Με ένα άρθρο – φωτιά στο Newsbomb.gr ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, ο κ. Γιάννης Βαληνάκης βάζει το δάχτυλο επί τον τύπο των ήλων τόσο για την τουρκική προκλητικότητα, όσο και για τις επιλογές που έχει η Ελλάδα έναντι των Τούρκων – Διαβάστε το άρθρο γνώμης του πρώην υπουργού και θα καταλάβετε γιατί πρέπει να προετοιμαζόμαστε, ψυχολογικά, για όλα τα σενάρια
Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο του καθηγητή Πανεπιστημίου και πρώην υφυπουργού Εξωτερικών (2004-2009) Γιάννη Βαληνάκη:
«Κάθε μέρα που περνάει αυξάνεται, γεωμετρικά πλέον, η αίσθηση ότι η Τουρκία του Ερντογάν έχει καταστεί ανεξέλεγκτη στις διεκδικήσεις της, επιδιώκοντας παράλληλα με την τουρκική αρμάδα που περιφέρεται στην ελληνική (έστω και μη ακόμη οριοθετημένη) υφαλοκρηπίδα να δημιουργήσει νέα δεδομένα. Τι μπορούμε να περιμένουμε για μια επωφελή και βιώσιμη λύση του προβλήματος Τουρκία από τη γερμανική, νατοική ή άλλη μεσολάβηση «ίσων» αποστάσεων και τις όποιες ευρωπαικές κυρώσεις; Και τι διπλωματικές πρωτοβουλίες μπορούμε εμείς οι ίδιοι να σχεδιάσουμε;
1. Ο Ερντογάν δεν κρύβει πλέον πολύ ότι πέρα από το μισό Αιγαίο και ολόκληρη την Ανατ.Μεσόγειο, θέλει και αλλαγή χεραίων συνόρων («αναθεώρηση» της Συνθήκης της Λωζάνης). Για να πετύχει τον στόχο του επιδώκει πλέον στρατιωτική σύγκρουση που ίσως δεν περιοριστεί στη θάλασσα ή στον αέρα («θερμό επεισόδιο»), αλλά θα στοχεύει σε κατάληψη ελληνικού εδάφους. Οι περισσότεροι στην Ευρώπη και τον κόσμο κάνουν δυστυχώς ακόμη ότι δεν το καταλαβαίνουν.
2. Επί δεκαετίες θεωρούσαμε ότι η Τουρκία θα αποτρεπόταν από επίθεση επειδή α) στόχευε μόνο να μας απειλήσει για να μας σύρει σε διαπραγματεύσεις, β) θα επενέβαιναν αμέσως οι ΗΠΑ (βλ. Ίμια) για να αποτραπεί οποιαδήποτε ανταλλαγή πυρών γ) υπήρχε μιά ισορροπία από πλευράς εξοπλισμών. Και οι τρεις αυτοί παράγοντες έχουν στον ένα ή τον άλλο βαθμό αλλάξει. Η αποτρεπτική μας ικανότητα έχει επιπλέον πληγεί —μας λέει ωμά ο Ερντογάν— όταν επί δεκαετίες λόγω του casus belli δεν θεσπίσαμε ούτε ένα πρόσθετο ν.μ. χωρικών υδάτων ή θαλάσσιας ζώνης και επιπλέον η χώρα μας «κατάπιε» το 1996 την αποβίβαση Τούρκων κομάντος σε ελληνικό νησί. Δεν φαίνεται λοιπόν να παίρνει την αποτροπή μας πολύ στα σοβαρά και μας το επαναλαμβάνει καθημερινά κατάμουτρα και προσβλητικά.
3. Από πλευράς μας, επιλέγοντας εδώ και δεκαετίες (ορθά κατά τα άλλα) την φιλειρηνική-αμυντική στρατηγική, χαρίσαμε αναγκαστικά το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού (πού, πότε και πως θα χτυπήσει) στην Άγκυρα. Αν συνυπολογίσει κανείς και το άλλο τουρκικό πλεονέκτημα, της απόστασης από τα ανατολικότερα νησιά (πχ Καστελόριζο), τα πράγματα δεν είναι απλά. Παρά την ποιοτική μας υπεροχή, η Τουρκία δεν φαίνεται να αποτρέπεται με απειλές μας για αποφασιστική άμυνα ή και ισοπέδωση βραχονησίδας σε περίπτωση επίθεσής της. Για να αποτραπεί η Τουρκία πρέπει η ίδια να πειστεί (όχι εμείς απλώς να το διακηρύσσουμε—ας ξανακυττάξουν ορισμένοι τα αλφαβητάρια της στρατηγικής) ότι :
α) είμαστε αποφασισμένοι «να μπούμε κι εμείς μαζί της στο φρενοκομείο» της στρατιωτικής σύγκρουσης πραγματοποιώντας την όποια απειλή αντιποίνων μας
β) ότι 1-2 σημαντικές χώρες τουλάχιστον θα μας συνδράμουν στρατιωτικά (εξ ού και η μεγάλη σημασία της αναμενόμενης συμφωνίας συνδρομής με τη Γαλλία) και οι διεθνείς κυρώσεις δεν θα είναι καθυστερημένες ή άσφαιρες, και κυρίως
γ) ότι έχουμε από μόνοι μας την αναγκαία στρατιωτική ισχύ και ικανότητα για να το πετύχουμε. Εδώ μετράει η μαχητική ικανότητα των ενόπλων δυνάμεών μας (που αποδείχθηκε άριστη!) αλλά και η (πραγματική ) αξιολόγηση που κάνει η Άγκυρα ως προς την ικανότητά μας να επιφέρουμε —ακόμα και μετά από ισχυρό αιφνιδιαστικό χτύπημα εναντίον μας— ένα στρατηγικό και εξαιρετικά επώδυνο «δεύτερο χτύπημα» εναντίον της, ώστε ζυγίζοντας τις κερδοζημίες μιάς επίθεσής της, να αποτραπεί τελικά.
