- Στις 27/4/41 τυλίχτηκε με τη γαλανόλευκη και έπεσε από το βράχο της Ακρόπολης για να μην την παραδώσει στους Γερμανούς κατακτητές
- Αφιερωμένο σε όλους τους ένστολους μας, που φυλάνε «Θερμοπύλες» στις εσχατιές της Πατρίδας
Γράφει ο Κρητικός Αντώνης, Δάσκαλος
Απέναντι στη Νέα Τάξη πραγμάτων και τα φερέφωνά της, που προωθούν το νεοταξικό ελεύθεροι… «φυλακισμένοι», που κάνουν πλύση εγκεφάλου, καταστρέφουν τη σκέψη και τη συνείδησή μας προβάλλοντας, συχνά, τους αντιήρωες της παρακμής, της αναρχίας, του άκρατου δικαιωματισμού, της παραβίασης της ανθρώπινης φύσης και του ψευτοπροοδευτισμού-διεθνισμού, απέναντι στους ιδεοληπτικούς «ήρωες» που μας επιβάλλουν την ετερότητα, ενώ την ίδια στιγμή καταργούν τη δική μας ταυτότητα, ως και τους «ήρωες» των Μ.Μ.Ε που λοιδορούν Ιεράρχη, επειδή τόλμησε να μιλήσει για την αγιαστική Χάρη του Αγιασμού της εκκλησίας μας, αλλά ενόχως σιωπούν για τη… «θεραπευτική ενέργεια» των ούρων της αγελάδας, που πίνουν οι οπαδοί των ανατολικών θρησκειών (Ινδία), ως θεραπεία απέναντι στον κορονοϊό, γράψαμε σε προηγούμενο άρθρο μας για το λησμονημένο, σύγχρονο ήρωα, τον «Άγιο των λεπρών», τον ιερομόναχο Χρύσανθο Κουτσουλογιαννάκη, τον ιερέα της Σπιναλόγκας, της διαβόητης αποικίας των λεπρών, μέχρι τη δεκαετία του΄50!
Με την ευκαιρία συμπλήρωσης 79 χρόνων από την είσοδο των Γερμανών κατακτητών στην Αθήνα, Κυριακή 27 Απριλίου 1941, αξίζει να αναφέρουμε και την ιστορία του Κωνσταντίνου Κουκκίδη, του λησμονημένου, 17/χρονου ήρωα εύζωνα, που αποτελεί μια ακόμα απόδειξη ηρωισμού και αυτοθυσίας για την Πατρίδα.
Εκτελώντας χρέη φρουρού της Ελληνικής Σημαίας στην Ακρόπολη, αρνήθηκε να την υποστείλει και να αναρτήσει στη θέση της τη σβάστικα, αγνοώντας τη διαταγή του επικεφαλής αποσπάσματος των Ναζί, που μετέβη στον Ιερό Βράχο για το σκοπό αυτό. Στην εξέλιξη των γεγονότων ο Κων/νος Κουκκίδης θα τυλιχτεί με τη γαλανόλευκη και θα πηδήσει από το βράχο στο κενό, βρίσκοντας τραγικό θάνατο.
Δύο άλλοι νέοι τότε, ένα μήνα περίπου αργότερα, ο Μανόλης Γλέζος (πρόσφατα, έφυγε από τη ζωή) και ο Απόστολος Σάντας, στις 30 Μαΐου 1941, με μια επίσης ηρωική και ριψοκίνδυνη ενέργειά τους θα κατεβάσουν την σβάστικα από τον ιστό στην Ακρόπολη και θα την πάρουν μαζί τους.
Ο τότε Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος έγραψε στα απομνημονεύματά του: «Ο Έλλην φρουρός της Ελληνικής σημαίας επί της Ακροπόλεως, μη θελήσας να παραστή μάρτυς του θλιβερού θεάματος, της αναρτήσεως της εχθρικής σημαίας, ώρμησεν εκ της Ακροπόλεως κρημνισθείς και εφονεύθη. Εκάθησα στο γραφείον μου περίλυπος μέχρι θανάτου και δακρύων…».
Στις 9 Ιουνίου 1941 η εφημερίδα «Daily Mail» έγραψε: «A Greek carries his flag to the death» (Ένας Έλληνας φέρει τη σημαία του έως το θάνατο). Επίσης, ο αντιστασιακός ερευνητής Κ. Κωστόπουλος έγραψε: «Ο Ήρωας Στρατιώτης, χτυπώντας πάνω στα βράχια, στη διαδρομή της πτώσεώς του στον γκρεμό από το βράχο της Ακροπόλεως, όταν τελικά κατρακυλώντας, έπεσε στην οδό Θρασύλλου στην Πλάκα, είχε πολτοποιηθεί και η στολή του ήταν καταξεσκισμένη. Όταν τον περιμάζεψαν δύο-τρεις κάτοικοι της Πλάκας, δεν βρήκαν τίποτα επάνω του εκτός από ένα τσαλακωμένο ταχυδρομικό δελτάριο στο οποίο έγραφε πολύ κακογραμμένα το όνομα του παραλήπτη: ΚΩΝ/ΝΟΣ ΚΟΥΚΙΔΗΣ».
Ένας παγοπώλης με το γιό του έβαλαν το παλληκάρι στο καρότσι με το οποίο μοίραζαν τις κολώνες πάγου στα σπίτια, το πήγαν στο Α΄ Νεκροταφείο. Εκεί βρήκαν ένα παπά και του είπαν τι είχε συμβεί. Αυτός τους πήγε σε ένα ανοικτό τάφο, τύλιξαν το παλληκάρι με ό,τι είχε μείνει από τη σημαία. Είπε δύο-τρία λόγια ο παπάς και το παράχωσαν. Έτσι, απλά!
Στο σημείο που εικάζεται ότι έπεσε ο Κουκκίδης, ο Δήμος Αθηναίων συμβολικά έχει αναγείρει αναθηματική στήλη να θυμίζει σε όλους μας τον ηρωισμό και την αυτοθυσία του νεαρού εύζωνα για την πατρίδα. Αιωνία η μνήμη του. Χριστός Ανέστη!
