Τoν τελευταίο καιρό γινόμαστε μάρτυρες μιάς σειράς υπέροχων επιστημονικών άρθρων του κ Νανόπουλου, όπου όμως, πλέον των άλλων, διατυπώνεται έμμεσα μεν, αλλά σαφώς, η υλιστική άποψη της απουσίας Ανώτερης Αρχής.
Η θεώρηση αυτή, επόμενο είναι, να φαντάζει ως απορρίπτουσα σκοπιμότητες της Φύσης, όπως η εξέλιξη των ειδών και η αιώνια διαμόρφωση του σύμπαντος. Αν και η λαμπρή ανάπτυξη της φυσιολογίας της Μηχανικής του Σύμπαντος εκ μέρους του διαπρεπούς αστροφυσικού είναι εκθαμβωτική, ιδιαίτερα στην Κβαντομηχανική, όλα αυτά είναι παλαιότερες αναπτύξεις προγενέστερων επιστημόνων.
Στα άρθρα του κ Νανόπουλου, τονίζεται ιδιαίτατα η τυχαιότητα της δημιουργίας για να δικαιολογηθεί η ανυπαρξία της Αρχής. Όμως, ο πατέρας της τυχαιότητος και της απροσδιοριστίας, ο αείμνηστος Heisseberg, τοποθέτησε την θεωρία του, μόνο στα ασφυκτικά πλαίσια του χρόνου ζωής, ενός κβάντουμ. Άρα είναι μάταιο να ξεχειλώνεται το θεωρητικό αυτό σωματίδιο, για να χωρέσουμε την Αρχή.
Η ανθρώπινη Νόηση δεν έγινε τυχαία. Και δεν απαξιώνεται έτσι απλά. Το ανθρώπινο είδος για κάποιο άγνωστο λόγο μέχρι σήμερα, είχε την εύνοια της προώθησης.
Ο κ Νανόπουλος έχει κολοσσιαία γνώση. Συνεπώς, εάν επιθυμεί την διακήρυξη της θεωρίας της τυχαίας μας ύπαρξης, ας την καταθέσει σε διάλογο, ώστε να δοθεί η ευκαιρία στον επιστημονικό αντίλογο. Δεν έχει λόγους αποφυγής και τούτο λόγω της επιστημονικής του δύναμης.
Η ύπαρξη του ανθρώπου δεν είναι τυχαία, χωρίς αυτό να σημαίνει την καταναγκαστική αποδοχή ενός Θεού . Ανώτατη Αρχή, Θεός λοιπόν, είναι ή ίδια ή Φύση που θα συνεχίσει απαρέγκλιτα να απορρίπτει την αποκάλυψη της. Τόσο στον κ Νανόπουλο όσο και σε όλους εμάς. Γιατί προς το παρόν, δεν έχει λόγο απολογίας, ενώ έχουμε όλοι οι άλλοι.
Κων/νος Χάντζος
Ειδικός παθολόγος – στρατιωτικός ιατρός
