Μαζί του είχε μια ψαριά που θυμίζει άλλες εποχές, τότε που οι ψαράδες γύριζαν στο λιμάνι με το χαμόγελο και τη μυρωδιά της αρμύρας στα ρούχα, όπως λένε τοπικά μέσα.
Τα ασημένια σώματα των ψαριών, στοιβαγμένα στο κατάστρωμα, μαρτυρούν τη δύναμη και τον μόχθο της θάλασσας. Το καΐκι Παναής έγινε για λίγο το κέντρο του λιμανιού – όλοι σταμάτησαν να χαζέψουν τη θέα της ψαριάς, να πουν μια κουβέντα και να θαυμάσουν τη δουλειά που μόνο η θάλασσα μπορεί να χαρίσει.
Η εικόνα αυτή, τόσο γνώριμη και συνάμα σπάνια, είναι μια υπενθύμιση πως ο Αστακός ζει και αναπνέει με τη θάλασσα. Κάθε κύμα, κάθε σπιθαμή νερού, κρύβει ιστορίες ανθρώπων που συνεχίζουν να παλεύουν τίμια και περήφανα.
Το καΐκι Παναής, ένα όνομα που σήμερα γράφτηκε ξανά με μεγάλα γράμματα στα νερά του Ιονίου.
Πληροφορίες – φωτο: dragamesto.gr
