ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Η πανδημία της Covid-19, οι ανθρώπινες ιστορίες ασθενών και η επόμενη ημέρα ήταν οι βασικοί θεματικοί άξονες της δημόσιας συζήτησης που διοργάνωσε, μέσω Zoom, ο «Εθνικός Κήρυκας», υπό τον συντονισμό του εκδότη της εφημερίδας, Ηρακλή Α. Διαματάρη.
Στην συζήτηση συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, τρεις ιδιαίτερα αγαπητοί ομογενείς γιατροί, οι οποίοι όχι μόνο ήρθαν αντιμέτωποι με την Covid-19, αλλά, επιπροσθέτως, είδαν την ζωή τους να απειλείται και τις επιπτώσεις της περιπέτειάς τους να μην έχουν εξαλειφθεί έως σήμερα: Ο Δρ Γεώργιος Λιακέας -που μίλησε μαζί με την σύζυγό του, Νικόλ Κόντου- και η Δρ Ελένη Γκαντζούλη (σύζυγος του συμπατριώτη μας γιατρού Μ. Κουτσού). Μαζί τους και η Δρ Αννα Κολοκάθη, η οποία είναι μια από τις κύριες «φωνές» του Ελληνικού Ιατρικού Συλλόγου Νέας Υόρκης, στην εκστρατεία ενημέρωσης του κοινού για την πορεία αντιμετώπισης της Covid- 19.
Οι μαρτυρίες από τον Γιώργο Λιακέα και την Ελένη Γκαντζούλη στον Ηρακλή Διαματάρη ήταν γλαφυρές και κατά διαστήματα συγκλονιστικές, ενώ το κεντρικό συμπέρασμα της συζήτησης είναι πως άπαντες θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τους κινδύνους της ασθένειας -που παραμένει απειλητική- με την δέουσα σοβαρότητα, υπευθυνότητα και πειθαρχία, αναμένοντας μια αποφασιστική ιατρική απάντηση από την επιστημονική κοινότητα, που συνεχίζει την έρευνα για εύρεση ενός αποτελεσματικού φαρμάκου και, ασφαλώς, του εμβολίου.
«Ξαφνικά βρέθηκα στον αναπνευστήρα»
Ο Δρ Γεώργιος Λιακέας δεν ήταν από τους γιατρούς που αψηφούσε την απειλή της Covid-19 όταν η πανδημία χτύπησε την πόρτα της Νέας Υόρκης. Αντιθέτως, φρόντιζε να στέκεται στο πλευρό των ασθενών του, αναρτώντας, μάλιστα, στο YouTube και ενημερωτικά βίντεο, με συμβουλές και τα στοιχεία που είχε στην διάθεσή του.
Από την άλλη πλευρά, παρότι γνώριζε τις απειλητικές για την ζωή επιπλοκές της νόσου, δεν μπορούσε να φανταστεί πως όχι μόνο θα ασθενούσε, αλλά θα έφτανε, κυριολεκτικά, ένα βήμα πριν τον θάνατο.
«Ημουν με πυρετούς, αλλά δεν έδειχνα να έχω θέμα με τα πνευμόνια μου. Ουσιαστικά, εγώ πήγα στο νοσοκομείο για να κάνω την χάρη στην γυναίκα μου. Της είπα ότι πάω και σε δυο ώρες θα είμαι πίσω. Τελικά, μετά από μια ώρα δεν μπορούσα καν να αναπνεύσω. Κατόπιν ξύπνησα… δυο εβδομάδες αργότερα. Εάν έχετε ακούσει για ασθενείς της Covid-19 που τους βρίσκουν νεκρούς στο δωμάτιο, να είστε σίγουροι πως, αν δεν πήγαινα στο νοσοκομείο, θα ήμουν ένας από αυτούς», αναφέρει ο Δρ Γεώργιος Λιακέας, προσπαθώντας να διαχειριστεί τα συναισθήματά του κατά την εξιστόρηση της περιπέτειας που άλλαξε την κοσμοθεωρία του για πάντα.
Ο ίδιος επαναλαμβάνει, ξανά και ξανά, πως ήταν η επιμονή της συζύγου του, Νικόλ Κόντου, που τον έπεισε να μεταβεί στο νοσοκομείο. Εκείνη, από την δική της σκοπιά, κάνει λόγο για τις «δυο χειρότερες εβδομάδες της ζωής της».
