Μηχανοκίνητος αθλητισμός: Ο Σταύρος Γρύλλης γράφει την πιο λαμπρή ιστορία στον κόσμο του μηχανοκίνητου αθλητισμού για την Ελλάδα και την Κύπρο. Το παιδί θαύμα, ο οδηγός φαινόμενο, ταπεινά με ήθος και απύθμενη αγάπη για το drift και τον μηχανοκίνητο αθλητισμό εργάζεται καθημερινά, εξελίσσεται και σπάει όλα τα ρεκόρ στην πορεία του… Απολαύστε και γνωρίστε τον ένα και μοναδικό Σταύρο Γρύλλη!!!
Ποια ήταν η αφορμή-αιτία να μπλέξεις από μικρός o Σταυρός Γρύλλης με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό και το Drift?
Σταυρός Γρύλλης: Θυμάμαι τον εαυτό μου στην ηλικία των 2-3 ετών να παρακολουθώ συνεχώς DVDs σχετικά με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό και επίσης να ξεφυλλίζω περιοδικά με αυτοκίνητα που είχε ο μπαμπάς μου στο σπίτι. Στα 4 μου, μετά από δική μου επιμονή και επιθυμία βρεθήκαμε εγώ και ο μπαμπάς μου στο Athens Tuning show όπου εκεί παρακολούθησα ζωντανά για πρώτη φορά επίδειξη drift. Αυτό ήταν για μένα η αρχή του «κακού». Ήξερα πλέον με τι θα ήθελα να ασχοληθώ. Επίσης το γεγονός ότι από πολύ μικρός περνούσα πολλές ώρες στο συνεργείο του μπαμπά μου και ήμουν παρόν σε πολλές επισκευές, βελτιώσεις και μετατροπές που αναλάμβανε ο μπαμπάς μου ήταν κάτι που επίσης συνέβαλε και αυτό στο να θέλω να ασχοληθώ με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό.
Πες μας για το ρεκόρ Γκίνες – Record Guiness;
Την διαδικασία για την εγγραφή μου στο βιβλίο με τα ρεκόρ Γκίνες (Record Guiness), ως ο μικρότερος οδηγός που πήρε ποτέ μέρος σε αγώνα drift- ήμουν 11 ετών τότε, είχε αναλάβει ένας φίλος που τότε ζούσε μόνιμα στην Αγγλία. Η οικογένειά μου συγκέντρωσε όλα τα απαιτούμενα δικαιολογητικά (μεταφρασμένο από δικηγόρο το πιστοποιητικό γέννησής μου, βίντεο από τον αγώνα που συμμετείχα, βεβαίωση από τον ιδιοκτήτη της πίστας που πραγματοποιήθηκε ο αγώνας κλπ) και τα απέστειλε στον φίλο μας. Από τότε δεν είχα ποτέ καμία ενημέρωση για το θέμα αυτό. Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω εάν και πότε θα καταχωρηθεί τελικά η αίτησή μου.
Συμμετέχεις από πολύ μικρός με τα χρώματα της Κύπρου σε αγώνες. Πόσο δύσκολη ήταν η επιλογή να ταξιδεύει και να αγωνίζεται στο εξωτερικό και να μην μπορεί να συμμετάσχει στους Ελληνικούς αγώνες ως ανήλικος αθλητής, ο Σταυρός Γρύλλης;
Η αλήθεια είναι ότι είχα στενοχωρηθεί πολύ αλλά κατάλαβα ότι έπρεπε να το σεβαστώ και αυτό έκανα. Ήμουν όμως πολύ τυχερός και πολύ ευγνώμων σε όλους όσους βοήθησαν στο να μου δοθεί η ευκαιρία να διαγωνιστώ στην Κύπρο και να ακολουθήσω το κυπριακό πρωτάθλημα και επίσης να διαγωνιστώ με τα κυπριακά χρώματα σε πανευρωπαϊκούς αγώνες. Η Κύπρος για μένα ήταν μεγάλο σχολείο γιατί το επίπεδο των οδηγών ήταν πολύ υψηλό και έτσι είχα την ευκαιρία να μάθω πολλά πράγματα από αυτούς. Επίσης η πίστα που πραγματοποιούνταν οι αγώνες ήταν πολύ τεχνική και πολύ απαιτητική. Με αφορμή την ερώτηση σας αυτή, θα ήθελα να τους ευχαριστήσω για άλλη μία φορά που με δέχτηκαν, όταν η πατρίδα μου μου έβαλε φρένο στην πορεία μου αυτή.
