Ολοκληρώθηκε αργά το απόγευμα του Σαββάτου η συνεδρίαση του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη διάρκεια της οποίας υπέβαλλαν την παραίτηση τους από το όργανο 37 μέλη σε σύνολο 51 μελών.
Με ανακοίνωση δηλώνουν την αποχώρησή τους από την Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ και κατ’ επέκταση από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ο γραμματέας και άλλα 31 μέλη του Κεντρικού Συμβουλίου.
Σημειώνεται πως με συλλογικό τους κείμενο σήμερα νωρίτερα αποχώρησαν από το κόμμα της Αριστεράς 50 μέλη της Οργάνωσης Μελών των Πανεπιστημιακών του ΣΥΡΙΖΑ στη Θεσσαλονίκη, επικρίνοντας τον Στέφανο Κασσελάκη.
Ολόκληρη η ανακοίνωση των μελών της Νεολαίας
ΕΝΑΣ ΚΥΚΛΟΣ ΚΛΕΙΝΕΙ. Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
Το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών έχει διαμορφώσεί ένα δυστοπικό τοπίο στη χώρα μας. Ο νέος πολιτικός χάρτης περιλαμβάνει μια ισχυροποιημένη Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και ενισχυμένη την ακροδεξιά εντός του κοινοβουλίου. Με αυτή τη συνθήκη το μέλλον προμηνύεται δυσοίωνο, με ακόμα πιο σκληρές αντικοινωνικές κυβερνητικές πολιτικές, αδιέξοδα για την κοινωνική πλειοψηφία και την ενίσχυση αντιδραστικών αντιλήψεων. Στον αντίποδα, οι αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις δείχνουν αποδυναμωμένες, ανήμπορες να ασκήσουν προγραμματική αντιπολίτευση απέναντι στη κυριαρχία της δεξιάς, και αδύναμες να ανασυγκροτήσουν τον αντίπαλο πόλο εντός της κοινωνίας.
Στο πλαίσιο αυτό, δυστυχώς, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, δείχνει να βρίσκεται μπροστά σε μια διαλυτική κρίση, πολιτική και ιδεολογική. Η μεγάλη ήττα των εθνικών εκλογών και η παραίτηση του Αλ. Τσίπρα διαμόρφωσαν πρωτόγνωρες συνθήκες για το χώρο μας και ανέδειξαν μια σειρά προβλημάτων που ενυπήρχαν στο κόμμα μας. Η αναγκαία περίοδος ανασυγκρότησης εκκίνησε με την εκλογή του νέου Προέδρου. Μια διαδικασία που συλλογικά αποφασίσαμε, παρά τις επιμέρους διαφωνίες, και το αποτέλεσμα της οποίας είναι προφανώς αποδεκτό. Η αλλαγή ηγεσίας και η εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη δεν δείχνει ωστόσο να μπορεί να αντιστρέψει την πορεία διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Αντιθέτως, η στρατηγική και μια σειρά ενεργειών του νέου προέδρου και της ηγετικής ομάδας δείχνουν να επιταχύνουν αυτή τη συνθήκη. Η νέα σελίδα για το χώρο μας, φαίνεται ότι διαμορφώνει ένα νέο τοπίο, σε μια ξένη για εμάς κατεύθυνση.