«Κάλεσα το ασθενοφόρο την 25η Μαρτίου. Ο Γιώργος δεν ήθελε, αλλά πείστηκε. Ολο αυτό που συνέβη ήταν τρομακτικό. Η ξαδέρφη του, Δρ Αννα Καλτσά, μου εξήγησε ότι μπορεί, εάν χρειαστεί, να μπει στον αναπνευστήρα. Οταν κάναμε Facetime, ο Γιώργος ήταν με την μάσκα και δεν μπορούσε να πει λέξη. Του είπα πως όλα θα πάνε καλά, να είναι δυνατός, ότι είμαι εδώ και πως θα κάνουμε τα πάντα για να τον σώσουμε. Ελεγα τέτοια πράγματα», είπε η κ. Κόντου.
Η οικογένεια του Δρα Γεωργίου Λιακέα γνώριζε πως όσο περισσότερο έμενε στον αναπνευστήρα, τόσο αυξάνονταν οι πιθανότητες να μην βγει ζωντανός από τον θάλαμο. Η σύζυγός του πληροφορήθηκε για την πειραματική θεραπεία με ένα φάρμακο της Regeneron, του ομογενούς Δρα Γεωργίου Γιανκόπουλου, το οποίο χορηγείται για την καταπολέμηση της αρθρίτιδας και είχε δείξει ενθαρρυντικά σημάδια για την αναχαίτιση των συνεπειών της Covid-19.
«Τηλεφώνησα στον Δρα Γιανκόπουλο, ήταν εξαιρετικός. Ηταν ο πρώτος άνθρωπος που μου είπε ότι τα πράγματα δεν φαίνονται πολύ καλά για τον Γιώργο. Εν τέλει, χορηγήσαμε το φάρμακο αυτό. Θεωρούμε ότι τον βοήθησε», τονίζει η σύζυγός του Δρα Λιακέα.
Ο οργανισμός τού ιδιαίτερα αγαπητού ομογενούς γιατρού ανταποκρίθηκε και, εν τέλει, διέφυγε σταδιακά τον κίνδυνο με την πάροδο των ημερών. Κέρδισε μια μάχη ζωής, αλλά, σε σχετική αναφορά, ξεκαθάρισε πως ο «ήρωας» ήταν άλλος.
«Κάποιοι λένε ότι είμαι ήρωας. Εγώ κοιμόμουν, ούτε ήξερα τι γινόταν. Η Νικόλ τα πέρασε όλα. Εγιναν τα πάντα πολύ γρήγορα. Κάποιες φορές πας στο νοσοκομείο και είσαι προετοιμασμένος ότι μπορεί να μην γυρίσεις. Εγώ δεν είχα τέτοιες σκέψεις. Τα πάντα έγιναν με μεγάλη ταχύτητα», προσθέτει ο Δρ Λιακέας, ενώ η Νικόλ Κόντου επισημαίνει πως «φοβόταν για την ίδια, τα παιδιά της και την 80χρονη μητέρα της, αλλά δεν άντεχε ότι δεν μπορούσε να τον επισκεφθεί».
«Ηταν μόνος του εκεί. Επιασα τον εαυτό μου να λέει στους γιατρούς: ‘Αγγίξτε τον!’. Οτι το χρειαζόταν αυτό, την ανθρώπινη επαφή. Εγώ δεν μπορούσα να είμαι εκεί γι’ αυτόν. Μια γυναίκα θα ήθελε να είναι εκεί για τον άντρα της», καταλήγει η κ. Κόντου.
Πάντως, αν και είναι ευγνώμων που ξεπέρασε αυτήν την δοκιμασία, ο Δρ Γεώργιος Λιακέας δεν έχει ακόμη επανέλθει πλήρως. Οπως εξομολογήθηκε στον Ηρακλή Α. Διαματάρη, περπατάει με υποβοήθηση, δεν έχει βρει ακόμη τις αναπνοές του, τα πόδια του πονάνε, ενώ ακόμη και το καθιερωμένο κολύμπι στην πισίνα έγινε δύσκολη υπόθεση, καθώς όταν πλησίασε τα βαθιά παραλίγο να αφεθεί στην κούραση και να κινδυνεύσει να πνιγεί.