Πιστεύεις το γεγονός ότι πήγες στην Κύπρο σε βοήθησε ή θα είχες καλύτερη πορεία αν έμενες στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα?
Το γεγονός ότι διαγωνιζόμουν στην Κύπρο, αυτό σήμαινε ότι το αγωνιστικό μου αμάξι παρέμενε εκεί. Εμείς πάντα πηγαίναμε μία μέρα μόνο πριν τον αγώνα με τον μπαμπά μου οπότε δεν υπήρχε ο χρόνος να βελτιώσουμε τίποτα στο αμάξι. Αυτό «ανάγκαζε» εμένα να βελτιωθώ, εάν ήθελα να είμαι ανταγωνιστικός γιατί όπως σας είπα το αγωνιστικό επίπεδο των οδηγών αλλά και των αυτοκινήτων τους ήταν πολύ υψηλό. Τώρα ποια θα ήταν η πορεία μου εάν θα ακολουθούσα το ελληνικό πρωτάθλημα ειλικρινά δεν μπορώ να το γνωρίζω. Το επίπεδο των Ελλήνων οδηγών είναι εξίσου καλό απλά θα ήταν πιο εύκολο για εμάς να «πειράξουμε» το
αμάξι μας οπότε ίσως η δική μου βελτίωση να καθυστερούσε.
Ο Σταυρός Γρύλλης ποιά θεωρεί τα δυνατά και τις αδυναμίες του ως οδηγός?
Πιστεύω ότι τα δυνατά μου σημεία είναι η επιθετικότητα μου και ότι οδηγάω με πολύ γκάζι και πολύ φόρα. Επίσης αντιλαμβάνομαι ό,τι γίνεται στο αυτοκίνητο , έχω μάθει να ακούω τον παραμικρό θόρυβο και να τον ερμηνεύω. Εκτός λοιπόν από οδηγικά γνωρίζω και μηχανολογικά τι συμβαίνει στο αμάξι. Αυτό είναι πολύ καλό γιατί καθοδηγώ την ομάδα μου και η λύση έρχεται πιο γρήγορα. Το ότι γνωρίζω όμως και το μηχανικό κομμάτι αυτό μπορεί ταυτόχρονα να χαρακτηριστεί και αδύνατο σημείο γιατί ξεφεύγω από το κομμάτι οδήγησης και αρχίζω να σκέφτομαι και να με απασχολεί τι μπορεί να συμβαίνει στο αμάξι. Οπότε δεν έχω την απόλυτη συγκέντρωση στην οδήγηση, όπως χρειάζεται, και πολλές φορές προβληματίζομαι για τα μηχανικά προβλήματα του αυτοκινήτου μου. Μιλάω όμως εγώ για τον εαυτό μου και δεν ξέρω εάν είμαι αντικειμενικός, ίσως θα είχε ενδιαφέρον να μιλήσει κάποιος άλλος για εμένα.
Ο μικρός 8 χρόνος Γρύλλης είχε ποτέ ονειρευτεί οτι θα τρέχει στις Νο1 διοργανώσεις στον κόσμο όπως το Drift Masters;
Στα 8 μου το όνειρο που είχα, και πιστέψτε με φάνταζε άπιαστο και εξωπραγματικό τότε, ήταν να γνωρίσω όλους τους Έλληνες οδηγούς που παρακολουθούσα στα DVDs από κοντά. Τώρα να βρεθώ στις πίστες και να αγωνιστώ μαζί τους έκανε το όνειρο ακόμη πιο άπιαστο, ήταν κάτι πέρα από κάθε φαντασία. Αφού το κατάφερα αυτό, με την πολύτιμη βοήθεια βέβαια πολλών ατόμων, η εξέλιξη μου ήταν σταδιακή όπως σταδιακά μεγάλωναν και τα όνειρα μου και οι στόχοι μου. Έτσι έφθασα σιγά σιγά να διαγωνίζομαι στο κορυφαίο πρωτάθλημα DRIFT MASTERS σε ηλικία 18 ετών.
