Αγαπημένε φίλε, δεν τα κατάφερες αυτή τη φορά, όπως στον πρώτο γύρο της αναμέτρησης, μαζί του. Σε ξεγέλασε… Ήρθε ντυμένος άγγελος και σύ αφέθηκες. Δεν πρόλαβες να καταλάβεις και να αντισταθείς. Γιατί σίγουρα θα αντιστεκόσουνα, αφού ούτε τον φοβήθηκες την πρώτη φορά, ούτε και αισθάνθηκες ποτέ ότι δεν θα τον κατατρόπωνες, αν ερχόταν ξανά τόσο γρήγορα. Αισθανόσουνα δυνατός. Και ήσουνα δυνατός. Από παιδιά άλλωστε σε θυμάμαι μια ζωή να γυμνάζεσαι. Να ζεις με ένταση. Αθλητής και πρώτος στο άλμα εις ύψος στο Γυμνάσιο, αμέτρητες ώρες ψαρεύοντας και παλεύοντας διαρκώς με τα κύματα, μέχρι πρότινος. Γυμνασμένος, με διαμορφωμένη υπέροχη κορμοστασιά. Με μυώδες όμορφο σώμα, που μέχρι τελευταία μου επιδείκνυες αστειευόμενος κάνοντας πλάκα. Γυμναζόσουνα καθημερινώς μέχρι τελευταία, γιατί δεν φοβήθηκες ποτέ. Μαζί με αυτά, ήσουνα πάντα ένας ενεργός, προοδευτικός πολίτης. Είχες άποψη και δεν ήσουνα ποτέ απόλυτος, σε ότι πίστευες. Είχες πάντα ανοιχτούς ορίζοντες. Χρησιμοποίησες τη μόρφωσή σου για να γίνεις και ένας λαμπρός επιχειρηματίας. Πάντα με εντιμότητα και ειλικρίνεια απέναντι στους συμπολίτες μας. Δημιούργησες μια εξαιρετική οικογένεια. Επέλεξες μια καταπληκτική κυρία, με κεφαλαίο Κ για σύζυγο και είχατε τη χαρά να δείτε τις δύο κόρες σου, να μορφώνονται και να γίνονται υποδειγματικές επαγγελματίες στο νησί μας. Φεύγεις γεμάτος από τη ζωή και ας ένοιωθες ότι ήθελες να ρουφήξεις αρκετή ακόμη από την ομορφιά της.
Σε όλους εμάς φίλε αγαπημένε, θα λείψεις πολύ. Ο Ιπποκράτης, ο Κώστας, ο Άγγελος, ο Αντώνης, εγώ, πάντα θα σε θυμόμαστε με νοσταλγία. Θα θυμόμαστε το χιούμορ σου, την ευγένειά σου, την ειλικρίνεια και το ήθος σου.
Φίλη Μαίρη, να κάνεις κουράγιο. Έτσι θα ήθελε κι ο Γιώργος. Να συνεχίσεις μοιράζοντας και την δική του αγάπη στην οικογένειά σας.
Ας είναι αιωνία η μνήμη του.
