Αυτή τη φωτογραφία ήθελα να τη δημοσιεύσω την ημέρα της γιορτής μας. Οι 3 πρωτοξάδελφοι Γιώργηδες, δίπλα στο παπάκι του μεγάλου, στο σπίτι της Κοντής μας.
Δεν πρόκαμα.
Το όνομά μας το πήραμε από τον παππού μας, τον Γιώργη... το "φέσι".
Για να μας ξεχωρίζουν, η Μερόπη μας έδωσε τα επίθετα, μικρός και μεγάλος.
Ο Γιώργος Πασσανικολάκης ήταν ο μεγάλος μας Γιώργος.
Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΤΑΚΑΣ, που είναι ο μεσαίος μας, λόγω επιθέτου, ξεχώριζε και δεν χρειαζόταν προσδιορισμό.
Κι εγώ ήμουν ο Γιώργος... ο μικρός Γεώργιος Πασσανικολάκης.
Δυστυχώς ρε λαμογάκι (έτσι αποκαλούμασταν), παρά τις προσπάθειες να σε κρατήσουμε στη ζωή δεν τα καταφέραμε.
Έφυγες για πιο μεγάλα ταξίδια, όπως σου άρεσαν. Γιατί το μυαλό σου ήταν πέρα και πάνω από όρια.
Καλό ταξίδι.
Ελπίζω εκεί που θα είσαι να βρεις ένα αντίστοιχο Classic να χαλαρώνεις με τους φίλους σου.
Να κάνεις όνειρα και σχέδια σε μια αντίστοιχη παραλία όπως του κολλητού σου Νεκτάριου Πλατέλλα.
Να στέλνεις την αγάπη σου στην οικογένεια και στους φίλους σου για παρηγοριά. Θα βρεις τον τρόπο, για την Τασία σου.
Ο Γιώργος... ο μικρός