Ποιός ήταν αυτός ή αυτοί που δημούργησαν και εξέλιξαν τον Σταύρο Γρύλλη ως οδηγό;
Σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη μου ως οδηγό έπαιξε η Κύπρος και το πρωτάθλημα της. Όπως σας είπα το αγωνιστικό επίπεδο των οδηγών ήταν πολύ υψηλό. Στην Κύπρο είχα την τύχη αλλά και την τιμή να γνωρίσω τον Hiroki Furuse γνωστό ως Sleepy, ο οποίος ήταν κριτής στο πρωτάθλημα της Κύπρου. Τον γνώρισα το 2013 που πρωτοπήγα εκεί και ήταν κριτής έως το 2016, καταγόταν από την Ιαπωνία και μου δίδαξε πάρα πολλά, τα οποία ακόμη τα θυμάμαι και τα εφαρμόζω. Τα δύο τελευταία χρόνια σημαντικό ρόλο στην οδηγική μου εξέλιξη έπαιξε και ο σπότερ μου Νίκος Χρυσανθάκης και τον ευχαριστώ πάρα πολύ για αυτό. Επίσης στις συμμετοχές μου στο DRIFT MASTERS έπρεπε να αναμετρηθώ με τους κορυφαίους οδηγούς αγώνων και να δώσω πάνω από το 100% των δυνατοτήτων μου, οπότε έπρεπε αναγκαστικά να εξελιχθώ.
Πες μας την πορεία των αγωνιστικών σου και τις βελτιώσεις ,μεταμορφώσεις που έγιναν από τα 8 σου έτη έως και σήμερα;
Στο Ε30 πριν δέκα χρόνια βάλαμε ένα κιτ για να στρίβει καλύτερα το τιμόνι και μία ανάρτηση. Στο σασί δεν έχουμε κάνει καμία αλλαγή απλά το εξελίξαμε για να φθάσει από τα 180 στα 500 άλογα. Το corolla το αγοράσαμε όταν ήμουν 9 ετών και ήταν μαμά δεν ήταν αγωνιστικό. Στο corolla έχει γίνει μεγαλύτερη εξέλιξη. Αλλά άλλαξαν και οι στόχοι μας από τότε που φτιάχτηκε το αμάξι. Ξεκίνησε με 580 άλογα, πολύ πιο βαρύ από ότι είναι τώρα και επίσης χωρίς να στρίβουν πολύ οι ρόδες. Στην συνέχεια κάναμε βελτιώσεις στο βάρος, στο στήσιμο, στην δύναμη του κινητήρα και σιγά σιγά μετά από πολλά στάδια έφθασε στην σημερινή του μορφή που πιστεύω ότι είναι η καλύτερη εκδοχή του, όσον αφορά την απόδοση του.
Σταυρός Γρύλλης και οι αφανείς ήρωες που κρύβονται πίσω από αυτόν;
Οι αφανείς ήρωες πίσω από εμένα είναι πολλοί. Αρχικά η οικογένεια μου, που όχι μόνο με εμπιστεύτηκε και μου επέτρεψε να ασχοληθώ με το drift αλλά είναι και πολύ υποστηρικτική. Οι χορηγοί μου που η βοήθεια τους είναι πολύτιμη όλα αυτά τα χρόνια. Η ομάδα μου που με ακολουθεί σε κάθε αγώνα μου και χωρίς αυτούς δεν ξέρω τι θα έκανα, η οποία βέβαια πλέον είναι οικογένεια για μένα και αποτελείται από τον κ. Πέτρο Ταξόπουλο, ιδιοκτήτη της εταιρείας RTMG PERFORMANCE που μαζί με τον μπαμπά μου φροντίζουν τα μηχανικά και ηλεκτρικά του αυτοκινήτου, τον κ. Χρυσανθάκη Νίκο που είναι ο σπότερ μου, τον κ. Βασίλη Αθανασιάδη που είναι υπεύθυνος για τα λάστιχα και τέλος τον αδελφό μου Ηλία Γρύλλη που εκτελεί χρέη βοηθού μηχανικού, βιντεοσκοπεί τους αγώνες μου και ασχολείται με τα media. Εκτός από τους παραπάνω όμως, σίγουρα έπαιξε σημαντικό ρόλο στην πορεία μου ο Σωτήρης Τούντας, ιδιοκτήτης της TOUNTAS GARAGE, ο οποίος πίστεψε σε μένα από πολύ νωρίς και στήριξε όλη αυτή την προσπάθεια μου, και ήταν δίπλα μου όποτε τον χρειάστηκα με κάθε τρόπο.
