Βρισκόμαστε στο 2025 και όμως οι ίδιες εικόνες επαναλαμβάνονται κάθε καλοκαίρι: στρατιωτικοί, με οικογένειες και παιδιά, καλούνται να μετατεθούν από ακριτικές περιοχές σε τουριστικά νησιά στην καρδιά της τουριστικής σεζόν, χωρίς καμία ουσιαστική μέριμνα για τη στέγαση ή την επιβίωσή τους.
Πώς μπορεί να επιβιώσει μια τετραμελής οικογένεια όταν ο βασικός μισθός του στρατιωτικού είναι λίγο πάνω από 1.200 ευρώ, και το χαμηλότερο διαθέσιμο ενοίκιο (αν υπάρχει!) ξεκινά από 700-800 ευρώ, λόγω Airbnb και τουριστικής έκρηξης;
Πώς περιμένει η Πολιτεία από τον στρατιωτικό να σταθεί στο καθήκον του όταν αναγκάζεται να κοιμάται με την οικογένειά του σε ξενοδοχεία, τροχόσπιτα, ή να αναζητά μόνιμη κατοικία… με ημερήσιο κόστος διανυκτέρευσης;
Η στολή δεν είναι πανοπλία απέναντι στη φτώχεια. Η αγάπη για την πατρίδα δεν είναι επαρκές αντίδοτο στην πλήρη αδιαφορία του κρατικού μηχανισμού για την καθημερινότητα αυτών που υπηρετούν.
Κανείς δεν ζητά προνόμια. Ζητάμε αυτονόητη μέριμνα:
• Στέγαση στις τουριστικές περιοχές ή στεγαστικό επίδομα από την στιγμή που δεν είναι επιλογή μου ή μετάθεση
• Οικογενειακός προγραμματισμός και αποφυγή μεταθέσεων στην καρδιά του καλοκαιριού ενημέρωση απο την αρχή του έτους
• Ανθρώπινη αντιμετώπιση των οικογενειών που ακολουθούν τον στρατιωτικό, με σεβασμό στις ανάγκες των παιδιών
Αν η Πολιτεία συνεχίζει να μεταχειρίζεται τους στρατιωτικούς σαν αριθμούς, ας μην απορεί όταν εκείνοι αρχίσουν να φεύγουν… ή να σωπαίνουν. Αλλά οι οικογένειες δεν σωπαίνουν. Ζούμε, πληρώνουμε, ματώνουμε και μιλάμε.
Για όλους όσοι βρέθηκαν, βρίσκονται ή θα βρεθούν στην ίδια θέση με ώρες ,μέρες και τώρα εδώ και ένα μήνα ψάχνω να βρω ένα σπίτι στην Κω και δεν υπάρχει τίποτα…
Για όλους όσοι κρατούν τη χώρα όρθια, αλλά δεν μπορούν να στηρίξουν το ενοίκιό τους.
Φτάνει πια….
https://www.kranosgr.com/
