Η παρουσία του Μεσσία στη Γη, σημάδεψε τους αιώνες με χίλια δυο γεγονότα.
Ο Χριστός επωμιζόμενος το μεγάλο και αβάσταχτο έργο της σωτηρίας του ανθρώπου, χρειάστηκε να περάσει από το δρόμο του μαρτυρίου.
Ο λαός του Ισραήλ, τότε ήταν υπό σκληρή Ρωμαϊκή κατοχή και δεν ήταν εύκολος αποδέκτης, του νέου κηρύγματος της αγάπης και του αλτρουισμού.
Ο ίδιος ο Χριστός με τα κατασταλτικά του κηρύγματα για ειρήνη, αποτελούσε εμπόδιο στα κατακτητικά σχέδια της Ιμπεριαλιστικής, Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Θεώρησαν τον ειρηνιστή Ιησού αντιδραστικό, αντιεξουσιαστή και επικίνδυνο επαναστάτη. Μαζί με τους φανατικούς Ιουδαίους και πιστούς αρχιερείς και προύχοντες της Παλαιάς Διαθήκης, κατασκεύασαν βαρύ κατηγορητήριο και αποφάσισαν να τον τιμωρήσουν με την βασανιστική κρεμάλα στο Σταυρό.
Το παράδοξο είναι πως ίδιος ο όχλος, που ευεργετήθηκε από τα θαύματα και την παρουσία του Χριστού, την μια Κυριακή τον υποδέχθηκε στην Ιερουσαλήμ μετά ‘Βαΐων και κλάδων’ και την άλλη ο θηριώδης όχλος του φώναζε, ‘Άρον άρον σταύρωσον’ αυτόν. Τίποτα δεν άλλαξε, μετά από δυο και πλέον χιλιετίες.
Ο ίδιος όχλος πετροβολά υπόπτους και τα κανάλια της φρίκης, με τις κατάπτυστες εκπομπές, τους εκμηδενίζουν κοινωνικά και τους σκοτώνουν ψυχικά.
Η Σταύρωση του Χριστού, συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, αφού ο Χριστιανισμός βάλλεται από παντού. Αλλά και η ταπεινότητα και η ακτημοσύνη του Χριστού, ξεθώριασαν και αντικαταστάθηκαν με την λαμπερή και ματαιόδοξη αυτοκρατορική εμφάνιση των εκπροσώπων του, που παραπέμπει σε Βυζαντινή προκλητική χλιδή και πολυτέλεια. Ο Ιησούς ήταν παράδειγμα λιτότητας, με τη απλή αμφίεση και τον τρόπο ζωής του. Γι’ αυτό, αντί για ένα πολυτελές άρμα ‘πολλών ίππων,’ διάλεξε τον ταπεινό όνο, (γαϊδουράκι), για να εισέλθει στην Ιερουσαλήμ.
Οι άνθρωποι καθημερινά με τις πράξεις τους, πληγώνουν τον άκακο και πράο Ιησού.
Εξακολουθούν ανελέητα, να πολεμάνε, να σκοτώνουν, να βιάζουν, να ληστεύουν, να κακοποιούν μικρά παιδιά, να ψευδομαρτυρούν και να στέλλουν στη φυλακή αθώους συνανθρώπους τους.
Στο βωμό του αλόγιστου κέρδους, έπαψαν να σέβονται το περιβάλλον και τα ζώα και καταστρέφουν το οικοσύστημά τους.
Η τελευταία τεχνολογία των μέσων μαζικής ενημέρωσης, από εργαλείο μόρφωσης, ενημέρωσης και σωστής ανθρώπινης επικοινωνίας, έγινε εργαλείο μίσους και έκφρασης απύθμενης κακίας και δίψας για εκδίκηση. Πολλοί δειλοί, κρυμμένοι πίσω από την ανωνυμία, συκοφαντούν χλευάζουν, λοιδορούν, διασύρουν, διαπομπεύουν, παραπληροφορούν και βγάζουν όλη την κακία και την χολή τους, στον διπλανό τους. Χωρίς να έχουν την λεβεντιά και την ευθύτητα, να πουν επώνυμα την γνώμη τους και να κάνουν σωστά την κριτική τους, καρφώνουν με τα πλήκτρα ενός ΗΥ, τον συνάνθρωπο τους. Δυστυχώς σήμερα τον φθονερό πόλεμο μεταξύ τους, οι άνθρωποι τον μετέφεραν στο ‘διαδίχτυο’ και στα λοιπά μέσα μαζικής επικοινωνίας. Κατασκευάζουν αστήρικτες κατηγορίες, διασύρουν ανθρώπους πολιτικούς και μη δημόσια και διαπομπεύουν τηλεοπτικά κάποια ύποπτα άτομα, προ καταδικάζοντάς τα, πριν τα δικάσει επίσημα και με απτές αποδείξεις, η Δικαιοσύνη.
Η κακή διαχείριση αυτής της θαυμαστής, επικοινωνιακής ανακάλυψης του ανθρώπου, πολλούς οδήγησε εκτός από την παθολογική εξάρτηση, στην αυτοκτονία και σε πολλές άλλες τραγικά δυσάρεστες καταστάσεις.
Καθημερινά ο Χριστός, σταυρώνεται και διώκεται με διάφορους τρόπους.
Κάθε χρόνο αυτές τις Άγιες ημέρες, οι επιτήδειοι αμφισβητίες, άπιστοι αντίχριστοι και τόσοι άλλοι, με τον μανδύα ενός επιστήμονα, προσπαθούν να τρώσουν την προσωπικότητα την αξιοπιστία και το έργο του Χριστού, όπως το περιγράφει το Ιερό Ευαγγέλιο. Κυρίως προσπαθούν να κλονίσουν την πίστη μας προς το Χριστιανισμό.
Όπως για παράδειγμα τα εφευρήματα, με μια δήθεν η αρχαιολογική ανακάλυψη ενός αμφιλεγόμενου παπύρου, γραμμένου τον 4ο ή 7ο αιώνα μ.Χ. που αναφέρει τον Ιησού να έχει μια σύζυγο, καθώς και οι κατά καιρούς βλάσφημες κινηματογραφικές ταινίες. Άραγε είναι κατηγορία για ένα άνθρωπο να έχει σύζυγο, παιδιά και οικογένεια;
Εμάς τους Χριστιανούς ουδόλως μας επηρεάζει ή μας στεναχωρεί, αν η ανθρώπινη φύση του Ιησού είχε οικογένεια, όπως έχουν όλοι οι φυσιολογικοί άνθρωποι. Θα μας ενοχλούσε, αν ο Χριστός που πρεσβεύει την ειρήνη και την αγάπη, ήταν φονιάς, ληστής, τοκογλύφος, μιζαδόρος, νταβατζής, απατεώνας, συκοφάντης, υποκριτής, μοιχός, βιαστής, ρατσιστής, εισβολέας σε ξένη χώρα κλπ.
Άρα προς τι, οι γελοίες αυτές κατηγορίες;
Μετά την Σταύρωση, πάντα έρχεται η Ανάσταση. Για αυτό όποιον και ό, τι και αν κατηγορήσουν, όποιον και αν βασανίσουν με λόγια ή με πράξεις, μετά την Ανάσταση η αλήθεια πάντα θα λάμπει. Όπως το Άγιο Φως, που όσο και αν το αμφισβητούν, θα λάμπει αιωνία. Περιμένοντας άλλη μια λαμπερή Ανάταση του Κυρίου μας, σας εύχομαι, ευλογημένη την Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα και Καλό Πάσχα.
Ξανθίππη Αγρέλλη