Τι σκέφτεσαι πρίν τον αγώνα καιτι είναι αυτό που σου δίνει θετική ενέργεια και ώθηση;
Πριν από κάθε αγώνα η αλήθεια είναι ότι το μόνο που σκέφτομαι και το μόνο που θέλω είναι να πάνε όλα καλά και να φέρω κάθε φορά το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Όλη η ομάδα μου είναι πολύ υποστηρικτική και προσπαθεί να προετοιμάσει εμένα αλλά και το αυτοκίνητο μου για να το πετύχουμε αυτό. Την ώρα που είμαι όμως στην εκκίνηση, ο μόνος που έχει δυνατότητα να επικοινωνήσει μαζί μου είναι ο σπότερ μου, οπότε τα λόγια του είναι πολύ ενθαρρυντικά και οι τελευταίες του συμβουλές επίσης πολύ πολύτιμες. Έτσι το μόνο που έχω να κάνω είναι να κάνω τον σταυρό μου και τέρμα γκάζι!
Πες μας την εμπειρία σου από το DRIFT KING & DRIFT MASTERS ποιες οι διαφορές και πως τις έχεις βιώσει τις συγκεκριμένες διοργανώσεις;
Στο DRIFT KINGS συμμετέχω περισσότερα χρόνια και για τον λόγο αυτό θεωρώ ότι έχω περισσότερη εμπειρία εκεί. Η πρώτη μου συμμετοχή ήταν το 2015 στην Ουγγαρία όταν ονομαζόταν το πρωτάθλημα τότε KING OF EUROPE. Πρόκειται για μία πολύ καλή διοργάνωση με οδηγούς από πολλές ευρωπαϊκές χώρες με αρκετά υψηλό επίπεδο και τα τελευταία χρόνια έχει διοργανώσει και πολλούς αγώνες στην Ελλάδα. Αδιαμφισβήτητα όμως το επίπεδο στο DRIFT MASTERS είναι πολύ μα πάρα πολύ πιο υψηλό. Όλοι οι οδηγοί από τον πρώτο έως τον τελευταίο στην βαθμολογική κατάταξη είναι πολύ καλοί και πολύ ανταγωνιστικοί. Οι διαφορές τους στην βαθμολογία είναι πολύ μικρές. Οι πίστες και οι διαδρομές είναι πολύ απαιτητικές και πολύ γρήγορες. Οι χώρες που διοργανώνεται το πρωτάθλημα αυτό είναι πολύ μακρινές και τα ταξίδια πολύ κουραστικά και πολυήμερα. Η εμπειρία όμως από ένα τέτοιο αγώνα είναι απίστευτη και μοναδική. Νοιώθεις νικητής μόνο και μόνο ότι βρίσκεσαι εκεί και συναγωνίζεσαι με τους κορυφαίους και τους καλύτερους οδηγούς. Σαν οδηγός θα πρέπει να πιέζεις σε κάθε πέρασμα και να δίνεις πάνω από το 100% των δυνατοτήτων σου. Με το κάθε πέρασμα φθάνεις στα όρια τόσο τα δικά σου όσο και του αυτοκινήτου σου.
Ο Σταυρός Γρύλλης και οι στόχοι του για το 2023;
Για το 2023 στόχος μου είναι να πάρω μέρος σε κάποιους αγώνες εδώ στην Ελλάδα, τόσο του πανελληνίου πρωταθλήματος όσο και του DRIFT KINGS. Να ακολουθήσω κάποιους αγώνες και στο κυπριακό πρωτάθλημα με το Ε 30 μου που είναι Κύπρο και με περιμένει. Στόχος μου επίσης είναι να συμμετέχω σε ένα αγώνα DRIFT MASTERS τον Αύγουστο στην Γερμανία στο Φερόπολις αφού οι χώρες που διοργανώνονται οι υπόλοιποι γύροι του συγκεκριμένου πρωταθλήματος είναι πολύ μακρινοί (Φιλανδία, Σουηδία, Ιρλανδία κλπ).
