Πριν γράψω αυτό το άρθρο, προβληματίστηκα πολύ, ακροβατώντας σε δυο έννοιες, στην φιλοζωία και στην φιλανθρωπία. Τελευταία η φιλοζωία, δικαιολογημένα έχει ανέβει πολύ στην κοινωνική αποδοχή. Γίνονται αγώνες, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των άτυχων ζώων, για την ευζωία και την ευθανασία τους.
Έτσι προσπαθούν να καταργήσουν τα παμπάλαια έθιμα και την κακομεταχείριση των ζώων, όπως οι ταυρομαχίες στη Ισπανία, οι κοκορομαχίες, οι ιπποδρομίες, οι κυνοδρομίες κλπ, μέχρι και τα δικά μας τα παραδοσιακά χοιροσφάγια, που παραπέμπουν σε μεσαιωνική θανάτωση του χοίρου. Οργανώσεις, σύλλογοι και ομάδες, όπως και ιδιώτες, νοιάζονται πολύ για τα ζώα και προσπαθούν να τα υπερασπιστούν, από τις ανθρώπινες κακοποιήσεις.
Θα πρέπει να ευχαριστήσουμε τις ομάδες αυτές, όπως για παράδειγμα τον Ολλανδικό, φιλοζωικό Σύλλογο ‘Μόδεστο’ και την Ελβετική ομάδα στείρωσης ζώων, κυρίως αδέσποτων.
Στο νησί μας υπάρχουν τα οικόσιτα ζώα, όπως κότες, κουνέλια κλπ, τα ζώα συντροφιάς, σκυλάκια, γατάκια και τα παραγωγικά ζώα, των κτηνοτρόφων, όπως αγελάδες, αιγοπρόβατα και γουρούνια.
Στο θέμα των παραγωγικών ζώων, βλέπουμε τελευταία μια σύγκρουση, ανάμεσα στις ξένες φιλοζωικές οργανώσεις, και στους Έλληνες κτηνοτρόφους.
Για το ζήτημα σταβλισμού των ζώων, κανένας δεν είναι αντίθετος, ούτε και για το καταδικαστέο γεγονός, πως τα ζώα αυτά δεν θα πρέπει να μένουν πολλές ώρες εκτεθειμένα στο κρύο, στη βροχή ή στον ήλιο και στον καύσωνα, διψασμένα και πεινασμένα. Δυστυχώς μερικές εξαιρέσεις, κινητοποίησαν την Ολλανδική ομάδα ‘Μόδεστος,’ η οποία παρενέβη, προερχόμενη από μια ξένη χώρα, σε άλλη χώρα.
Άραγε να είναι προσβλητική και απαξιωτική μια τέτοια παρέμβαση, στην ευνοούμενη Πολιτεία μας, που διαθέτει Ελληνική Αστυνομία, Ελληνική και Κτηνιατρική Υπηρεσία, αρμόδια για κάθε ζήτημα και Ελληνική Δικαιοσύνη; Μήπως οι φίλοι μας οι Ολλανδοί, το παράκαναν, φωτογραφίζοντας τις δύστυχες αγελάδες, δυσφημίζοντας συχνά το νησί και τη χώρα μας;
Μήπως προσπερνούν και υποβιβάζουν, την Εκτελεστική και Νομοθετική Εξουσία, μιας φίλης χώρας; Μήπως τελικά κινδυνεύουν να γίνουν ανεπιθύμητοι, ενοχλητικοί και αντιπαθείς, στην προσπάθειά τους να υπερασπιστούν τα ανυπεράσπιστα ζώα;
Φυσικά και ο κάθε κτηνοτρόφος ή κάτοχος ζώου, πρέπει να φροντίζει για τον σωστό σταβλισμό, την διαμονή, την τροφή και το νερό, καθώς και την ανώδυνη ευθανασία του ζώου.
Όλα αυτά όμως δεν τα ελέγχει τακτικά, η αρμόδια Κτηνιατρική Υπηρεσία, αφού τα αιγοπρόβατα και οι αγελάδες, φέρουν αύξοντα αριθμό, επιδότησης στην κίτρινη καρτούλα στο αυτί τους; Βέβαια, υπάρχουν κάποιες αρνητικές εξαιρέσεις, που τα ζώα δεν τυχαίνουν καλής μεταχείρισης, όπως π.χ. τα γαϊδουράκια, στην ανηφορική Σαντορίνη, μερικές αγελάδες, στα ηλιόλουστα λιβάδια μας και τα αδέσποτα ζώα. Γ
ια τα αδέσποτα ζώα, θα πρέπει να ευχαριστήσουμε και την φιλοζωική ομάδα της Ελβετίας, για την φροντίδα και τις στειρώσεις των αδέσποτων και μη ζώων. Όμως και εδώ, τίθεται το ερώτημα. Με πιο δικαίωμα, οι ξένες φιλοζωικές ομάδες, επεμβαίνουν και παρεμβαίνουν, στο ζωικό βασίλειο μιας άλλης χώρας;
Στειρώνοντας κόντρα με τη φύση, όλα τα αδέσποτα, σίγουρα κάποτε θα εξαφανιστούν. Κάνοντας ευθανασία στα άρρωστα ή στέλλοντας τα για υιοθεσία στο εξωτερικό, διαταράσσεται η ντόπια χλωρίδα και πανίδα του νησιού μας. Τελευταία παρατηρούμε ότι τα φίδια, τα ερπετά και οι αρουραίοι με τα ποντίκια, υπερδιπλασιάστηκαν και ρήμαξαν τα κηπευτικά των αγροτών.