Τους πρώτους μήνες είδαμε να κυριαρχεί ένα θολό και ασαφές στίγμα στη δημόσια σφαίρα, να επιστρατεύεται μια έντονη συνθηματολογία, πολλές φορές, κενού περιεχομένου, που αδυνατεί να μπει πιο βαθιά στα κρίσιμα πολιτικά ζητήματα. Γίναμε μάρτυρες αντιφατικών δηλώσεων, τοποθετήσεων ακόμα και αντίθετων στις πάγιες θέσεις και αξίες του χώρου μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ομιλία στο ΣΕΒ και η διολίσθηση σε ξένα για την αριστερά ιδεολογικοπολιτικά πλαίσια. Κυριάρχησε η επικοινωνία έναντι της αξιόπιστης χάραξης στρατηγικής και έκφρασης σαφών πολιτικών θέσεων. Παρακολουθήσαμε την αποδόμηση, σε ορισμένες περιπτώσεις, των προσπαθειών και του κυβερνητικού έργου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, εν είδει κατασκευής εσωτερικού εχθρού. Αλλά κυρίως, υπάρχει η απροθυμία να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τους λόγους της ήττας μας, γιατί μας γύρισαν την πλάτη τα λαϊκά στρώματα και η νεολαία, κάτι που μας προβληματίζει ιδιαίτερα, και αντ’ αυτού επαναλαμβάνεται το ίδιο αφήγημα, δηλαδή η επιστράτευση του "εσωτερικού εχθρού" και των υπονομευτών, το οποίο χρησιμοποιείται σκόπιμα για καλύψει βαθύτερα αδιέξοδα.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει την κύρια ευθύνη να εγγυηθεί πρώτος την ενότητα του κόμματος στην δύσκολη αυτή περίοδο και όφειλε να συμπεριφερθεί με σεβασμό στις συλλογικές διαδικασίες και την τήρηση του καταστατικού, με σεβασμό στην διαφορετική άποψη και κριτική, μακριά από ένα κλίμα τοξικότητας. Δυστυχώς αυτό δεν έδειξε να το κατανοεί ούτε ο ίδιος, αλλά ούτε και η ηγετική ομάδα γύρω του. Η νωπή εκλογή δεν σημαίνει και λευκή επιταγή. Αντιθεσμικές ενέργειες του προέδρου, λογικές έντονου αρχηγισμού στο όνομα της αδιαμεσολάβητης επαφής με τη βάση αδρανοποιώντας τα όργανα όταν αυτά διαφωνούν, και κυρίως η εισαγωγική ομιλία του στην τελευταία συνεδρίαση της ΚΕ αποτέλεσαν τομή για τη λειτουργία του χώρου μας. Ειδικά η ομιλία αυτή ήταν βαθιά διχαστική, αυταρχική και απαξιωτική για το σύνολο των μελών και των στελεχών, μακριά από το ήθος της δικής μας αριστεράς, και έδωσε το έναυσμα για την ανάπτυξη ακόμα περισσότερου τοξικού κλίματος στη βάση του κόμματος. "Όποιος δεν συμφωνεί μπορεί να αποχωρήσει" η γνώριμη φράση. Η καθυστέρηση των συνεδριακών διαδικασίων, των διαδικασιών συζήτησης για τον αναγκαίο απολογισμό και την οικοδόμηση μιας νέας στρατηγικής δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για την ανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι το κόμμα μας, δείχνει να μετατοπίζεται συνεχώς, αλλά κυρίως να εγκλωβίζεται όλο και περισσότερο στην απαξίωση και την ανυποληψία.
Όσοι και όσες υπογράφουμε το κείμενο αυτό, είμαστε μέλη με μεγαλύτερη ή μικρότερη πορεία στο χώρο αυτό, που δώσαμε ψυχή και σώμα στη κοινή μας προσπάθεια όλα αυτά τα χρόνια. Καταφέραμε να στήσουμε από το μηδέν τη Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ σε δύσκολους καιρούς. Είμαστε περήφανοι και περήφανες για την επιλογή μας αυτή. Για όσα πέτυχε η πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς, την έξοδο από τα μνημόνια με την κοινωνία όρθια, την αποκατάσταση των εργασιακών δικαιωμάτων, τη μείωση της ανεργίας, την ενίσχυση της δημόσιας περίθαλψης, τις τομές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, τη συμφωνία των Πρεσπών και άλλα πολλά. Είμαστε περήφανοι για τους αγώνες που δώσαμε τα προηγούμενα χρόνια, παρόντες και παρούσες με όλες μας τις δυνάμεις σε κάθε μικρή ή μεγάλη στους κοινωνικούς χώρους και τα κινήματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσε ένα ελπιδοφόρο αριστερό και νικηφόρο εγχείρημα για όλη την Ευρώπη. Γνωρίζουμε ότι στην πορεία αυτή κάναμε και λάθη. Κάνουμε την δική μας αυτοκριτική και απολογισμό, γνωρίζοντας ότι όπως και στις νίκες έτσι και στις ήττες η ευθύνη είναι πάντα συλλογική. Παρά τις αυτνόητες αδυναμίες και ανεπάρκειες ωστόσο, ούτε μία στιγμή δεν εγκαταλείψαμε την μάχη.