Η πιο αξέχαστη στιγμή στην πορεία σου συναισθηματικά;
Η πιο αξέχαστη στιγμή για μένα από συναισθηματικής άποψης μπορώ να πω ότι ήταν ο αγώνας που έγινε τέλος Σεπτέμβρη στο ΟΑΚΑ. Μετά από το τρακάρισμα που είχα στο DRIFT MASTERS στην Αυστρία το περασμένο καλοκαίρι προβληματίστηκα πάρα πολύ με το αμάξι όπως και όλη η ομάδα μου φυσικά. Φέραμε το αμάξι στην Κω και δεν ήθελα να κάνουμε τίποτα στο αμάξι, με μόνη εξαίρεση τον πατέρα μου που μου δήλωσε ότι ήθελε να προχωρήσει και να φτιάξει το αμάξι σιγά σιγά γιατί δεν μπορούσε να το βλέπει έτσι, μου είχε πει χαρακτηριστικά. Όπως σας είπα όμως εγώ είχα προβληματιστεί πολύ, πολλά περνούσαν από το μυαλό μου σχετικά με το αμάξι. Είχα αρχίσει μέσα μου να το «αμφισβητώ», να μου φαίνεται «λίγο» και επίσης να μου φαίνεται «λάθος». Μετά την Αυστρία δεν είχα πάρει μέρος σε κανένα αγώνα μέχρι που ανακοινώθηκε ο αγώνας στο ΟΑΚΑ. Είχαμε μπροστά μας μόνο μια εβδομάδα. Αποφάσισα να τρέξω. Το ανακοίνωσα στην ομάδα μου και ήταν όλοι θετικοί. Είχαμε πολύ δουλειά μπροστά μας, παρά το γεγονός ότι ο μπαμπάς μου προχωρούσε σιγά σιγά όλο αυτό το διάστημα. Ήταν σχεδόν μόνο σίδερα το αμάξι, μόνο το σασί. Το ξέρω ότι θα ήταν για εμάς πολύ δύσκολο και κουραστικό. Για εμάς μόλις είχε ξεκινήσει ο αγώνας, ο αγώνας με τον χρόνο. Ατελείωτες ώρες δουλειάς και πολύ ξενύχτι από εμένα και τον πατέρα μου. Φανταστείτε μία ώρα πριν φύγει το καράβι από την Κω εμείς κάναμε ευθυγράμμιση ακόμη στο αμάξι, το έβγαλα σε μια μικρή ευθεία και πάτησα μία δευτέρα και αυτό ήταν. Το ανεβάσαμε στο τρέιλερ και φύγαμε. Ούτε σπίτι δεν προλάβαμε να πάμε. Όπως ήμασταν φύγαμε. Πήραμε τις βαλίτσες από το πεζοδρόμιο που τις είχε κατεβάσει η μητέρα μου και τα αδέλφια μου και φύγαμε. Οπότε φθάσαμε στο ΟΑΚΑ χωρίς να το έχω οδηγήσει καθόλου μετά το τρακάρισμα. Δεν ήξερα αν μπορεί να στρίβει, δεν ήξερα τίποτα, ήξερα μόνο ότι ήθελα να τρέξω. Μετά το τέλος του αγώνα, που με έβγαλε νικητή η χαρά μου ήταν πάρα πολύ μεγάλη. Το είχα ανάγκη μετά από την τραυματική εμπειρία της Αυστρίας. Το corolla μου μόλις μου είχε αποδείξει για μια ακόμη φορά τι μπορεί να κάνει.