«Είμαι 1000 φορές καλύτερα απ’ ό,τι ήμουν πριν τρεις μήνες, αλλά δεν είμαι σε φυσιολογική κατάσταση. Κάποιες φορές δεν έχω ανάσες για να τελειώσω τις φράσεις μου. Δεν το λέω για να με λυπηθούν. Αλλά έχω καλές και κακές μέρες. Σήμερα είναι μια καλή μέρα. Πήρα κορτιζόνη νωρίτερα για να μπορώ να μιλήσω», ήταν το περιεχόμενο της δήλωσής του.
Η περιπέτεια της Δρ. Ελένης Γκαντζούλη
Η γιατρός Δρ Ελένη Γκαντζούλη, επίσης πολύ γνωστή στην Ομογένεια και τον Ιατρικό Σύλλογο, ήταν εμπύρετη επί δυο εβδομάδες, πριν αποφασίσει να εισαχθεί στο νοσοκομείο. Βίωσε την περιπέτεια παράλληλα με τον Δρα Γεώργιο Λιακέα, με τον οποίο έχει στενή σχέση, και η δική του περιπέτεια την επηρέασε ψυχολογικά, όταν η ασθένεια έγινε πιο επιθετική.
Είχα πυρετό τουλάχιστον 2 εβδομάδες πριν πάω στο νοσοκομείο. Δεν μπορούσα να πάω από το δωμάτιο στην κουζίνα. Νωρίτερα, το τεστ με είχε βγάλει αρνητική στον κορωνοϊό τρεις φορές. Εκανα επιπλέον εξέταση και μου το βρήκαν. Πήγα στο νοσοκομείο. Πήρα φαρμακευτική αγωγή. Στα γενέθλιά μου πήρα εξιτήριο. Τις 5 μέρες που ήμουν στο νοσοκομείο ήμουν εγώ και ο ιός. Εμπαιναν άτομα με μάσκες που δεν τους ήξερα. Ο γιατρός μου με βοήθησε πάρα πολύ. Εξιτήριο πήρα στα γενέθλιά μου», τονίζει η Δρ Γκαντζούλη.
Πάντως, όπως και ο Δρ Λιακέας, η Δρ Γκαντζούλη δεν έχει επανέλθει ακόμη στα καθήκοντά της και παρακολουθεί τους ασθενείς της με την μέθοδο της τηλεϊατρικής, υπολογίζοντας να επιστρέψει στο ιατρείο τον Σεπτέμβριο.
«Να μην επαναπαυόμαστε»
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση του Ηρακλή Α. Διαματάρη, η Δρ Αννα Κολοκάθη στηλίτευσε, για μια ακόμη φορά, την κακή νοοτροπία μιας μειοψηφίας της κοινωνίας που θεωρούν τον κορωνοϊό «ψεύτικο» ή «παρελθόν», κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου.
«Στη Νέα Υόρκη και την Βορειοανατολική Ακτή είμαστε τυχεροί, διότι καταφέραμε με πειθαρχία και προσπάθεια να περιορίσουμε τον κορωνοϊό. Δυστυχώς, αυτό δεν έγινε σε άλλα σημεία των ΗΠΑ, όπου βλέπουμε τους αριθμούς να ξεφεύγουν. Υπάρχουν άνθρωποι που ακόμη και τώρα δεν το παίρνουν σοβαρά. Βλέπουμε ότι ο ιός είναι πολύ μεταδοτικός και δεν εξαιρεί κανέναν - πολλοί από τους ασθενείς είναι νέοι άνθρωποι», τονίζει η Δρ Κολοκάθη.
Επιπλέον, η διακεκριμένη ομογενής επιστήμονας εξέφρασε συγκρατημένη αισιοδοξία για την ανάπτυξη αποτελεσματικής αντιμετώπισης της νόσου, τονίζοντας όμως πως τόσο για τα εμβόλια, όσο και για τις θεραπείες, θα πρέπει να γίνει ειλικρινής επικοινωνία στο κοινό, ούτως ώστε να μην υπάρξουν μη ρεαλιστικές προσδοκίες ως προς τα χρονοδιαγράμματα.
