Για ακόμα μια χρονιά άνοιξαν τα σχολεία με δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικούς να βρίσκονται και πάλι αντιμέτωποι με το φάσμα των σκληρών προβλημάτων της επιβίωσης. Προβλημάτων που γεννά και εντείνει η αντιλαϊκή πολιτική όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων ετών, θυσιάζοντας λαϊκά δικαιώματα προκειμένου να θωρακιστούν τα κέρδη των λίγων.
Δεν φτάνει που οι μισθοί των εκπαιδευτικών δεν επαρκούν ούτε καν για την κάλυψη των βασικών καθημερινών αναγκών, 776 ευρώ είναι ο εισαγωγικός μισθός ενός νεοδιόριστου, με τον πληθωρισμό να έχει εκτινάξει τις τιμές των ειδών πλατιάς κατανάλωσης και τα τιμολόγια της ενέργειας να έχουν απογειωθεί. Δεν φτάνει που το κόστος μετάβασης στον τόπο εργασίας τους έχει γίνει και αυτό δυσθεώρητο. Έχουν να αντιμετωπίσουν και το κρίσιμο ζήτημα της στέγασης, που τείνει να γίνει βουνό γι’ αυτούς και τις οικογένειές τους.
Είναι γνωστή η τραγική κατάσταση που βιώνουν οι εκπαιδευτικοί και οι οικογένειές τους μακριά από τον τόπο τους. Όσοι δεν βρίσκουν σπίτι το πρώτο διάστημα, αναγκάζονται να πληρώνουν πανάκριβα ξενοδοχεία ή ακόμα χειρότερα καταφεύγουν να μένουν σε αυτοκίνητα, ακόμα και να κατασκηνώνουν μέχρι να βρουν μια στοιχειώδη λύση στο ζήτημα της στέγασής τους. Μα και αν βρουν ένα σπίτι να καλύπτει στοιχειωδώς τις ανάγκες τους, πολλές φορές ούτε καν για όλο το σχολικό έτος, αφού πολλά προορίζονται για τουριστική χρήση, έχουν να αντιμετωπίσουν τα υπέρογκα ενοίκια που ξεκινούν από 400-500 ευρώ στις γκαρσονιέρες και φτάνουν και τα 600-700 ευρώ για μεγαλύτερα, ανάλογα τα τετραγωνικά και την περιοχή.
Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που διαρκώς αυξάνονται οι εκπαιδευτικοί, όπως οι αναπληρωτές, που τελικά δεν πάνε στην περιοχή διορισμού τους. Το κόστος ζωής και κυρίως το κόστος της στέγασης είναι που τους αποθαρρύνει. Κι αυτό έχει επίπτωση και στη ζωή των εκπαιδευτικών, που μένουν χωρίς δουλειά ενώ υφίστανται και τις διοικητικές κυρώσεις λόγω της άρνησης, αλλά και στα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών, αφού μένουν κενές θέσεις για έναν ακόμα λόγο στα σχολεία. Πώς να παίξει τελικά τον συνολικό μορφωτικό και παιδαγωγικό του ρόλο ένας εκπαιδευτικός, όταν τον ταλανίζουν διαρκώς τέτοια προβλήματα επιβίωσης;
Απαιτείται λύση εδώ και τώρα σε αυτό το σημαντικό πρόβλημα.
Ακόμα και η κείμενη νομοθεσία, που προβλέπει τη δυνατότητα ορισμένοι δήμοι να παρέχουν σίτιση και στέγαση σε αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, τελικά δεν εφαρμόζεται και δεν λύνει το πρόβλημα. Γιατί αυτό το μέτρο δεν καλύπτει το σύνολο των εκπαιδευτικών που ενιαία αντιμετωπίζουν το πρόβλημα και η στραγγισμένη κρατική χρηματοδότηση των δήμων, επ’ ουδενί δεν επαρκεί για να καλύψει μια τέτοια ανάγκη.
Πρέπει λοιπόν άμεσα να παρθούν από το κράτος μέτρα στήριξης των εκπαιδευτικών, να αξιοποιηθούν σπίτια, ξενοδοχεία, εστίες για την δωρεάν στέγασή τους, αλλά να υπάρξει και μισθολογική ενίσχυση των εκπαιδευτικών στο ύψος των σημερινών αναγκών.
Με βάση τα παραπάνω, ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. Υπουργός, ποιες ενέργειες προτίθεται να κάνει η κυβέρνηση ώστε:
- Να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της στέγασης των εκπαιδευτικών και κυρίως αυτών που αναγκάζονται να εργασθούν μακριά από τον τόπο τους.
- Να ενισχυθεί ουσιαστικά το εισόδημα των εκπαιδευτικών, για να μπορούν να καλύπτουν το σύνολο των αναγκών τους.
Οι Βουλευτές
Δελής Γιάννης
Αμπατιέλος Νίκος
Έξαρχος Νίκος
Καραθανασόπουλος Νίκος
Κομνηνάκα Μαρία
Κτενά Αφροδίτη
Λαμπρούλης Γιώργος
Μαρίνος Γιώργος
Μεταξάς Βασίλης
Παπαναστάσης Νίκος
Συντυχάκης Μανώλης