Στο Παρίσι, τα ποντίκια είχαν κατακλείσει το Μετρό και τα πάρκα, αφού πρώτα οι φιλοζωικές οργανώσεις, φρόντισαν να εξαφανίσουν αδέσποτες γάτες και σκύλους. Άραγε είναι σωστό να παρεμβαίνουμε, στην φυσική αλυσίδα, του ζωικού βασιλείου; Για παράδειγμα οι γάτες, κυνηγούν τα βράδια τα ποντίκια. Το γαύγισμα του σκύλου, απομακρύνει φίδια και επικίνδυνα ερπετά. Μήπως και εδώ οι φίλοι Ελβετοί, το παρακάνουν;
Η χώρα μας είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ελεύθερη και όχι σκλάβα ή αποικιοκρατούμενη, ώστε να την προσβάλουν οι διάφορες ξένες οργανώσεις, με τις παρεμβάσεις τους. Ας το προσέξουν αυτό οι φίλοι, Ολλανδοί και οι Ελβετοί. Η μεγάλη παρέμβαση, οι συχνές καταγγελίες, τα πρόστιμα και η ενοχλητική παρουσία των ξένων, έχει φέρει σε απόγνωση τους κτηνοτρόφους και τους κατοίκους.
Πολλοί κτηνοτρόφοι, εγκαταλείπουν αναγκαστικά το επάγγελμά τους. Έτσι σε λίγο δεν θα τρώμε ντόπια, φρέσκα κρέατα, αλλά κατεψυγμένα βοοειδή από τα Βαλκάνια και αιγοπρόβατα, από την Νέα Ζηλανδία. Ίσως να αντικαταστήσουμε το ζωικό κρέας, με συνθετικό πλαστικό, να γίνουμε χορτοφάγοι ή να τρώμε καλλιεργημένα σκουλήκια και διάφορα άλλα έντομα, που τελευταία μας προτείνουν.
Ας μιλήσουμε και για φιλανθρωπία. Μακάρι όλοι εμείς οι φιλόζωοι, γιατί και εγώ έχω γατάκια κοτούλες και σκυλάκια, να δείχναμε την ιδία ευαισθησία και στον άνθρωπο. Ταξιδεύοντας σε όλη σχεδόν την Ευρώπη, προσωπικά δεν συνάντησα, ούτε ένα αδέσποτο σκυλάκι ή γατάκι. Μόνο στην γείτονα Τουρκία, όπου διαπίστωσα ότι τα φροντίζουν από το Δήμο, τα ταΐζουν καλά και τα ποτίζουν.
Καλό θα ήταν ο Δήμος της Κω, να φτιάξει ένα κυνοκομείο ή ένα άσυλο αδέσποτων ζώων, σαν αυτό που έχει η ντόπια Φιλοζωική Εταιρία της Κω. Στην Ευρώπη όμως, είδα περασμένα στο λουρί, δεκάδες σκυλάκια, ντυμένα με μπλούζες, φούστες, καπέλα, κάλτσες, φιόγκους κλπ αντικείμενα, που αντιτίθενται στη φύση, στο δέρμα και στο προστατευτικό, φυσικό τρίχωμα των σκύλων.
Είδα μέχρι γάτες με ειδικό λουράκι, αιχμάλωτες στα διαμερίσματα, να τις κάνουν βόλτα στα πάρκα. Όμως αυτά τα ζώα, πόσο ευτυχισμένα είναι, μόνο με το φαγητό και το νερό, χωρίς την φυσική ελευθερία τους;
Όπως τα δύστυχα τα ωδικά πτηνά, αιχμάλωτα σε ‘χρυσά’ κλουβιά; Περπατώντας στους δρόμους, της πολιτισμένης Ευρώπης, είδα όμως πολλούς άστεγους, επαίτες, εξαρτημένους, και αλκοολικούς, κάτω στο Μετρό, στις γέφυρες, στα πεζοδρόμια και μπροστά στα Ξενοδοχεία. Είδα και στο κέντρο του Άμστερνταμ, κάτι το εξευτελιστικό.
Στις βιτρίνες πίσω από το τζάμι, αντί για κούκλες, ήταν ζωντανές, ιερόδουλες γυναίκες, ημίγυμνες να πωλούνται ως σεξεργάτριες σε οίκους ανοχής. (Στα red lights, στα κόκκινα φώτα.)
Η απόλυτη προσβολή, της ανθρώπινης γυναικείας, ελευθερίας και αξιοπρέπειας. Επίσης στην Γερμανία και στην Ολλανδία, υπάρχουν νόμιμοι οίκοι ανοχής, με ζώα για την διεστραμμένη κτηνοβασία.
Αναρωτιόμαστε λοιπόν, που είναι οι φιλοζωικές και οι φιλανθρωπικές οργανώσεις, να παρέμβουν στην δική τους χώρα και να λύσουν οι Ολλανδοί και οι Ελβετοί, τα δικά τους προβλήματα, σύμφωνα με τα δικαιώματα των ζώων, αλλά και των ανθρώπων;
Πολλοί υποστηρίζουν πως η κάθε χώρα, πρέπει να κοιτάξει τα του οίκου της και να σέβεται και να μην ενοχλεί προσβλητικά, τις άλλες χώρες, που έχουν και τις ανάλογες Υπηρεσίες και την ανάλογη Εκτελεστική και Δικαστική εξουσία, για να προστατεύουν τα ζώα και τους ανθρώπους τους.
ΥΓ. Το άρθρο αυτό γράφτηκε, για να μας προβληματίσει και δεν παίρνει το μέρος κανενός. Καταδικάζουμε την κακοποίηση κάθε ζώου ή ανθρώπου, όπως και την επέμβαση ξένων στην δική μας ελεύθερη και ευνομούμενη Δημοκρατική χώρα, την Ελλάδα.
Ξανθίππη Αγρέλλη