Μετά από όλα αυτά, είναι πράγματι δύσκολο, να ανακοινώνουμε σήμερα την αποχώρηση μας από τη Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ και κατ’ επέκταση από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Ένας μεγάλος κύκλος κλείνει. Δεν μπορούμε να υπεραπιστούμε ένα σχέδιο που οδηγεί τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σε μια βίαιη μετάλλαξη, δεν μπορούμε να μείνουμε σιωπηλοί σε μια κατάσταση που δεν αφήνει χώρο στην πραγματική πολιτική. Δεν μπορούμε να συναινέσουμε στην αλλοπρόσαλη στρατηγική της νέας ηγετικής ομάδας, που σε ένα μήνα κατάφερε να μικρύνει τον ΣΥΡΙΖΑ ακόμα περισσότερο. Οι επιταγές των καιρών απαιτούν αποφασιστικά βήματα σε μια άλλη κατεύθυνση, και εμείς σήμερα κάνουμε το πρώτο.
Μένουμε ενεργοί στην υπόθεση της Αριστεράς, στην προσπάθεια για την διαμόρφωση ενός αριστερού χώρου που θα προσπαθεί να εκφράσει ξανά πλατιά κοινωνικά στρώματα. Ενεργοί στην προσπάθεια να αφουγκραστούμε και να απαντήσουμε στα σύγχρονα επίδικα, την ακρίβεια και την οικονομική κρίση, την στεγαστική κρίση και τις ανισότητες, την κλιματική κρίση, την νέα ψηφιακή εποχή, την προστασία των δημόσιων αγαθών, την διασφάλιση της ειρήνης και της δικαιοσύνης. Παλεύοντας ώστε η δική μας γενιά να καταφέρει να ζήσει καλύτερα στο παρόν και όχι σε κάποιο μακρινό μέλλον. Σε αλληλεπίδραση με τα κοινωνικά στρώματα που θέλουμε να εκπροσωπήσουμε και κυρίως τους νέους και νέες. Παρόντες και παρούσες στα κοινωνικά κινήματα της εποχής μας, συμβάλλοντας στην οικοδόμηση των κοινωνικών αντιστάσεων. Η εμπιστοσύνη στη συλλογική δράση και η ενίσχυση της κοινωνικής χρησιμότητας αποτελεί αναγκαία συνθήκη. Έχοντας ως παρακαταθήκη τους κοινούς μας αγώνες, την πίστη στην κυβερνώσα αριστερά που όμως δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς ζωντανές κοινωνικές διεργασίες, χωρίς ταυτόχρονα να κληρονομούμε τις παθογένειες και τα λάθη του παρελθόντος, μένουμε πιστοί στον στρατηγικό μας στόχο, τον μετασχηματισμό της κοινωνίας σε σοσιαλιστική κατεύθυνση με δημοκρατία και ελευθερία.
Τίποτα δεν πάει χαμένο. Ο αγώνας συνεχίζεται.
Υπογράφοντες
Αλμπαχέι Άγγελος
Βλαχάκης Κωνσταντίνος
Γερολυμάτος Αλέξανδρος
Γεωργακοπούλου Μαρία
Γλέζος Βασίλης
Γρηγορίου Στέργιος
Ζάχαρης Λουκάς
Καββαδίας Τηλέμαχος
Κακοκέφαλου Καλλιόπη
Καραγκούνη Αρίστη
Κρύου Ευθυμία
Λαμπαδάς Ευθύμης
Λούκας Δημήτρης
Λυγερού Βιβή
Λυκοπάντης Γιώργος
Λυτρίβη Αγγελική
Μάντζιαρης Στέργιος
Μουσουλίδη Ασπασία
Πάντσιος Θανάσης
Παπαδόπουλος Χρήστος
Παπαδόπουλος Δημήτρης
Παυλής Ανδρέας
Ρήγας Άγης
Σαλαγιάννης Δημοσθένης
Σαρρή Κατερίνα
Σκουρλέτης- Εικοσιπένταρχος Νικηφόρος
Τοπαλίδης Γιάννης
Τόππος Γιώργος
Τσεφαλά Βίκυ
Χονδρορίζος Σταμάτης
Χόχορας Κωνσταντίνος
Χρυσάφης Αποστόλης
Πρώτα έσυραν τον χορό των αποχωρήσεων Ρέθυμνο και Ηράκλειο
Να σημειωθεί πως όσο ήταν σε εξέλιξη η συνεδρίαση του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας έγινε γνωστό πως αποχωρούν οι νεολαίες Ηρακλείου και Ρεθύμνου.
