Άκρως ενδιαφέρουσα, γεμάτη παράδοση, ιστορία και αναμνήσεις, ενώ δεν έλειψαν και οι συγκινητικές στιγμές, η εκδήλωση αναβίωσης-αναπαράστασης του “Ποκινήματος” των Σφουγγαράδων της Καλύμνου, που πραγματοποιήθηκε σήμερα Τετάρτη 2 Αυγούστου 2023, για να θυμηθούν οι παλιοί που τα βίωσαν και να τα γνωρίσουν οι νέοι, που καλούνται με σεβασμό στην Ιστορία και την Παράδοση, αλλά και στην διατήρηση της ταυτότητας του νησιού, να τα προστατέψουν και να τα συνεχίσουν.
Κάτοικοι της Καλύμνου, επισκέπτες του νησιού, μικροί και μεγάλοι, κατέκλυσαν το χώρο μπροστά από το Ναυτικό Μουσείο, μεταξύ Επαρχείου και Δημαρχείου. Ο μεγάλος αριθμός καρεκλών που τοποθετήθηκε δεν ήταν αρκετός για να καλύψει όλο τον κόσμο που παραβρέθηκε. Η προσέλευση του ήταν συνεχής καθ’ όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης και αρκετός ο κόσμος που όρθιος την παρακολούθησε, από την προκυμαία και τον χώρο που είχε οριοθετηθεί.
Μία πολύ καλά οργανωμένη, συντονισμένη και δουλεμένη εκδήλωση και αξίζουν συγχαρητηρίων οι διοργανωτές και όσοι με οποιοδήποτε τρόπο συνέβαλαν στην επιτυχία της.
Η εκδήλωση συνεχίστηκε με χορούς από τα χορευτικά του λυκείου Ελληνίδων Καλύμνου και με τραγούδια αφιερωμένα στο Σφουγγαράδες.
Η Καίτη Κουλλιά τραγούδησε το “Καλυμνιώτικο” (Τώρα που πας στην ξενιτειά) του Μάνου Χατζηδάκη . Στο πιάνο ο Νίκος Κούρος και σαξόφωνο ο Γιώργος Μπουφίδης).
Το σκάφος αυτό ναυπηγήθηκε στην Κάλυμνο στο καρνάγιο της οικογένειας Σαρούκου (γνωστοί ως Τριπολίτηδες) και είναι πιστό αντίγραφο αντίστοιχου σκάφους που είχε κατασκευαστεί το έτος 1938 και λειτουργούσε έως και το 1980.
Κοιτάζοντας το νέο αυτό αχταρμά μπορεί εύκολα να διαπιστώσεις ότι κατασκευάστηκε με πολύ μεράκι, στην εντέλεια και είναι προσεγμένο και στην παραμικρή του λεπτομέρεια. Η επίσημη καθέλκυση και ο αγιασμός πραγματοποιήθηκαν ,πριν 8 χρόνια, την Κυριακή 9 Αυγούστου 2015 στις 7.00 το απόγευμα στην προβλήτα μπροστά από το Λιμεναρχείο.
Κλείνοντας να παραθέσουμε κάποια στοιχεία για το τι ήταν το σφουγγαράδικο σκάφος τύπου αχταρμάς.
H νέα μέθοδος σπογγαλιείας εκείνης της εποχής οδήγησε στην καθιέρωση ενός άλλου τύπου σκάφους που ανταποκρινόταν καλύτερα στις νέες απαιτήσεις. Ο «αχταρμάς» ή «μηχανοκάικο» ήταν μια παραλλαγή του γνωστού τρεχαντηριού, προσαρμοσμένη στην καινούργια χρήση. Το ολικό μήκος του σκάφους ήταν συνήθως 9 με 10 μέτρα και το πλάτος του λίγο περισσότερο από τα 3 μέτρα του ολικού μήκους.
Ο «αχταρμάς» είχε έντονη σιμότητα (καμπυλότητα) στο κατάστρωμα, κατά μήκος και εγκάρσια στον άξονα συμμετρίας του, ώστε τα νερά που έπεφταν πάνω στο κατάστρωμα από τις φουρτουνιασμένες θάλασσες να φεύγουν από τα μπούνια στο παραπέτο του σκάφους. Πριν την καθιέρωση της μηχανής εσωτερικής καύσης (γύρω στο 1920) ο «αχταρμάς» είχε ένα κατάρτι με μια παραλλαγή του πανιού σακολέβα.
Το σκάφος του «αχταρμά» ήταν αρκετά φαρδύ με «μάσκες» ώστε να διαθέτει αρκετό χώρο, αλλά και μεγάλη επιφάνεια καταστρώματος αναλογικά με το μέγεθός του. Στο αμπάρι θέση είχε η χειροκίνητη αεραντλία (μηχανή) που τροφοδοτούσε τους δύτες με αέρα και οι κουκέτες για την ξεκούραση των δυτών.
Στον «αχταρμά» δούλευαν συνήθως 12 με 24 άντρες, εκ των οποίων οι μισοί ήταν δύτες και οι υπόλοιποι πλήρωμα.
Τα πιο γνωστά μέρη που χτιζόντουσαν «αχταρμάδες» ήταν η Σύμη, η Κάλυμνος, η Ύδρα και αργότερα ο Πειραιάς και το Πέραμα.
kalymnos-news.gr