Η πιο αξέχαστη στιγμή στην πορεία σου αγωνιστικά;
Έχω ζήσει πολλές στιγμές, η αλήθεια είναι, που θα μείνουν αξέχαστες είτε σε συναισθηματικό είτε σε αγωνιστικό επίπεδο. Η πρώτη φορά που εμφανίστηκα στις Αφίδνες, ως καλεσμένος της ομάδας WOT το 2012, η πρώτη φορά που εμφανίστηκα στην Κύπρο το 2013, η πρώτη φορά που βγήκα 1 ος νικητής στην Κύπρο το 2016, που βγήκα 3 ος στην Γερμανία στο DRIFT KINGS το 2019, η πρόσφατη πρωτιά μου στις Σέρρες στο DRIFT KINGS τον Οκτώβριο του2022 και τόσες άλλες. Όμως η συμμετοχή μου στο DRIFT MASTERS για πρώτη φορά στην Αυστρία τον Ιούλιο του 2021 όπου κατάφερα να κατακτήσω την 12 η θέση στα μονά βαθμολογημένα ανάμεσα σε περίπου 60 συμμετοχές ήταν για μένα πολύ σημαντικό γιατί το επίπεδο εκεί είναι κορυφαίο.
Ο Σταυρός Γρύλλης είχε ένα διάστημα πολύ δύσκολό και αρνητικό στην πορεία του;
Το πιο δύσκολο διάστημα για μένα ήταν από τον Μάιο του 2022 έως τα μέσα Σεπτεμβρίου του 2022. Αρχές Μαΐου συμμετείχα στο DRIFT MASTERS στην Ιρλανδία. Μετά από ένα μεγάλο, κουραστικό και πολύ αγχωτικό ταξίδι πολλών ημερών όπως μπορείτε να καταλάβετε, φθάσαμε Ιρλανδία. Ενώ είχαμε οργανώσει το ταξίδι μας ώστε να μην αγχωθούμε και να υπάρχει χρόνος να φθάνουμε έγκαιρα σε κάθε λιμάνι και σταθμό, όταν ήμασταν μέσα στο πλοίο από Πάτρα για Ανκόνα μας ενημέρωσαν με ένα email ότι το δρομολόγιο που είχαμε κλείσει από το Σέρμπουρ της Γαλλίας για Ιρλανδία ματαιώνεται. Οπότε είχαμε δυο επιλογές, ή να προλάβουμε το προηγούμενο δρομολόγιο που ήταν ένα 24ωρο νωρίτερα ή να γυρίσουμε πίσω γιατί με το επόμενο δεν θα προλαβαίναμε τον αγώνα. Οπότε ο μπαμπάς μου οδήγησε ασταμάτητα για 24 ώρες, με πολύ μικρές στάσεις για να προλάβουμε το δρομολόγιο. Φθάσαμε μισή ώρα πριν την αναχώρηση του πλοίου! Καταλαβαίνετε το άγχος και την κούραση μας! Τέλος πάντων, μετά από όλα αυτά στον αγώνα αντιμετωπίσαμε το εξής πρόβλημα : Δεν είχαμε ανακαλύψει ότι το αυτοκίνητο είχε πρόβλημα με την αντοχή των ελαστικών. Προς έκπληξη όλης της ομάδας το αμάξι έμεινε από λάστιχα ενώ δεν το περιμέναμε. Ήταν η μάχη που έχασα από τον Rovanpera. Η απογοήτευση μας ήταν τεράστια γιατί μετά από ένα τόσο μεγάλο και πολύ αγχωτικό ταξίδι, όπως σας είπα, έγινε ένα τέτοιο απρόσμενο λάθος. Παρόλα αυτά αποφασίσαμε να πάμε και στον επόμενο αγώνα στην Αυστρία πιστεύοντας ότι είχαμε αντιμετωπίσει το πρόβλημα και θα ήμασταν πιο προετοιμασμένοι. Και έτσι έγινε. Τα πρώτα περάσματα ήταν απίστευτα, το αμάξι ήταν πάρα πολύ καλό, μέχρι που βγήκα εκτός πίστας στην μάχη που θα με έβαζε στην 8αδα και τράκαρα. Με την εξέλιξη αυτή ένιωσα πάρα πολύ άσχημα. Μου ήταν πολύ δύσκολο να το διαχειριστώ. Τα δευτερόλεπτα αυτά ήταν για μένα ότι πιο δύσκολο και άσχημο έχω ζήσει. Εκτός του ότι τελείωσε ο αγώνας πια για μένα δεν μπορούσα να βλέπω το αμάξι σε αυτή την κατάσταση. Δεν γνωρίζαμε στην φάση αυτή το μέγεθος της ζημιάς. Πέρασαν από το μυαλό μου, όχι μόνο τα χρήματα που είχαμε ξοδέψει στο αμάξι και τι θα χρειαστεί ξανά για την επισκευή του, αλλά και οι ατελείωτες ώρες πολλών χρόνων του πατέρα μου για το στήσιμο του αυτοκίνητου μου. Ατελείωτες ώρες και από μένα φυσικά, όσο μου επέτρεπε το σχολείο μου εκείνα τα χρόνια, ήμουν εκεί μαζί με τον μπαμπά μου. Αυτό το διάστημα ήταν πράγματι πολύ δύσκολο για μένα, γεμάτο άγχος, προβληματισμό και απογοήτευση και σίγουρα ήταν ένα διάστημα που δεν θέλω να θυμάμαι.