"Με απόφαση της πλειοψηφίας των μελών μας αποχωρούμε από τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.", σημειώνουν τα μέλη της νεολαίας Ηρακλείου Κρήτης και Ρεθύμνου και επισυνάπτουν ένα μακροσκελές κείμενο στο οποίο αναλύουν τους λόγους της απόφασής τους.
Μετά την διπλή εκλογική ήττα του Μαΐου και του Ιουνίου, τόσο η χώρα όσο και ο χώρος μας βρίσκονται σε μια εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία.
Αφενός, το μεγάλο ποσοστό της ΝΔ έχει ερμηνευτεί από την κυβέρνηση ως λευκή επιταγή η οποία συνεχίζει ακάθεκτη το αντιλαϊκό της έργο, αφετέρου, οι εξελίξεις στο κόμμα μας κάθε άλλο από αισιόδοξες είναι προς την ανατροπή της υφιστάμενης κατάστασης.
Μετά την ήττα του 2019, ευελπιστούσαμε πως θα μπαίναμε συγκροτημένα σε μια συζήτηση
απολογισμού της κυβερνητικής θητείας: των επιτυχιών και τον αποτυχιών μας, τα σωστά και τα λάθη μας, ώστε να μπορέσουμε επί της ουσίας να ανασυγκροτήσουμε το κόμμα μας, το οποίο την περίοδο 2015-19 έχασε τα κινηματικά και τα αγωνιστικά αντανακλαστικά του, αλλά και την επί της ουσίας εμπλοκή και γείωση μέσα στην κοινωνία.
Διαψευστήκαμε!
Αντί των παραπάνω οδηγηθήκαμε σε μια "διεύρυνση" από τα πάνω χωρίς κάποιο πολιτικό πλαίσιο αναφοράς και σε ένα γενικόλογο "προοδευτισμό" εις βάρος των παραδοσιακά αριστερών αξιών, των εργασιακών δικαιωμάτων και της υπεράσπισης των ευάλωτων στρωμάτων.
Παράλληλα, η αναζήτηση και διεκδίκηση του μεσαίου χώρου χωρίς να προσδιορίζονται τα χαρακτηριστικά αυτού, οδήγησαν το κόμμα σε πολιτικές αποφάσεις πολλές φορές αντιφατικές μεταξύ τους. Η ψήφιση του επιδόματος για τους αστυνομικούς, την εποχή που η κοινή γνώμη σοκαριζόταν από τις δολοφονίες Ρομά συμπολιτών μας από δυνάμεις της αστυνομίας.
Η θέση για το φράχτη του Έβρου, η αποσιώπηση της αποστρατικοποίησης των νησιών μας είναι μόνο μερικά από τα παραδείγματα που αναδεικνύουν την ασάφεια σε δύο από τα κυριότερα εθνικά θέματα, αυτά της άμυνας και της μετανάστευσης.
Τα παραπάνω αποτελούν δείγματα γραφής της θολής κατεύθυνσης στην οποία βάδιζε το κόμμα μας για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Παράλληλα η απονέκρωση του κομματικού μηχανισμού με τις οργανώσεις επί της ουσίας διαλυμένες, τα όργανα να μην συνεδριάζουν και να μην παράγουν πολιτική, όλο το βάρος της συζήτησης μετατέθηκε σε άτυπα όργανα όπως ο "πρωινός καφές", τα κοινωνικά δίκτυα, κτλ.
Μετά την διπλή εκλογική ήττα στις περασμένες εκλογές θεωρήσαμε ότι, τουλάχιστον αυτή τη φορά, θα συζητούσαμε σε βάθος τι μας οδήγησε σε αυτή την ήττα. Πάλι κάναμε λάθος.
Υπήρξε μια μοναδική ευκαιρία να ανασυνταχθεί το κόμμα σε ουσιώδεις βάσεις αρχών και πολιτικού σχεδίου, μακριά από το κυρίαρχο αρχηγοκεντρικό μοντέλο -που δεν συνάδει με τις δημοκρατικές αξίες της Προοδευτικής Αριστεράς- καθώς επίσης και της επαναθεμελίωσης των διαδικασιών και των οργάνων.
Δυστυχώς γίναμε μάρτυρες μιας προσωποκεντρικής, εσωκομματικής καμπάνιας που τίποτα δεν είχε να προσφέρει στον αγωνιζόμενο λαό, στις ανησυχίες και στα πραγματικά του προβλήματα. Η εμμονική επικέντρωση σε ένα δήθεν εξουσιοκεντρικό σχέδιο που θα μας οδηγούσε στην κυβερνητικότητα, άνοιξε την κερκόπορτα σε φαινόμενα επικοινωνίας και όχι ουσίας.
