντα ανοικτό σε όποιον ήθελε να δει την εικόνα όλα αυτά τα χρόνια και να την προσκυνήσει. Δεν ξέρω αν έχει τιμήσει κανείς τον πατέρα μου για το γεγονός ότι φύλαξε αυτά τα εκκλησιαστικά κειμήλια και άλλα πολιτιστικά αντικείμενα που ευχόμαστε κάποια στιγμή να παρουσιαστούν σε ειδική έκθεση».
Επίσης έκανε ειδική αναφορά στον αγαπητό συνάδελφο Γιάννη Κιάρη λέγοντας ότι : « τον ευχαριστώ διότι διαχρονικά στηρίζει την αλήθεια»
Ακούστε ολόκληρη την συνέντευξη στον παρακάτω σύνδεσμο:
