«Στα Δωδεκάνησα υπάρχουν άνθρωποι που ενδιαφέρονται να συστήσουν δασικούς συνεταιρισμούς εργασίας και να αποκτήσουν εισόδημα», τονίζει ο Βουλευτής Δωδεκανήσου, κ.Μάνος Κόνσολας.
Ο Βουλευτής ανέλαβε πρωτοβουλία για να αρθούν τα εμπόδια του ν.4423 του 2016, που καθιστά απαγορευτική τη σύσταση δασικών συνεταιρισμών στα νησιά.
Ο συγκεκριμένος νόμος προβλέπει θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση για να αποκτήσουν την ιδιότητα του δασεργάτη, πολίτες που θέλουν να αποτελέσουν μέλη ενός δασικού συνεταιρισμού.
Στην περίπτωση νησιωτικών περιοχών, όπως τα Δωδεκάνησα, αυτό δεν ισχύει αφού η Διεύθυνση Δασών αναλαμβάνει μεν τη θεωρητική εκπαίδευση, αλλά η πρακτική θα πρέπει να γίνει σε δασικό συνεταιρισμό εκτός νομού.
Ο κ.Κόνσολας, στην παρέμβασή του προς το Υπουργείο Περιβάλλοντος, αναφέρει ότι αυτό είναι αδύνατο λόγω των μέτρων για την πανδημία, κατά βάση,όμως, είναι και ανεπίτρεπτο αφού σημαίνει έξοδα και δαπάνες για νησιώτες που θα πρέπει να μετακινηθούν σε άλλες περιοχές της χώρας προκειμένου να κάνουν την πρακτική τους εκπαίδευση σε δασικό συνεταιρισμό.
«Είναι σαφές ότι θα πρέπει να τροποποιηθεί ο νόμος, ειδικά για τις νησιωτικές περιοχές. Να υπάρξει πρόβλεψη προκειμένου η πρακτική εκπαίδευση να μπορεί να διενεργείται επί τόπου με ευθύνη του Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών της Γενικής Διεύθυνσης Αγροτικής Έρευνας του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ», τονίζει ο Μάνος Κόνσολας.
Ε Ρ Ω Τ Η Σ Η
Προς
Κύριο Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας
ΘΕΜΑ: «Τροποποίηση του θεσμικού πλαισίου (ν.4423/2016) για να στηριχθεί η λειτουργία δασικών συνεταιρισμών στις νησιωτικές περιοχές»
Κύριε Υπουργέ,
Ο νόμος 4423 του 2016 για τις Δασικές Συνεταιριστικές Οργανώσεις, θεσπίστηκε χωρίς να ληφθούν υπόψη τα ιδιαίτερα προβλήματα και τα χαρακτηριστικά των νησιωτικών περιοχών.
Συγκεκριμένα, προβλέπεται θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση για να αποκτήσουν την ιδιότητα του δασεργάτη, πολίτες που θέλουν να αποτελέσουν μέλη ενός δασικού συνεταιρισμού.
Στο άρθρο 5, παράγραφος 2, του συγκεκριμένου νόμου αναφέρεται: «Για τα φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν απασχοληθεί σε δασικές εργασίες (νεοεισερχόμενοι δασεργάτες οι οποίοι επιθυμούν να γίνουν μέλη ΔΑ.Σ.Ε.), η ιδιότητα του δασεργάτη αποκτάται μετά από θεωρητική εκπαίδευση στη Διεύθυνση Δασών και πρακτική με ευθύνη δασικού συνεταιρισμού εργασίας -σε εκπλήρωση σχετικής υποχρέωσής του- στην περιφέρεια του οποίου βρίσκεται η μόνιμη κατοικία του υποψηφίου. Βεβαιώνεται ομοίως από την επιτροπή της περίπτωσης α' της παραγράφου 2».
Στην περίπτωση νησιωτικών περιοχών, όπως τα Δωδεκάνησα, αυτό δεν ισχύει αφού η Διεύθυνση Δασών αναλαμβάνει μεν τη θεωρητική εκπαίδευση αλλά η πρακτική θα πρέπει να γίνει σε δασικό συνεταιρισμό εκτός νομού.
Όπως αντιλαμβάνεστε, εκτός του ότι αυτό είναι αδύνατο λόγω των μέτρων για την πανδημία, κατά βάση,όμως, είναι και ανεπίτρεπτο αφού αυτό θα σημαίνει έξοδα και δαπάνες για νησιώτες που θα πρέπει να μετακινηθούν σε άλλες περιοχές της χώρας προκειμένου να κάνουν την πρακτική τους εκπαίδευση σε δασικό συνεταιρισμό.
Εφόσον συνεχίσει να ισχύει αυτή η διάταξη, είναι σαφές ότι καθίσταται απαγορευτική κάθε σκέψη για δημιουργία δασικών συνεταιρισμών εργασίας στα Δωδεκάνησα, τη στιγμή που υπάρχει ενδιαφέρον από πολίτες για τη δημιουργία τέτοιων σχημάτων με προσανατολισμό τη συλλογή προϊόντων ρητίνης με την καθοδήγηση ινστιτούτου δασικών ερευνών.
Είναι σαφές ότι θα πρέπει να τροποποιηθεί ο νόμος ειδικά για τις νησιωτικές περιοχές. Θα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη προκειμένου η πρακτική εκπαίδευση να μπορεί να διενεργείται επί τόπου με ευθύνη του Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών της Γενικής Διεύθυνσης Αγροτικής Έρευνας του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ.
Κατόπιν των ανωτέρω
Ερωτάται ο Κύριος Υπουργός
1.Εάν γνωρίζει το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί για περιοχές, όπως τα Δωδεκάνησα, με την παρ.2 του άρθρου 5 του ν.4423/2016 που καθιστά απαγορευτική τη δημιουργία δασικών συνεταιρισμών εργασίας στα Δωδεκάνησα.
2. Εάν προτίθεται να προχωρήσει στην τροποποίησή του.
Ο Ερωτών Βουλευτής
Μάνος Κόνσολας
Βουλευτής Δωδεκανήσου