Με την εκλογή του κ. Κασσελάκη μπήκε ο επίλογος στην μετατόπιση του κόμματος από τη Ριζοσπαστική Αριστερά στο μετριοπαθές "σοσιαλφιλεύθερο" κέντρο.
Πλέον, και δια στόματος προέδρου, ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί "έναν ακόμα σύμμαχο για τον ΣΕΒ", ένα κόμμα που δεν διακρίνει ευθύνες για της εθνοκάθαρσης του Ισραήλ στους Παλαιστίνιους. Αποκορύφωμα της αλλοίωσης του χαρακτήρα του κόμματος αποτέλεσε η εισαγωγική ομιλία του προέδρου στην τελευταία κεντρική επιτροπή.
Ένα αντιαριστερό και αντισυντροφικό παραλήρημα το οποίο έβαζε στο στόχαστρο όχι μόνο ιστορικά και ιδρυτικά στελέχη του χώρου, αλλά και την ίδια μας την ιστορία. Όταν ένα κόμμα βρίσκεται σε κρίση, πρώτα και κύρια είναι ευθύνη του προέδρου να διατηρήσει την ενότητα, με βάση το καταστατικό και τις αρχές της σύνθεσης των διαφορετικών απόψεων.
Ο κ. Κασσελάκης και οι υποστηρικτές του επέλεξαν να πατήσουν το κουμπί της καταστροφής. Έτσι ενισχύθηκε το κλίμα φανατισμού, τοξικότητας και αντισυντροφικότητας στους κόλπους του κόμματος.
Ο κ. Κασσελάκης, την ίδια ώρα που υποστήριζε ότι παλεύει για την ενότητα, επωφελείται από αυτή την αντισυντροφική συμπεριφορά των "οπαδών" του, οι οποίοι σπέρνουν ανακρίβειες και ψευδείς ειδήσεις χωρίς να κάνει τίποτα για να τους διαψεύσει.
Αντίθετα, στη περίπτωση των 37 δις αντί να υποστηρίξει την κληρονομιά της κυβέρνησής του κόμματος του, η μόνη κυβέρνηση στην ιστορία της χώρας, όπου με πολιτικό κόστος και υπευθυνότητα απέναντι στις δεσμεύσεις προς τον ματωμένο λαό, άφησε πλεονασματικά ταμεία, την καταδικάζει αοριστολογώντας· υιοθετώντας την αντι-ΣΥΡΙΖΑ προπαγάνδα.
Βλέπουμε ότι υιοθετήθηκε, από τον ίδιο τον πρόεδρο, από τη νέα ηγεσία, το αφήγημα Μητσοτάκη, για το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο. Υιοθετείται το TINA (there is no alternative), όπου δεν μπορούμε να ελπίζουμε/επιθυμούμε καμία αλλαγή στο νεοφιλελεύθερο σύστημα, παρά μόνο μια δικαιότερη διαχείριση του (χωρίς σκάνδαλα).
Ο νεοφιλελευθερισμός όμως δεν μπορεί να επιβληθεί χωρίς ένα καθεστώς διαρκούς εξαίρεσης, κρίσεων και σκανδάλων. Οι παρακολουθήσεις λ.χ. δεν είναι εκτροπή από το νεοφιλελεύθερο σύστημα. Είναι το σύστημα. Έτσι οποιαδήποτε απόπειρα διόρθωσης του, χωρίς την βαθιά αναθεώρηση του, δεν θα είναι εφικτή.
Για τους παραπάνω λόγους, εμείς δεν θεωρούμε ότι ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ μπορεί να αποτελέσει ένα χώρο μέσα από τον οποίο μπορούμε να παλεύουμε για τα πιστεύω μας.
Κρατάμε ως παρακαταθήκη τους αγώνες που δώσαμε, τις νίκες και τις ήττες, τις χαρές και τις λύπες που βιώσαμε, αλλά προπαντός την συντροφικότητα που προσπαθήσαμε να διαφυλάξουμε ακόμα και σε αυτή τη δύσκολη απόφαση που παίρνουμε. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την υπόθεση της Ριζοσπαστικής Αριστεράς από άλλο μετερίζι, γιατί ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός.
thetoc.gr
