Για εσάς, που έχετε ξεκινήσει να τρέχετε εδώ και λίγο καιρό, θέλοντας να εκμεταλλευτείτε τη μοναδική διέξοδο που σας παρέχει η απαγόρευση κυκλοφορίας από το σπίτι για σωματική άσκηση και ψυχολογική ανακούφιση, διαβάστε μερικές επαγγελματικές συμβουλές που θα σας βοηθήσουν όχι μόνο να τρέχετε σαν κανονικός αθλητής, αλλά και για να απολαμβάνετε τις επιδόσεις σας χωρίς το παραμικρό ρίσκο τραυματισμού.
Και αν υπάρχει κάποιος που ξέρει καλά τα μυστικά του τρεξίματος, αυτός είναι ο Σον Ντίξον, ένας πρώην διεθνής Βρετανός πρωταθλητής μεγάλων αποστάσεων και ένας από τους πιο δημοφιλείς προπονητές ελίτ αθλητών και ερασιτεχνών δρομέων στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ολλανδία.
Με τα μυστικά σωστής τεχνικής και στάσης του σώματος που δίνει ο ίδιος μέσα από την εκπαιδευτική/συμβουλευτική ιστοσελίδα του Let’s Get Running, όχι μόνο θα καταφέρετε να τρέχετε γρηγορότερα, πιο μακριά και αβίαστα, αλλά θα προστατεύσετε τα πόδια, τα γόνατα, τα ισχία, τη σπονδυλική στήλη και τον αυχένα σας από τραυματισμούς.
- Η σωστή τοποθέτηση των ώμων επιτρέπει στο άνω μέρος του σώματος να παραμείνει χαλαρό και να διατηρεί καλή στάση ενώ τρέχει. «Για να αποφύγετε πόνους στην πλάτη, προσπαθήστε να μην κλίνετε πολύ προς τα εμπρός. Επίσης, διατηρήστε τους αγκώνες σε γωνία 90 μοιρών κοντά στα πλευρά σας, και αφήστε τους πήχεις να κινούνται σύγχρονα με το βηματισμό –αυτό βοηθά να αναπτύσσετε μεγαλύτερη ώθηση σε κάθε διασκελισμό», λέει ο Ντίξον.
- Η ελαφριά ανύψωση του γονάτου σε κάθε βήμα επιτρέπει να πετύχετε πιο αποτελεσματική λειτουργία του τρεξίματός σας, βοηθώντας σας επίσης να τονώσετε πολύ περισσότερο τη μυϊκή ενδυνάμωση των μηρών. «Επίσης, το μέγεθος του διασκελισμού όπως και η ταχύτητα των ποδιών θα αυξηθούν σημαντικά εάν ανασηκώνετε τα γόνατα ελαφρώς ψηλότερα από το συνηθισμένο», τονίζει ο προπονητής.
- «Βεβαιωθείτε ότι τα δάχτυλα των ποδιών είναι στραμμένα ευθεία εμπρός. Λίγο πιο μέσα ή λίγο πιο έξω, σταδιακά πιθανώς να οδηγήσει σε κάκωση αστραγάλου, αλλά πιο σίγουρα, σε πόνους στις γάμπες», συμβουλεύει ο Ντίξον, προσθέτοντας: «Επίσης, το πέλμα πρέπει να προσγειώνεται στο έδαφος πρώτα με τα ακροδάχτυλα και κατόπιν με την περιοχή της καμάρας. Σχεδόν ποτέ δεν ακουμπά κάτω η φτέρνα. Ο λόγος; Αφενός αρτιότερη μηχανική λειτουργία αναπήδησης ποδιού (άρα πιο μεγάλος δρασκελισμός) και αφετέρου ελαχιστοποίηση τραυματισμών αστραγάλου, γάμπας και ισχίων».
- Όση ώρα τρέχετε, φροντίστε πάντα να κοιτάτε ευθεία εμπρός, με τον αυχένα καλά στηριγμένο με ελαφριά κλίση προς τα πάνω, σαν να είχατε ένα αόρατο σκοινί που τραβά ήπια το κεφάλι σας προς τον ουρανό. «Γέρνοντας τον αυχένα προς τα κάτω, απ’ τη μια επιβαρύνετε τη σπονδυλική σας στήλη και καταπονείτε άσκοπα τους μυς του αυχένα, ενώ απ’ την άλλη, εμποδίζετε την ανώτερη αναπνευστική οδό -τον λάρυγγα- να εισπνέει επαρκές οξυγόνο», λέει ο προπονητής, εξηγώντας: «Αν δεν αναπνέετε σωστά, θα επηρεάσετε αρνητικά την ικανότητα του σώματός σας να καίει γλυκογόνο και λίπος. Οι κατώτερες αναπνευστικές οδοί (τραχεία, διάφραγμα και βρόγχοι) πρέπει να είναι ανοιχτοί ώστε να εισρέουν τόνοι φρέσκου οξυγόνου στο αίμα, δημιουργώντας διαρκώς νέα αποθέματα αντοχής. Και αυτό θα συμβεί μόνο αν διατηρείτε το στέρνο σας ανοιχτό ενώ τρέχετε, και το κεφάλι καλά στηριγμένο στον αυχένα».
reader.gr