Είσαι ένα νέο παιδί τι θα έλεγες σε συνομήλικους σου που σίγουρα βαράνε λιγότερη τρέλα από εσένα στο θέμα να μην κάνουν βλακείες στους δρόμους
Θα ήθελα να τους πω να είναι πολύ προσεκτικοί. Να φοράνε πάντα το κράνος στην μηχανή τους και την ζώνη στο αυτοκίνητο τους. Να σέβονται και να τηρούν τους κανόνες οδικής κυκλοφορίας όχι από φόβο για την αστυνομία για να γλιτώσουν κάποιο πρόστιμο αλλά για να σώσουν τις ζωές τους αλλά και των συνανθρώπων τους πολλές φορές. Αυτό πρέπει να αλλάξει στην νοοτροπία όλων μας. Ο κίνδυνος είναι ίδιος για όλους κάθε στιγμή και δεν πρέπει να πιστεύουμε ότι δεν θα συμβεί σε εμάς, γιατί δήθεν είμαστε καλοί οδηγοί και πολύ προσεκτικοί. Πρέπει να τηρούμε τα όρια ταχύτητας και ποτέ να μην οδηγούμε μετά την κατανάλωση αλκοόλ. Είναι κρίμα να χάνονται τόσοι άνθρωποι στους δρόμους. Εάν τώρα κάποιος είναι λάτρης του αυτοκινήτου και γενικά του μηχανοκίνητου αθλητισμού και θέλει να το ζήσει λίγο πιο έντονα , υπάρχουν οι πίστες που μπορεί να το κάνει. Είναι ένας χώρος κλειστός και προστατευμένος που και πάλι τηρώντας όλους τους κανόνες ασφαλείας και συμπεριφοράς να το ζήσει όπως θέλει.
Τέλος θα ήθελα να συμπληρώσω ότι σημαντικό για μένα όλα αυτά τα χρόνια, εκτός από αυτά που κατάφερα σε αγωνιστικό επίπεδο , είναι και οι φιλίες που έχω κάνει τόσο στην Ελλάδα και στην Κύπρο όσο και στο εξωτερικό. Έχω γνωρίσει ανθρώπους που εάν δεν είχα ασχοληθεί με το drift δεν θα τους γνώριζα ποτέ. Μας δένουν πολλά, μοιραζόμαστε τα ίδια άγχη, ίδιες αγωνίες, τα ίδια προβλήματα και έχουμε την ίδια αγάπη για το αυτοκίνητο και το άθλημα.
Εμείς να ευχηθούμε στον αγαπημένο μας Σταύρο Γρύλλη στην ταλεντάρα μας, άλλη μια χρονιά που θα ξεπεράσει τα όρια του, τα ρεκόρ του και τις επιτυχίες του!!! Κλείνοντας τον καλούμε και επίσημα στο 21th Motor Festival τον Σεπτέμβριο σένα παιχνίδι τελείως διαφορετικό από αυτά που έχει συνηθίσει. Ανυπομονούμε να τον ζήσουμε LIVE όπως και οι δεκάδες χιλιάδες θεατές της διοργάνωσης που έχουν να τον δούνε πάνω από 7 χρόνια, συγκεκριμένα από το 5th Motor Festival, σε περιμένουμε…
SPORTIME.GR
