Όσο χαριτωμένα κι αν είναι τα νηπιάκια, κάποιες φορές μεταμορφώνονται σε... διαολάκια! Βάζουν τα κλάματα στα καλά καθούμενα, χτυπούν και δαγκώνουν το αδερφάκι τους, εμάς ή κάποιο άλλο παιδάκι ή κυλιούνται στο πάτωμα ουρλιάζοντας μέχρι να περάσει το δικό τους. Είναι μια δύσκολη και απαιτητική φάση για όλη την οικογένεια.
«Βλέπεις το παιδί σου να χτυπάει τη μικρή του αδερφή στα καλά καθούμενα. Σαν να παρακολουθείς σκηνή από ταινία, όταν ο χρόνος επιβραδύνεται και ο πρωταγωνιστής φωνάζει ΟΟΟΟΧΙ. Μετά επιστρέφει στην θέση του και στέκεσαι εκεί και σκέφτεσαι ''Τι στο καλό! Είναι το παιδί μου ψυχοπαθής; Δεν το νοιάζει που μόλις πλήγωσε κάποιον; Πρέπει να μάθει να νοιάζεται. Πρέπει να το διορθώσουμε αυτό... Και αμέσως μετά σκέφτεσαι ότι πρέπει να ζητήσει οπωσδήποτε συγγνώμη» εξηγεί και αμέσως μετά προσθέτει τους λόγους για τους οποίους πρέπει να το ξανασκεφτούμε.
«Δεν μας αρέσει όταν μας αναγκάζουν να ζητήσουμε συγγνώμη. Μας κάνουμε να νιώθουμε ''κακοί'' και ντροπή - συναισθήματα που εμποδίζουν εντελώς να συμβεί οποιαδήποτε πραγματική μάθηση και ανάπτυξη.
Ποιος, λοιπόν, είναι ο στόχος μας αυτή τη στιγμή; Θέλουμε να μάθουμε στο παιδί μας να μην χτυπάει, να το διδάξουμε να λυπάται γι' αυτό που έχει κάνει. Να δημιουργήσουμε δηλαδή εσωτερικά κίνητρα για να νιώσει την ανάγκη να πει συγγνώμη.
Όταν αναγκάζετε το παιδί να ζητήσει συγγνώμη, πρόκειται για ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΚΙΝΗΤΡΟ, που κάνει εσάς χαρούμενη. Το παιδί δεν μαθαίνει κάτι, δεν υπάρχει μακροπρόθεσμη ανάπτυξη.
Έτσι, αν ο στόχος σας είναι να βοηθήσετε το παιδί σας να καλλιεργήσει την ενσυναίσθησή του, δοκιμάστε τα εξής:
- Κατευθύνετε την προσοχή του στο γεγονός ότι και το άλλο παιδί έχει συναισθήματα.
- Του δείχνετε ότι τα συναισθήματα μπορούν να αλλάξουν - και όταν εσείς ή κάποιος δεν αισθάνεται τόσο καλά, μπορείτε να το κάνετε να αισθανθεί καλύτερα με φροντίδα και αγάπη .
- Στα παιδιά αρέσει να συμμετέχουν και όχι να ακολουθούν πιστά εντολές. Ο καλύτερος τρόπος για να διδάξετε, είναι να τα εμπλέξετε. Καθοδηγώντας την αλληλεπίδραση τώρα, τα διδάσκετε πώς να έχουν ενσυναίσθηση από μόνα τους σύντομα.
Αυτά τα βήματα δημιουργούν ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ κίνητρα και κάποια μέρα σύντομα θα ακούσετε το παιδί σας στην παιδική χαρά να λέει "Συγγνώμη, είσαι καλά;".
Και τότε πραγματικά θα νιώσετε περήφανοι».
mama365.gr