4. Η Ελλάδα πρέπει λοιπόν να πείσει τον Ερντογάν με την εν γένει συμπεριφορά της, με την άμεση απόκτηση των κατάλληλων οπλικών συστημάτων και με κατά το δυνατόν διασφαλισμένες —όχι μόνο εικαζόμενες βάσει κοινών ασκήσεων και αγοράς υλικού—στρατιωτικές στηρίξεις την κρίσιμη ώρα, ότι σε περίπτωση επίθεσής του κατά της χώρας μας θα υποστεί στρατιωτικά τόσο μεγάλο ανταποδοτικό πλήγμα στο έδαφός του που δεν θα αξίζει να το ρισκάρει.
5. Το ότι η χώρα μας πρέπει πλέον να πάρει στα σοβαρά το σενάριο γενικότερης στρατιωτικής σύγκρουσης και να προετοιμάζεται πυρετωδώς δεν σημαίνει βέβαια ότι το προτιμούμε. Τα «έξυπνα» διπλωματικά χτυπήματα είναι απείρως προτιμότερα. Τέτοια ήταν οι συμφωνίες οριοθέτησης ΑΟΖ με Ιταλία και Αίγυπτο, η επικείμενη αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία, η αποφασιστικότητα που επιδείξαμε στον Εβρο και τα νησιά απέναντι στον μεταναστευτικό πόλεμο του Ερντογάν κ.ά. Μπορούμε όμως υπό τις γνωστές σημερινές συνθήκες να περιμένουμε πολλά από τη γερμανική μεσολάβηση ίσων αποστάσεων , από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ; Βλέπουμε να κάμπτεται μπροστά σε αυτά και τις επαπειλούμενες κυρώσεις ο παραληρηματικός Φύρερ της Μεσογείου;
6. Με την Τουρκία να ετοιμάζεται για στρατιωτική αναμέτρηση και να βάζει τα πάντα (ακόμη και τα πιό εξωφρενικά) στο τραπέζι για την επόμενη μέρα, η Ελλάδα δεν έχει περιθώρια αναμονής και αναβολής. Το χειρότερο σενάριο τουρκικής επιθετικότητας διαγράφεται στον ορίζοντα περισσότερο από ποτέ. Ήρθε η ώρα που πρέπει η Ελλάδα, με σύνεση αλλά και αποφασιστικότητα, να ασκήσει σταδιακά στην Αν.Μεσόγειο, δικαιώματα και δικαιοδοσίες που το διεθνές δίκαιο της επιτρέπει απολύτως. Στη νέα navtex της τουρκικής αρμάδας απαντάμε πχ με επέκταση των προς νότο χωρικών υδάτων Κρήτης, Κάσου, Καρπάθου και Ρόδου μεταξύ του 26ου και 28ου μεσημβρινού (παράλληλα με τη συμφωνημένη γραμμή οριοθέτησης με την Αίγυπτο). Και ας ετοιμαζόμαστε με ανάλογα,διπλωματικά πάντα, χτυπήματα για κάθε σενάριο σε σχέση με το Καστελόριζο. Για το οποίο παρεμπιπτόντως πολλά θα μπορούσαμε και με εθνικά μέτρα αλλά και με ευρωπαική στήριξη να κάνουμε, όπως πχ ένα ειδικό φορολογικό καθεστώς, ώστε να εκτινάξει την ζωτική πλέον ανάπτυξή του (ήδη η φετινή τουριστική σεζόν του δέχθηκε μεγάλο πλήγμα).
Ενόψει όλων αυτών ας προετοιμαζόμαστε σοβαρά για όλα τα σενάρια. Κι ας αναλογιστούμε ψύχραιμα αλλά και αποφασιστικά με ποιά διπλωματικά χτυπήματα και πρωτοβουλίες θα μπορούσαμε, όχι μόνο να απαντήσουμε στις διευρυνόμενες τουρκικές προκλήσεις, αλλά και να ενισχύσουμε αποφασιστικά τις διαπραγματευτικές μας θέσεις για τις θαλάσσιες ζώνες ενόψει του διαλόγου που αργά ή γρήγορα έρχεται».
Πηγή: newsbomb.gr
